Rivier in het vizier 224
Door Yvo Bindels
28 mei 2011 - De vistrip naar Noorwegen samen met Henk Simonsz, zit er weer op. We hebben er een mooie tijd gehad. Wel gedreven om de mooie vis aan de schubben te komen, maar toch alles lekker ontspannen en zonder onnodige stress. Mijn accu is weer compleet bijgeladen.
’s Zaterdags zijn we om 14.00 uur opgestapt in het Duitse Kiel op de Color Line Fantasy. Een prachtige boot met alles erop en eraan waar je de rest van de dag genoeg te zien of te doen hebt. Na een goede nachtrust reden we zondagochtend al om 10.00 uur in Oslo van boord af. Aangekomen bij het modern ingerichte vakantiehuisje, konden we de spullen uitladen.
De boot van Henk hadden we flink volgeladen met hengels, kunstaasdozen en de voedselvoorraad. De vriendelijke huiseigenaar viel zowat van z’n stoel toen hij in de gang alle kunstaaskoffers opgestapeld zag. Het lijkt misschien ook wat overdreven, maar als je twee weken op het water zit, kun je maar beter genoeg bij je hebben. Je weet vooraf niet wat je aan gaat treffen. Tevens wilden we ook van alles kunnen uitproberen.
Aankomst bij de mooie accommodatie na een ontspannen reis.
Zitten de vissen bijvoorbeeld ondiep, of juist heel diep? Dat maakt al een behoorlijk verschil voor de benodigde uitrusting. Baars en snoekbaars kon er ook vangbaar zijn, dus hiervoor hadden we aangepast materiaal bij ons.
Ons huisje lag aan een grote rivier met diverse zijtakken en aangrenzende meren. De rivier die de levensader in dit geheel vormde, voerde nog veel smeltwater af, wat resulteerde in een watertemperatuur van tussen de 8 en 9 graden Celsius. De eerste visdagen was het vooral veel water verkennen en kijken welke mogelijkheden er waren. Overal vingen we eigenlijk wel al snoek, maar deze zaten vrijwel alleen op de diepe stekken strak tegen de bodem.
De stekken ondieper dan 7 meter bleken vrijwel snoekloos te zijn. Jerkbaits en oppervlakte-aas viel helaas nog even af, want er was nog geen plantje te bekennen. Grote shads op zware loodkoppen waren troef. De bodem van de rivier bleek vol te liggen met boomstammen. Vlak boven de bodem vissen resulteerde in of een aanbeet, of een hanger. We verspeelden in het begin nogal wat shads, maar hoger in het water vissen leverde nauwelijks aanbeten op.
Backtrollen op groot en diep water beheerst Henk als geen ander.
Aantallen vangen was er geen probleem, maar het formaat van de snoek was nog niet om van te watertanden. Dus zochten we verder. Midden op een groot meer vonden we diepe sleuven die er interessant uitzagen. Het meer was echter verre van maagdelijk, want er voeren nogal wat visbootjes. Bijna allemaal trollend aan de slag.
De watertemperatuur op het meer was net een graadje hoger en dat kon wel eens verschil maken, zeker voor de grotere vissen. Ook hier moest het aas weer dicht bij de bodem aangeboden worden. Vooral de wob-shads van 18cm werden fel aangevallen en het gemiddelde formaat werd op deze stekken aanzienlijk groter. We wisten vrijwel zeker dat er hier ook nog echte bakken van vissen zouden moeten huizen.
Helaas wakkerde de wind aan en zou deze nauwelijks nog rustiger worden de resterende visdagen. Ook de temperatuur overdag was gemiddeld een graad of 15, waardoor het water ook nauwelijks opwarmde. Op het grote meer stonden nu vrijwel dagelijks fikse golven met schuimkoppen. Zonder een goede boot zou hier absoluut niet te vissen zijn. ’s Avonds in bed lag je telkens nog na te deinen! De Tomasco Pikefighter weerde zich kranig onder deze zware omstandigheden
Taaie weersomstandigheden tijdens de meeste visdagen.
Vooral backtrollend sloegen wij onze slag, maar moesten deze vissen soms wel voor de poorten van de hel wegslepen, zo ruig ging het er soms aan toe. Wat een golven hebben we meegemaakt… Er kwamen heel wat snoeken aan boord, waaronder verschillende regelrechte beauties!
Wat ook opviel was dat het vissen onder de zware omstandigheden veel van de stuurman vergde, waarbij vooral ’s avonds goed merkbaar was wie er die dag de boot had bestuurd etc. Die zat dan namelijk compleet gaar in een luie stoel met de gedachten op nul, terwijl de ander die zich prinsheerlijk naar en over de mooiste stekken in een schitterende omgeving liet brengen, fluitend door het huis liep en nog even wat kunstaas ging prepareren.
Tijdens windkracht 8 en soms wat felle windstoten ertussendoor, werd het toch echt te gortig op het water. Tijdens de laatste visdag ging de wind gelukkig weer wat liggen. Daarvan maakten we gretig gebruik en beleefden onvergetelijke uren bij een school aasvis die we hadden gevonden. De nieuwe Condor kleurenfishfinder gaf duidelijk de ‘wolk vis’ aan waaromheen flinke signalen zichtbaar waren. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste mooie vissen weer even de boot van binnen mochten bekijken.
Niet de grootste snoek van deze reis, maar wel een hele gave tijdens de allerlaatste visuurtjes.
Naast snoek was ook baars actief op deze stek. Op zeven meter diepte werden onze shads hard gegrepen door baars en snoek, waarna het meetlint soms ver uitgerold moest worden! De vissers die we er spraken die graag slepend en werpend visten, kwamen door het winderige en vaak koude weer en het volledig ontbreken van planten, er bekaaid af. In juni/juli zullen de mogelijkheden voor die technieken op de wateren in deze omgeving echt top kunnen zijn.
Jammer dat onze visdagen er weer op zitten, maar we kunnen tevreden terugkijken op een geslaagde trip. We konden mooie opnames maken, veel uitproberen, onze technieken verder bijschaven en hebben genoten van alle dagen in Noorwegen. De komende periode zal op visgebied vooral in het teken staan van de afbouw van het casco van mijn Tomasco Pikefighter, daarover volgende week meer…
Allen een goed seizoen gewenst!