Rivier in het Vizier 249
Door Yvo Bindels
28 December 2011 - De kerstdagen zijn voorbij en de behoefte aan een dag buitenlucht is groot. De omstandigheden op de rivier zijn uitnodigend. Een stevige stroming, maar zeker te doen. Het drijfvuil is er nu wel uit. Ik heb m’n materiaal piekfijn in orde gemaakt. Helemaal afgestemd op deze omstandigheden en ik kan niet wachten om te beginnen!
Als Lambert en ik aan de trailerhelling arriveren, staat Henk al op ons te wachten. Hij heeft al een behoorlijk lange rit achter de rug. Er staat een harde wind in het verlengde van de rivier. In enkele minuten zijn we klaar om te traileren, maar we wachten even op een collega-visser die zijn boot te water gaat laten.
Een kijkje in mijn handige spro stinger stocker.
Terwijl hij achteruit de helling afrijdt, horen we zijn lier ratelen en zien we de boot over de trailer naar achteren glijden. “Hoow!”, roepen we. De man stopt nog de wel auto, maar het is al te laat. Het staartstuk van de motor vangt de klap op, waardoor de boot nog half op de trailer blijft liggen.
Het water is nog troebel, maar lang niet zo extreem als verleden week. Met deze stroming zal er toch wel fraaie snoekbaars te vangen zijn. Maar je weet het nooit, het blijft immers snoekbaars. We zoeken de eerste stek op de rivier op tijdens de mooie zonsopkomst. Zo vlak voor de eerste inzet heerst er altijd een gezonde spanning. De lijn voor het eerst nat maken is wat mij betreft een van de mooiste momenten van de dag.
Binnen tien seconden is het al raak bij Lambert! Nog voordat ik een shad in de speld heb hangen, mag mijn maat al een fraaie snoekbaars richting boot dirigeren. Superstart en hoopgevend. Na het fotograferen en terugzetten, kan Lambert opnieuw de haak zetten binnen enkele seconden vissen. Wederom een puntgave riviersnoekbaars. We zitten blijkbaar in een bijtuurtje, want we vangen mooie vissen en verspelen er ook nog een deel.
We zitten meteen in een bijtuurtje.
Zo vang je ze maanden niet en zo vang je een hele serie van die beauty’s achter mekaar. Soms zijn de beten knalhard en weet je de haak toch niet te zetten. Graag zou ik onder water eens willen bekijken hoe dat er aan toe gaat. We vermaken ons prima aan boord, de sfeer zit er goed in. Ontspannen, maar tegelijk geconcentreerd maken we de snoekbaarzen het leven tijdelijk een stukje zuurder.
Henk is niet alleen gecharmeerd van de gezonde volle snoekbaarzen die hard op de middelgrote shads knallen, maar ook van de omgeving en de snelstromende rivier. De nieuwe lijnen die hij vandaag wederom op de proef stelt, bevallen prima. Zelfs de dunste diameters blijken heel wat krachten aan te kunnen.
Echte winterconditie…
Rond het middaguur lijken de snoekbaarzen geen interesse meer te hebben in onze shads. Mooi moment om een beschut plekje te zoeken waar we uit de stevige wind liggen. De hete soep warmt ons weer wat op. Genoeg eten en warm drinken helpt het lichaam om bij dit koude weer op temperatuur te blijven.
We blijven nog even rustig liggen in de luwte en kletsen gezellig over de dingen die ons boeien. Aan humor geen gebrek aan boord. Zo’n onderbreking is ook goed voor het elan. Na de middagpauze gaan we weer geconcentreerd aam de slag en is het even stil boord. Nee, absoluut geen geforceerde drang tot scoren, maar we gaan wel lekker op in de visserij. Dagen met zulke goede omstandigheden zijn er maar zelden op dit water.
Ook ’s middags vangen we alle drie weer snoekbaars. Karakteristieke vissen die voor de lens hun ongenoegen laten blijken middels hun fier overeind staande rugvin. ‘Echte fotomodellen’, noemt Henk ze. We genieten volop van de visserij en de mooie vissen.
Er zijn volop verse sporen van bevers te zien. Door het hoge water van vorige week hebben ze ook ondergelopen verse aangeplant gekortwiekt. Een stam met een diameter van 5 centimeter is door de scherpe beitels in vier happen doormidden gebeten en wordt volgens mij nu als tandenstoker gebruikt.
Dit jonge aangeplante boompje wordt als nu als tandenstoker gebruikt (foto: Pol Heijmans).
Door het geregelde succes blijf ik makkelijker geconcentreerd en ben met m’n gedachten bij dat shadje daar beneden. Wat mij betreft een van de mooiste visserijen van het seizoen. Hoewel schoepstaartjes het meeste resultaat opleveren blijven we regelmatig variëren. Lambert vangt een knappe snoekbaars aan een 7 inch fin-s. Opnieuw wordt de vis van top tot teen bewonderd.
Stuk voor stuk puntgave vissen!
De volle puntgave vis krijgt een naam: Doutze. Na een welwillende fotoshoot zwemt ze rustig uit beeld. Het einde van de dag komt veel sneller dan we willen. We vissen door tot de schemering. Ondertussen verzamelen zich vele meeuwen op een nabij gelegen rivierplasje. Vanuit alle windrichtingen komen ze hier samen om te overnachten. Ook voor ons zit de visdag er nu toch echt op. Een dag om lang van na te genieten.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
