Rivier in het vizier 222
Door Yvo Bindels
9 april 2011
Daar zitten we dan. Eigenlijk een prachtig weertje om het water op te gaan, tijdens misschien wel de mooiste tijd van het jaar. De Nederlandse roofvissen krijgen echter een kleine twee maanden rust gegund volgens de wetgeving. Tenminste voor wat betreft de groep sportvissers.
Of ik dat erg vind? Nou, eerlijk gezegd niet, maar dit vooral vanuit persoonlijk oogpunt bekeken. Ik ben niet echt gelukkig met de timing van de gesloten periode voor kunstaas, maar met een periode van rust kan ik wel leven. Een mooie gelegenheid om eens orde op zaken te stellen. Dringend nodig ook! In m’n kunstaasdozen heerst momenteel chaos op microniveau.
April en mei zijn misschien wel de mooiste maanden van het jaar.
Er dient absoluut eens een sortering en opschoning plaats te vinden. Zonder gesloten seizoen zou dat er maar niet van komen vrees ik. Onderlijnen en stingers maken, dreggen vervangen en nieuwe lijn op enkele spoelen. Meer dan genoeg werk om een verloren visdag te vullen. In en om het huis zijn tal van klusjes de laatste maanden uitgesteld tot in deze periode waarin we ‘niet mogen’. Ook een tijd om knopen door te hakken en gemaakte beloftes na te komen.
Het witvissen laat ik dit jaar voorlopig aan mij voorbij gaan. De frequentie bezoekjes aan familie en vrienden gaat omhoog en de frequentie visverslagen gaat na volgende week tijdelijk omlaag. Dankzij de komst van de prachtige rubriek ‘witvisperikelen’ van Leon Haenen hoeven de Total fishing-lezers de barbelen, waar ik voorgaande jaren jacht op maakte, niet te missen. Leon is een echte specialist op dit gebied en laat ons zonder twijfel smaakvol meegenieten.
Deze gans heeft geen moeite met een poosje rust en kan net zoals Sita op de eerste foto, prima zien door haar ‘blauwe’ oog.
Na het klussen en orde op zaken stellen begint de voorbereiding van een buitenlandse roofvistrip. Samen met Henk Simonsz naar het mooie Noorwegen. In een prachtige omgeving en in goed gezelschap de accu bijladen, wat wil een mens nog meer?! Ik kijk er in elk geval al naar uit.
Samen met Henk naar het mooie Noorwegen.
Er is nog iets waar ik enorm naar uit kijk en dat is de komst van een nieuwe boot waarin ik volgend seizoen ga varen en vissen. Welke boot? Ja, dat is natuurlijk een vraag die eenieder die een nieuwe boot wil aanschaffen, zich vaak zal stellen. Ook bij mij gaan zulke dingen niet over een nacht ijs. Tijdens een doorsnee kalenderweek zit ik meer uren in mijn boot dan in mijn auto.
Niet verwonderlijk dat dan uiterst zorgvuldig wordt bekeken of een potentiële boot past binnen alle wensen, financiële mogelijkheden en de ruimte van de stalling. Die wensen, waarvan sommigen eigenlijk vereisten zijn, vormen een hele waslijst. Zo moet de set van trailer en boot door elke doorsnee gezinsauto getrokken kunnen worden, moet de boot goed hanteerbaar zijn en beschikken over uitmuntende vaareigenschappen.
Hard varen doen ze allemaal wel bij voldoende motorvermogen, veel belangrijker vind ik echter de stabiliteit, drifteigenschappen en de wendbaarheid tijdens het stationair voor- en achteruit varen. Ook heeft een Nederlandse fabrikant, die later nog eventuele aanpassingen kan verrichten en waarbij service en garantie dus dicht bij huis zijn, verreweg mijn voorkeur.
De boot is een belangrijk element van mijn visuitrusting.
De ‘standaard’ inrichting van de meeste luxe visboten is niet echt de meest praktische inrichting voor mij. Daarom is naast het prijstechnische voordeel ervan, gekozen voor een casco dat geheel naar eigen wens kan worden ingericht. Met al deze zaken in het achterhoofd, werd er een afspraak gemaakt om de mogelijkheden en onmogelijkheden te bespreken en uiteraard een proefvaart te maken. Na de uitvoerige proefvaart ben ik erg onder de indruk van de vaareigenschappen en ben ik er ook definitief uit.
Volgende week zal ik verklappen vanuit welke boot de roofvissen belaagd gaan worden komend seizoen.
Wordt vervolgd…