Rivier in het Vizier 213

Rivier in het vizier 213

Door Yvo Bindels

5 februari 2011
Vanwege de voorspelde windkracht 6 tot 7 met harde windstoten, hebben Johan en ik onze afspraak verplaatst. Als ik naar buiten kijk, niet geheel onverstandig, want het gaat behoorlijk tekeer.

Niet zo heel vroeg op is ook wel eens lekker. Gezellig ontbijten met vriendin en de jongens. In de tuin is een groenling ook met zijn ontbijt bezig. Met zijn stevige snavel hakt hij in op de pindanootjes in het felgroene netje. Twee wijfjesvinken profiteren mee en pikken de gemorste deeltjes op. Stevig ontbijt voor onze gevederde vrienden.

Stevig ontbijt voor deze groenling.

Niet veel later loop ik met hengel en rugzak richting een vlakbij gelegen parkvijvertje. Eventjes een uurtje lekker uitwaaien. De laatste resten ijs die er gisteren nog waren zijn inmiddels weg. Vanwege de enorme wind geen lange hengel vandaag. Het water is glashelder en koud. Veel verwacht ik er niet van, maar gewoon even lekker struinen is al prima.

Twee merelmannen ruziën en trekken zich daarbij van mij niks aan. Zwart glanzend verenkleed en feloranje snavel en oogring. Met hangende vleugels proberen ze groter te lijken en indruk te maken. Over een dikke maand begint hun broedtijd al. We kunnen dus weer van hun fraaie ochtend- en avondconcerten gaan genieten! Nu blijft het nog bij territoriumgedrag.

In het heldere water probeer ik enkele nieuwe aasjes. De nieuwe scud lepels van Spro zwemmen zeer verleidelijk en zijn prima werpend te vissen. De zwaardere maat lijkt me ook geschikt om te trollen. De grotere Misty lepel is zeer langzaam binnen te vissen en schommelt daarbij lekker. Vanwege de harde wind is het werpen met de grote lepel wel wat lastiger.

 
Meer dan voldoende om eventjes te struinen.

De wob shads van 13 en 15 cm gemonteerd op 10 en 16 gram loodkopjes zijn meer geschikt voor deze omstandigheden en laten zich preciezer werpen. Ook het binnenvissen hoeft wat minder nauwkeurig, wat gunstig is omdat de wind af en toe een bocht in de uitstaande lijn jaagt. De wobshad flankt prima en laat bij het afdalen een mooie staartactie zien. Als ik een snoek was, dan wist ik het wel. Maar de rovers denken daar tot nu toe duidelijk anders over.

Weer zo’n felle rukwind. De takken van een oude elzenboom kraken. Ik kijk even boven me of het veilig is hier. Een oranje pluimstaart verdwijnt achter de stam. Het is een eekhoorn. Is druk bezig en gunt me weinig tijd voor een foto, maar hij staat erop. Met een fatso bevis ik op hoog tempo het middelste deel van het viswater. Haak er twee fraaie brasems in de rugvin. Er zitten er veel dicht bijeen. Ik voel ze tijdens het binnendraaien, niet aanslaan, want dat is beslist niet m’n bedoeling.

 
De eekhoorn lijkt weinig last van de wind te hebben, hoogstens z’n kapsel.

Nu ik de wind vol in de rug heb, kan ik een onverzwaarde streamer zonder enig extra gewicht met de spinhengel lanceren. Simpelweg hoog de lucht in mikken en de wind doet de rest. Tergend langzaam vis ik de streamer vervolgens vlak onder het oppervlak binnen. Kan met het grootste gemak opgezogen worden. In gedachten zie ik de aanbeet al voor me.

Ondertussen ben ik de vijver helemaal rondgelopen, zonder enige actie van rovers. Wel lekker uitgewaaid en ruim op tijd voor het middageten. Volgende week toch weer met de boot eropuit!