Rivier in het Vizier 232
Door Yvo Bindels
27 augustus 2011
De morgen na m’n verjaardag staat de wekker niet al te vroeg. Al voordat het ding afgaat spring ik uit bed. Vriendin een zoen en stilletjes de trap naar beneden. Even een blik naar buiten. Er is nogal wat regen voorspeld, maar vooralsnog is het droog.
Tom Jorna, de bedenker en bouwer van de Tomasco Pikefighter, verblijft dit weekend in Limburg met zijn gezin. Zijn vrouw en dochter gaan shoppen in de stad en Tom stapt vandaag bij Sando en mij in. Kan hij mooi de vaareigenschappen van de 1,85 mtr. brede boot in de praktijk ervaren, gebruikelijk is deze breedte 2,00 mtr. Zelfs na het inladen van de spullen van drie man is er nog een zee aan ruimte over, dankzij het ontbreken van de hengelkasten.
Tom vangt al snel zijn eerste baars van de dag.
Wel moet er nog een hengelkoker komen, zodat wat minder hengels plat hoeven te liggen tijdens het vissen. We maken het wat dat betreft eigenlijk ook nooit zo bont, Sando en ik hebben doorgaans drie hengels per persoon bij ons, ’s winters tijdens de gerichte visserijen vaak zelfs maar twee. Met zes platte doosjes kunstaas per man, komen we echt niks te kort.
Sommige doosjes bevatten steevast de welbekende toppers, andere doosjes worden afwisselend gevuld met wat probeersels en nieuwigheden. Wat dat betreft zitten mijn maat en ik geheel op een lijn. Proberen het lekker simpel te houden en zeulen zo min mogelijk overbodige ballast mee. Wel ben ik altijd kritisch ten opzichte van de lijn, de onderlijnen en stingers etc., daar wil ik absoluut niet om verlegen zitten tijdens een visdag.
Het water is nog steeds 22 graden. Baars voelt zich prinsheerlijk bij die temperatuur en jaagt vol verve het visbroed de stuipen op het lijf! Wij richten ons vizier vandaag dan ook voornamelijk op deze fraai gekleurde roofvis. Zodoende krijgt de motor alweer de nodige soepele invaaruren en zijn we verzekerd van een hele dag vol actie.
Dobberend op de rivier schenk ik drie koppen koffie in. Sando kan het niet laten en werpt alvast een plugje richting oever en strikt gelijk de eerste baars. Na de koffie starten we meteen maar op de betere stekken en vangt ook Tom meteen z’n eerste baars van de dag. Het eerste uur loopt het nog niet echt storm en blijven de baarzen redelijk klein van formaat. We zoeken verder.
De spaarzame buitjes maken alweer snel plaats voor de zon.
Een politieboot komt even langszij. Geen controle, alleen de vraag of we nog iets bijzonders gezien hebben. Nee dus. Na diverse stekken bevist te hebben, blijken er twee grote scholen baars te zitten op dit stukje water. We vangen er vis na vis, regelmatig double hook ups en soms zelfs met drie tegelijk! We wisselen regelmatig tussen de twee stekken om het niet binnen een paar driften finaal te verstoren.
Het visbroed houdt zich dicht onder de oever op, maar de baarzen zitten beduidend verder uit de kant. Om onze plugjes op vier meter diepte te krijgen moeten we steeds een aanloopje nemen voor de stek. Op de condor fishfinder zijn de scholen vis duidelijk te zien. Zodra onze plugjes er komen is het raak! Zacht drillen in combinatie met niet al te stugge hengels voorkomt het verspelen van de baarzen.
Sando vermaakt zich prima.
We vermaken ons prima en de sfeer is lekker ontspannen. Het slechte weer dat voorspeld is, valt gelukkig reuze mee. Af en toe een kort buitje en daarna weer zon. Een fuut zit op het ondiepe en steekt regelmatig zijn kop vlak onder water om te zien waar de visjes zitten. Vlak langs de waterplanten heeft hij veelvuldig succes. Wij zoeken het een heel stuk dieper. Af en toe komen er echt fraaie baarzen aan boord, prachtige sportvissen zijn het! De grens van veertig centimeter is ook vandaag alweer doorbroken.
Ze willen alleen maar snelgeviste plugjes. Heel frappant. Poppers, shadjes, dropshot en spinners worden totaal genegeerd, daar snap ik dan weer geen snars van. Een beetje jammer, want de maakt de visserij minder variabel. Wel weer goed voor de draaiuren van de motor. Dauwpieren lusten baarzen eigenlijk altijd wel, maar die hebben we niet bij ons. Wel is er in deze periode altijd een goede kans op snoek als bijvangst.
Ook na de vlaaipauze vallen de baarzen weer gretig onze pluggen aan. Zittende aan het roer is het best werken geblazen. Het manoeuvreren en keren met de boot gaat echter uitermate gemakkelijk. De stevige zijwind gooit nauwelijks roet in het eten. De draaicirkel is ook bij een laag vaartempo klein. Tom wil wel even alleen in de boot het gas opendraaien om te ervaren hoe dit model zich gedraagt.
Aan het roer ‘de handen vol’ bij deze visserij.
Hij is erg in z’n nopjes, is zelfs nog wendbaarder dan zijn eigen, iets zwaardere uitvoering. Ook is hij erg tevreden dat stabiliteit behouden is gebleven, ondanks de 15 cm smallere breedte van de boot. Na ons speelkwartiertje zoeken we een grote rivierplas op, omdat er graag grote baarzen zwemmen en zeker ook snoek goed mogelijk is. Het duurt even eerdat we een aanbeet krijgen. Het gemiddelde formaat van het schooltje dat we vinden is rond de dertig centimeter, maar de echte joekels blijven uit.
Op de oever dutten vijf eenden op een boomstronk, niemand houdt de wacht. Net op tijd zien we lijnen van een karpervisser. Was een mooie run geweest voor hem. En toch komt er die run. Wij hebben echter geen lijnen meer uit en volgen de dril die volgt. Een dikke hengel staat minutenlang gevaarlijk krom! Dat moet wel een beste vis zijn.
Wie staat op wacht?
En inderdaad; in het schepnet verdwijnt een klein zoetwatervarkentje. De trotse vanger is er zichtbaar blij mee. Het unster schiet tekort, er komt een ander unster bij. Na het wegen blijkt deze enorme schubkarper 46 pond te wegen, wat een bak! De visser wil liever niet op de foto en dat respecteren we uiteraard.
Tom krijgt het niet veel later met een sterke vis aan de stok. Een snoek sprint vlak onder het wateroppervlak door en schiet helaas los. Het woordje dat volgt, klinkt in het Fries hetzelfde als in het Limburgs. Na een kort slotoffensief vinden we het welletjes. Met achtentachtig vissen op de teller komt er een einde aan de gezellige visdag.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
