Rivier in het Vizier 231
Door Yvo Bindels
21 augustus 2011
Het is zover! Net een dag terug uit Oostenrijk, kan ik echt niet langer wachten. De Tomasco pikefighter krijgt vandaag haar doop. Wat een heerlijk gevoel om met zo’n prachtige set op pad te gaan.
Sando is blij dat ik eindelijk terug ben. We koppelen de boot aan en kijken alles wel drie keer na. Best spannend zo’n eerste keer, maar het gaat allemaal soepel en ontspannen. We nemen zowel de Watersnake fronttroller als backtroller mee. Niet omdat we niet kunnen kiezen, maar omdat we willen zien hoe de boot op beide motoren reageert.
Drijvend is een boot op z’n mooist.
Het belooft een warme dag te gaan worden. Nu, om half zeven, dragen we al korte broek en T-shirt. Op de trailerhelling is het even wennen, maar na een paar keer vissen worden dit alweer snel routineklusjes. Hoewel er zon voorspeld is, vind ik de lucht er maar dreigend donker uit zien. In onze uitrusting die we aan boord tillen, ontbreekt het aan regenkleding. Nou ja, we zien wel.
Er is nog iets dat ontbreekt en dat is het registratienummer. Dit wordt komende week aangebracht. Met afplaktape probeer ik het nummer er provisorisch op te plakken zodat we niet in overtreding zijn, maar de boot is simpelweg te glad en het band plakt voor geen meter. We moeten even aardig zijn voor de 25 pk Suzuki, want die moet nog ingevaren worden.
Rustig warm laten worden is dus belangrijk. Met een druk op de knop springt de motor meteen aan. Daar gaat ie dan! Meteen valt me op dat de boot uitzonderlijk wendbaar is, reageert ook bij lage snelheid direct op de stuurknuppel. Even achteruit proberen. Wat een genot. Backtrollend is deze boot van 465 bij 185cm werkelijk subliem door de licht geronde spiegel. Je moet het voelen om het te kunnen geloven. Ook beide 54lbs elektromotoren besturen de boot precies zoals ik wens.
Geeft een machtig mooi gevoel om dit schip zo eenvoudig mijn wil op te leggen. En wat een ruimte van binnen, mijn glimlach wordt met de minuut groter! Die van Sando ook. Alles is geheel naar eigen wens ingericht. Dat is het grote voordeel bij het afbouwen van een casco; je kan zelf bepalen wat er komt en waar het komt. Daar dobberen we dan. Genieten van het moment en nemen op het gemak een kop koffie. Onze dag kan niet stuk.
Om ons heen stikt het van de vis. Scholen van piepklein visbroed, maar ook scholen met wat grotere vis maken kringen op de gladde waterspiegel. Een zwanenpaar en haar nog grijs gevederde kroost scharrelen op het ondiepe hun kostje bij elkaar. De jongen bewegen al net zo elegant als de volwassen vogels.
Heeft er soms iemand mijn peddel gezien?
Een waaier visjes spat plotseling uiteen. Twee grote kolken maken abrupt een einde aan de koffietijd. Er wordt gejaagd! Met poppers ploppen we brutaal tussen de vele kringen door. De visjes zijn duidelijk zichtbaar, soms vlak bij de boot. Baarsjes en ook voorns.
Het stikt er van de vis.
Het werpplateau voor de buitenboordmotor is super. Loop zo van links naar rechts. De stabiliteit van de boot is prima. De poppers worden niet gepakt. Spinners dan? Ook niet. We trollen met grote en kleine pluggen enkele keren dwars door de scholen vis heen. Soms voel je de lijn de vissen raken, maar de rovers tonen echter geen teken van leven. Daar komt de regen aan. De druppels komen in rap tempo dichterbij. Snel de fotocamera en rugzak weg in het grote opbergvak. De kunstaastas past er ook nog wel bij.
We schuilen onder een grote overhangende boom, want we hebben geen zin in een ‘wet T-shirt-verkiezing’ zonder vrouwen. Nu wint Sando met gemak. Het weer voorspellen blijft toch maar moeilijk in Nederland. Na een half uurtje komt de zon echter alweer tevoorschijn. We maken meteen wat foto’s van de Pikefighter 465. Op het water is een boot immers op z’n mooist.
De Tomasco pikefighter is geheel ingericht naar eigen wens.
We zoeken een baarshotspot op de rivier op. Succes verzekerd in deze periode van het jaar. En inderdaad, de eerste vijf driften leveren evenveel dubbels op. Binnen een paar minuten in de dubbele cijfers. En het gaat maar door. Vooral 5 cm lange plugjes blijken in trek. Groen, geel of rood/wit, kleur speelt vandaag geen enkele rol. Het doorsnee formaat is tussen de 25 tot 30 cm, regelmatig uitschieters in positieve zin en dus prima sport aan het lichte materiaal.
Het klinkt heel simpel, maar met het verkeerde materiaal vang je ze echt niet. Door de dunne hoofdlijn en het ragfijne stalen onderlijntje met miniwartel en minispeld, krijgen we de kleine plugjes met gemak ruim drie meter diep tot vlak boven de bodem. Alleen al een te dikke onderlijn zou het hele gebeuren gelijk verprutsen. Vissen we met iets grotere plugjes, zeg maar van 6 tot 8 cm, dan krijgen we niet eens de helft van de aanbeten.
Zonder baars zou het een stuk saaier zijn!
Sando weet een snoek te strikken, zeker geen uitzondering in deze tijd van het jaar. De boot en de buitenboordmotor wennen ontzettend snel. Het manoeuvreren gaat buitengewoon eenvoudig, wat een vaarplezier! Met het uur wordt het warmer, én drukker. We zoeken de rust van een rivierplas op. Ook daar stuiten we op een gigantische school baars. De ene na de andere vis komt binnenboord.
Omdat snoek nooit ver weg is, gebruiken we steevast een ragfijn stalen onderlijntje.
Het ruikt er naar een dikke snoek. Met een grote shad werp ik de plek af. Sando haakt een zwaardere vis. Het blijkt een hele dikke baars te zijn. Vijfenveertigplus zo te zien. Bloedrode vinnen en donkere dwarsstrepen. Levert altijd mooie plaatjes op. Vlak onder het wateroppervlak schiet de vis echter los, jammer. De snoeken laten zich niet verleiden aan de dikke shads.
Tegen het middaguur koersen we ontspannen terug naar de trailerhelling. Het is behoorlijk druk op de rivier. Eenieder profiteert nog even van de dag die na de grauwe start toch als zomerdag de boeken in kan. Nu mag het gas er wel eventjes op. De Tomasco schuift het water uit zonder eerst z’n kont te begraven. De centreerset op de Kalf-trailer doet even later zijn werk en de boot komt er keurig recht op te liggen. De eerste visdag zit er op. Dat er maar heel veel mogen volgen!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
