Rivier in het vizier 229
Door Yvo Bindels
19 juli 2011 - De Nederlandse zomer sukkelt voort. Voor de reisbureaus gunstig, voor de watertemperatuur ook. Die blijft op de rivier hangen rond de 20 graden. De regen van de laatste dagen is op dringend verzoek van het grondwaterpeil gretig opgezogen door de nog droge grond.
Daardoor is de rivier nog steeds niet gaan stromen. Vanavond ga ik met Lambert op pad. De late uurtjes zal de rivier ons jachtterrein vormen. De laatste minuten op kantoor dwaalt mijn gedachte even af. Ik zie de popper al verdwijnen in een grote slurpende kolk. De geur van de kleurrijke plantenpracht op de oever kan ik haast al ruiken. De regen die ondertussen valt, vergeet ik met gemak.
Eenmaal thuis gaat alles in een stroomversnelling. Het restje pasta van gisteren opwarmen, viskleding aan en gaan! Oow, bijna m’n hengels vergeten. Een lichte spinstok voor het popperen en een echte zware hengel voor de visserij richting de schemer. Een doosje klein kunstaas en doosje forse shads. Stevige grote jighaken zonder extra dreg, want die gigagrondels met marmerprint die we mogelijk tegenkomen zijn loeisterk!
Stevige enkele haak.
Alles wat ik eventueel zou kunnen missen heeft Lambert wel aan boord. Het is alweer veel te lang geleden dat we samen het water op gingen. Ik heb er dan ook veel zin in! Lambert ook en in no-time drijven we op de rivier. De waterspiegel is zo glad als een biljartlaken. Geen zuchtje wind. Het dikke wolkenpak zorg voor een gedempt licht. Het avontuur hangt in de lucht, kan haast niet anders!
Als het begint te regenen bemerk ik dat ik mijn regenboek in de auto ben vergeten. Jammer dan. Misschien valt het wel mee. Lambert heeft pas nog op de rivier gevist en weet precies waar we moeten zijn. Het gevarieerde bodemprofiel tussen twee en drie meter diepte wordt akelig scherp in beeld gebracht door de dieptemeter.
Mooie plek voor een dikke baars.
Genoeg plekken die als hinderlaag kunnen dienen voor de geslepen rovers. Voor baars geldt er bijna een vangstgarantie in deze periode van het jaar. Toch moeten we enkele worpen zoeken naar deze rovers. Ze blijken dicht bij de planten te staan. Popper en spinner maken de meeste slachtoffers, maar op de wat diepere stuken leveren ook de diepduikende plugjes baars op.
Op de plugjes net wat grotere vissen.
Toch blijft het popperen het leukste. Zeker op de gladde waterspiegel zijn de aanvallen goed te zien. Vlak voor de boot knalt een grote vis op hoge snelheid op het kunstaas. Ik sla aan en de popper vliegt de lucht in. “Wat was dat!?” vraagt Lambert. Goede vraag, vanwege de snelheid gok ik op roofblei of was het toch een snoek? Daarna blijft het even rustig.
Egon staat een stuk verderop vanaf de oever te werpen. We horen het geplop van zijn popper en enkele andere geluiden ver over het water dragen. Hij vangt twee dikkere vissen, die twee veertiger baarzen blijken te zijn. Ook ik krijg het met een dikke baars aan de stok. De dril verloopt echter totaal niet volgens het boekje. De vis die na een potje mokken toch uitgedrild leek, schiet plotseling als een bezetene heen en weer.
Een grote kolk verschijnt in de oppervlakte. Een onmiskenbare lange staart met marmerprint zwiept achter de baars aan. Daar komt ie weer. Spannend is het zeker! Ik schat de meerval zo rond de 120cm. Ik probeer de baars dichter naar de boot te halen, want met een 6 ponds lijntje ben ik toch kansloos tegen zijn achtervolger. De meerval druipt af. De baars blijkt 42 cm te zijn.
Duidelijk tijd voor grover geschut! Lambert mist een aanbeet op zijn grote shad. De vis laat een indrukwekkende kolk achter, formaatje eettafel. Snel verder vissen, want het lijkt prime-time. Bij mij is het na een harde aanslag wel raak! De adrenaline giert door m’n lijf als ik op massa stuit.
Duidelijk meerval want het rollen van de vis is goed voelbaar. Geen monster denk ik, daar is de vis te wild voor. Een meerval van rond de meter verschijnt naast de boot. Lamberts stevige grip tilt de meerval aan boord. Gaaf hoor!
De een vindt ze lelijk, de ander juist mooi, ik vind het vooral een toprover.
We besluiten er een nieuwe drift te maken. Met de fronttroller sluipen we opnieuw naar het diepere gat in de rivier. Een bever zwemt stroomafwaarts, we zien ze steeds vaker en steeds dichter bij de drukkere delen van de rivier verschijnen. Een soortgenoot volgt een eindje verderop.
Lambert rost zijn hengel de lucht in. De kromming waarin deze blijft staan zegt genoeg. Ook hij heeft met een meerval van doen. Ze lijken misschien wat lomp, maar het zijn bliksemsnelle roofvissen en vooral ook sterke tegenstanders. Al enkele jaren bezig aan een opmars op alle Nederlandse rivieren. Nu is het mijn beurt om de meerval bij de brede bek beet te pakken. De landhandschoen beschermt m’n vingers tegen de tandjes. Gaat prima.
Geen enkele vis is hetzelfde.
Iedere vis heeft een unieke eigen tekening. Even op de foto en terug ermee. Opnieuw zwemt er een bever voorbij. De schemering valt snel, we varen op ons gemak terug richting trailerhelling, nagenietend van een mooie avond. Het was kort en krachtig vandaag.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
