TotalFishing

Rivier in het vizier 216

Door Yvo Bindels

27 februari 2011
Scheen gistermorgen nog een voorzichtig zonnetje, vandaag valt de regen met bakken uit de hemel en waait het daarbij stevig. Hoewel het weer verre van ideaal is, gaan we er toch een paar uurtjes op uit met de boot.

In de regen maken we de Princecraft gereed. Niet zo fijn als je al nat moet beginnen. Meteen alle spullen wegleggen in de grote droge ruimtes die onze boot rijk is en waterdichte kleding aan. Een roodborstje trekt zich niks van de neerslag aan en zingt uit volle borst. Ongelofelijk wat een geluid er uit zo’n klein vogeltje komt.

Diep weggekropen achter de opstaande kraag van het felgekleurde warmtepak zoeken we de eerste stek op. We zijn amper onderweg of Sando’s pet waait al af. Sando graait in het water en de eerste vangst van vandaag is binnen! Hij zit er niet mee en tovert een lekker warme muts tevoorschijn. Eigenlijk zelfs beter dan een pet. Op een rivierplas starten we met vier pluggen langs een langgerekt talud. Pikefighters en kleine baarsplugjes leven zich uit.

We bevissen een hoek die doorgaans goede resultaten oplevert als de wind er vol op staat. Het op koers houden van de boot valt met de stevige wind en behoorlijke golven nog niet zo mee. We besluiten om met enkel de handhengels verder te vissen, Sando op baars, ik op snoek. Het levert net zoals twee weken geleden niks op. De voorjaarsstekken lijken nog niet zo druk bevolkt.

Dan de rivier op. De stroming is niet zo hard, maar lijkt wel iets te zijn toegenomen. We zoeken de wat sneller stromende gedeeltes op. Sando draait het gas open tegen de wind in. De snelheidsmeter loopt op naar 32 km/u. De wind en regen voelen behoorlijk koud aan in het gezicht. Met half dichtgeknepen ogen voel ik dat m’n wangen steeds kouder en stijver worden. Hop, daar vliegt ook mijn pet de lucht in.

We zien de humor er wel van in, met name mijn maatje, alleen heb ik niet net zo als hem ‘reserve-onderdelen’ paraat. Ach, eigenlijk was ze toch al nat. Ik laat de pet uitlekken en hang ze onder de stoel. Door de wind zal ze nog wel een beetje drogen. Het blijkt dat we alleen zijn op de rivier. Niet zo heel vreemd. Weinig stroming, matige vangsten en zeer slecht weer.

Helaas ligt ook de nieuwe stek vol in de wind. De shads maken een vrije val van vijf meter en mogen dan de glasogen gek gaan maken. De 54 ponds Watersnake elektromotor weert zich kranig in stroming en wind. Backtrollend weet ik de boot mooi langs het talud te sturen. Ik vis een stuk zwaarder dan noodzakelijk. Dit maakt het vissen echter net wat makkelijker bij het besturen van de boot. De grote riviersnoekbaarzen waar we op uit zijn kijken sowieso niet op van 10 gram meer of minder!

Na een half uurtje mis ik een harde aanbeet. De vlijmscherpe dreg bungelt naast de Dull Shad. Niet lang erna jaagt Sando zijn hengeltop het luchtruim in. Een vijftiger snoekbaars doet z’n best te ontsnappen, maar wordt vrij snel binnen boord gehesen. Snel een plaatje en weer terug. De nul is in elk geval weggepoetst vandaag. Niet dat dit een must is, maar het geeft wel vertrouwen in de visserij.

De nul is er weer af.

Ik word gefopt door een enorme brasem. Gehaakt in z’n rugvin is de vis behoorlijk sterk. Weet zelfs in het oppervlak niet van opgeven. Sando assisteert en wipt met de lange tang de haak los. Plotseling gaan de hemelsluizen wel heel ver open! We schuilen onder een brug en eten er een lekkere kop erwtensoep. Nog te heet om direct op te lepelen. Blazen hoeft niet, dat gaat in deze wind vanzelf. De rivier begint merkbaar harder te stromen.

Op m’n mobieltje zie ik op www.actuelewaterdata.nl dat de stroming binnen twee uur met ruim honderd kuub/sec is toegenomen. De stroomnaden verschuiven en we reageren door een slag groter te vissen. Alles of niks. Ik verruil de HS Signature Vertical door de stugge HS Titan en stuur een stevige fox proshad (oud model!) naar beneden. Met de elektromotor hou ik de vaart er behoorlijk in.

“Dit is eigenlijk meer slepen dan verticalen,” merkt Sando op. Net als ik wil bevestigen dat we inderdaad wel heel erg hard gaan, krijg ik een geweldige beuk op mijn hengel! Hangen! Een grote snoekbaars heeft de shad vol overgave gegrepen, alleen de loodkop steekt nog uit zijn bek. Die vis is het begin van het bijtuurtje! De snoekbaarzen grijpen de shads opeens alsof het hun laatste maal is.

Het bijtuurtje is begonnen.

We missen beiden een harde aanbeet en Sando lost een grote vis. Maar ook hij vangt een prachtige snoekbaars die de shad he-le-maal verzwolgen heeft. Nu zien we alleen nog de onderlijn uit de grote bek komen. Op slechts vier meter diepte komen die aanbeten zeer hard door. De kans op een kapitale vis is nu groter dan normaal. Ik schakel daarom over op een 10 inch zuurstokroze fin-s. Meteen wordt de shad opgevangen.

Alleen de onderlijn steekt nog uit de bek.

“Ja, dit is echt een grote!” De vis blijft diep, maar na het sprintje weet ik dat dit geen snoekbaars is, maar een snoek. De scherpe jighaak zit stevig boven in de bek vast. Welkome bijvangst! Na deze snoek lijkt de schakelaar te zijn omgezet. We krijgen geen aanbeten meer. We proberen nog enkele driften met diverse soorten shads, maar de jacht is echt voorbij.

Na de snoek valt het plotseling stil.

We proberen op het op twee andere topstekken, maar de snoekbaarzen werken niet meer mee. Dan sla ik toch mijn hengel krom, voelt echter niet aan als vis. Toch zit er beweging in!? Vreemd. Ik hou behoorlijk druk erop, want ik ben nog niet voor 100% zeker dat het een hanger is. De kapitein van de rondvaartboot ziet de kromme hengel en houdt in. Mensen fotograferen ons.

Ik voel het obstakel iets losser komen en weet ondertussen zeker dat het geen vis is. We maken het echter eerst lekker spannend voor de toeristen. Dan komt er een langgerekt stuk vloerbedekking in het oppervlak. Er zitten behoorlijk wat mosseltjes aan vast! We slepen langzaam terug richting trailerhelling. Passeren daarbij nog een mooie baarsstek. Onze hengeltoppen vibreren echter alleen nog maar op het ritme van de plugjes.

Zoals wel vaker in februari was de bijttijd kort en krachtig. Vis je dan op de verkeerde plek, dan kun je wel eens pech hebben, maar ook dat is wintervissen. Nog een volle vismaand voor de boeg, eer het seizoen sluit. Nog even profiteren dus! Hopelijk met wel wat beter weer dan vandaag…