Rivier in het Vizier 246
Door Yvo Bindels
4 December 2011 - De ruitenwissers krijgen zelfs in de snelste stand de regen niet weggewerkt. Het is gelukkig niet druk op de autosnelweg. De rukwinden zijn erg krachtig. Vandaag is veel regen en wind voorspeld, echt snoekweer. Via een afgelegen modderige weg nader ik de plaats van bestemming.
Op kleinschaliger en ondiep water is snoekvissen momenteel een stuk makkelijker dan op de grote rivier. Recordvissen zul je er niet gauw vangen, maar wat aanbeten zijn wel welkom na de afgelopen twee visdagen. Han staat al klaar op de afgesproken plek. Op zijn trailertje heeft hij een lichte handzame aluminium boot van 3,70mtr lengte. Vijf pk motor en twee stoeltjes, verder geen poespas.
Eindelijk een goede oplossing om dikke soep in de kan te krijgen.
Elektromotor en dieptemeter zijn ook thuisgebleven. We gaan namelijk enkele kanalen en sloten die met elkaar in verbinding staan bevissen. Het is er nergens dieper dan een goede twee meter. Vanwege de harde wind heb ik wel een ankertje meegenomen. Wel zo handig als we werpend willen vissen of een vis drillen.
Het traileren gaat met zo’n ultralichte set wel heel eenvoudig. Ik heb slechts twee hengels en 1 platte doos met ondiep lopend kunstaas meegenomen. Er past meer dan genoeg kunstaas in. Oppervlaktepluggen, swimmbaits, jerkbaits, enkele grote shads op lichte loodkoppen, een Bulldawg en wat lepels.
De wind jaagt in het verlengde over het kanaal waar we starten. De regen waait zo m’n gezicht in. Ik duik zo diep als mogelijk m’n warmtepak in. Het eerste stuk slepen levert nog niks op. Even zoeken waar ze zin in hebben. De redhead Rapala Supershadrap in elk geval nog niet. Maar eens een grote shad proberen dan. In het oppervlak zie ik de shad braaf flanken vlak achter de boot.
Een kruising van twee kanalen is altijd een goede plek. We besluiten de stek werpend uit te vissen. Het anker dat ik al over de rand van boot gehangen had, mag overboord. Bij de eerste worp verlies ik m’n evenwicht. Kan me nog net staande houden en mijn hand schiet naar m’n spoel, waardoor ik net weet te voorkomen dat mijn Toppie een boom invliegt.
“Hangen!” klinkt het achter me. Han heeft met de Tripple Screaming Devil een snoek kunnen overtuigen. Een mooi getekende vis van rond de tachtig centimeter mag even aan boord. Prima start! Verder blijft het rustig op de stek. We slaan een zijsloot in waardoor we wat beschutting hebben tegen de wind en gaan hier slepend aan de slag. Han plaatst een Bulldawg in de steunhengel. Bij mij is er nog geen steun aangebracht en blijf met alleen de handhengel vissen.
Mooie start voor Han.
Han vangt op de Tripple Devil een snoekje en mist op de Bulldawg een aanbeet. Niet veel later is de Bulldawg opnieuw gegrepen en mag Han al zijn derde vis verwelkomen. Ikzelf heb nog geen aanbeet gehad. De Tripple Devil blijkt dus in trek en mag ook aan mijn speld. Door deze in het neusoogje te bevestigen maakt deze een attractieve, slangachtige kantelbeweging in het oppervlak. Ik besluit met een tweede hengel te vissen, die ik met m’n andere hand vasthoud. De kleine Fatso trekt er gelukkig niet hard aan. Gaat prima zo.
De Tripple Devil aan het neusoogje gevist, levert spectaculaire aanbeten op in het oppervlak.
Als we een versmalling bereiken klapt er weer een vis op de Bulldawg van Han. Mis. Bij mij wordt de Triple Devil uit het oppervlak gegrepen. Als ik aansla wordt ook de fatso aan de andere hengel gepakt, ook met links sla ik dus aan. In beide handen een kromme hengel! Kan bijna niet goed gaan… Han assisteert me snel, maar de snoek aan de fatso rolt eraf. De andere vis zit mooi in de bek gehaakt en mag ook in het water eraf.
De eerste twee uurtjes hebben we al de nodige aanbeten gehad. Met nog vier visuren voor de boeg zal er nog wat actie komen. Lang hoeven we ook niet te wachten. We bevinden ons klaarblijkelijk in een zeer snoekrijk stuk. Elk kwartier volgt er wel een aanbeet. Sommigen rollen eraf, anderen mogen even aan boord. Jerkbaits worden finaal genegeerd.
Elk kwartier wel een aanbeet.
De Bulldawgs en Triple Devils zijn zwaar favoriet, dus daar vissen we dan ook verder mee. We komen op stekken waar kantvissers nimmer kunnen komen. Andere visboten hebben we hier ook nog niet gezien. De snoeken die we vangen zijn allemaal tussen de 60 en 80 centimeter lang en mooi getekend met een stippenpatroon. Een jaar of acht geleden ving ik op dit water een volle vis van 109cm, dus groter zitten ze er ook.
De Bulldawgs doen het goed.
Het regent de hele tijd door en de wind voelt behoorlijk fris. Wat een weer! De vingers zijn stijf van de kou. Tijd voor de middagpauze. Ik heb goulashsoep meegenomen. Door de smalle onderkant uit een benzinefilter te knippen, heb ik de perfecte trechter gevonden om thuis de dikke wintersoepen in de thermoskan te krijgen zonder dat heel het aanrecht onder zit.
De warme soep is welkom bij dit gure weer.
Op een dieper stuk van een breder kanaal heeft Han wel eens grove snoekbaars gevangen. We vissen middelgrote shads langs het talud omhoog. De glasogen geven niet thuis. We spenderen er niet al te veel tijd aan en richten ons weer op snoek. We varen onder een klein bruggetje door. Onder de brug is het smal en we houden de hengels strak naast de boot. Een witte flits verraadt een snoek die op de Bulldawg van Han
Klapt. Blijft gaaf om te zien!
De vissen zijn echt los! Snoeken die het kunstaas missen, klappen er in tweede instantie soms tóch nog op. Weer zie ik een snoek in de aanval gaan. Wooow… dat is een grote! Een ruime metersnoek werkt vlak naast de boot in een flits mijn Bulldawg helemaal naar binnen! Kicken! Ik sla stevig aan, maar mep zo de dubbelgevouwen brok rubber uit zijn bek. Balen, die komt beslist niet meer terug.
De snoeken zijn prachtig om te zien, let ook even op de rugvin van deze vis.
Het leed is echter alweer snel vergeten, want tien minuten later mogen we beiden weer een snoek landen. Feest vandaag. De stromende regen vergeet je snel tijdens zo’n dag. We krijgen zoveel aanbeten dat we niet eens rustig kunnen bijkletsen. Het laatste uurtje vliegt voorbij. In de laatste minuten vangt Han zijn tiende snoek van de dag. Zeker niet verkeerd voor nog geen zes uurtjes vissen.
Han met zijn tiende snoek van de dag.
Ook mijn knokkels zijn flink bekrast vandaag door het veelvuldige contact met de scherpe kieuwbogen. Volgende week op kantoor zal ik daardoor weer mooi herinnerd worden aan de snoekaanvallen naast de boot.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
