TotalFishing

Rivier in het vizier 217

Door Yvo Bindels

8 maart 2011
Door een paar leuke, maar drukke dagen en carnaval zit een dagje rivier er niet in. Twee uurtjes struinen dan? De visdrang is echter niet zo hoog. Ik besluit een nabijgelegen parkvijver op te zoeken. Hengels blijven eerst nog even thuis.

Het is fris, maar mooi helder weer. Mijn dampende adem licht op in het zonlicht. De hoge bomen met daaronder wild struikgewas trekken vele vogels aan. Genoeg voedsel en voldoende schuilmogelijkheden. Een merel stoort zich niet aan mij. Met zijn feloranje snavel gooit dit pikzwarte mannetje de dorre bladeren omhoog op zoek naar iets lekkers. Enkele meters boven hem oefent een jonge vinkenman bescheiden zijn slag.

Deze biotoop trekt veel vogels aan.

Dit in tegenstelling tot een mooi, volrood gekleurd mannetje dat heel de wereld wil bereiken vanuit de top van de boom. Langzaam stap ik verder. Enkele sijzen drinken uit een klein slootje. Ik ben te ver weg voor een foto en sluip voorzichtig dichterbij. De takjes onder m’n voeten kraken harder dan ik wil. Sijzen zijn zeker niet bang aangelegd, maar zijn op de grond toch wat voorzichtiger. Ze vliegen op als ik te dicht nader.

Deze merel is op zoek naar iets lekkers.

Ook een konijn sprint geschrokken weg. Had ik vanwege de schutkleur beslist niet opgemerkt. Aan de struiken komen de eerste frisgroene blaadjes tevoorschijn. Over een week of vier ziet deze wereld er weer heel anders uit! Het zonnetje schijnt uitbundig. Je voelt de vitamientjes er zo intrekken. Tussen het dorre riet zijn alweer jonge groene scheuten te zien. Die zullen rap groeien.

Het begin is er!

Ik loop een stukje langs de waterkant, maar mis m’n hengels daarbij eigenlijk niet. Boven me klinkt een melodieus deuntje. Ik kijk omhoog. Tegen de heldere hemel steekt het silhouet van een roodborstje af. Zingt zijn lied uit volle borst. Genoeg leven in de brouwerij. Het is echt voorjaar, de lentekriebels laaien op. Op het water klinkt een druk gesnater. Canadese ganzen, meerkoeten en eenden peddelen hun rondjes. De felgekleurde woerden blijven dicht bij de wijfjes.

Het silhouet van de zingende roodborst.

Vlak bij me hoor ik gekwetter van naderende sijzen. Ze landen in een elzenboompje niet ver van me af. Ik blijf even stilstaan. Een mannetje, herkenbaar aan het zwarte kapje op de kop, laat zich afzakken naar de grond en pikt daar de elzenzaadjes op. Een ander mannetje en drie wijfjes volgen zijn voorbeeld. Binnen twee weken zullen ze waarschijnlijk vertrokken zijn richting de grote Scandinavische loofbossen waar ze broeden en de zomermaanden verbrengen.

Elzenzaadjes vormen bijna hun volledige wintermenu.

Twee penvissers maken voorzichtig enkele voerplekjes verspreid over het water. Aan de grootte van het net te zien hebben ze het op karper gemunt. Dan arriveren er nog twee penvissers, het zijn onderlinge vismaten. Ook zij sluipen heel stilletjes langs de waterkant. Nu weet ik zeker dat ik niet ga vissen hier. Het plonzen met kunstaas past totaal niet in de rustige sfeer die er nu heerst.

Ik ga de rust er niet verstoren vandaag.

Volgend weekend maken we met tien man de rivier onveilig. Het is namelijk tijd voor de vijfde editie van de ‘Total Fishing Limburg dag’. Of er mooie vissen gevangen worden lees je volgende week in deze rubriek. Fijn weekend.