TotalFishing

Rivier in het Vizier 203

Door Yvo Bindels

13 november 2010
Ik ben al voor de wekker wakker, m’n vriendin slaapt nog. Er klinkt een luid gekletter. Het is de regen die door de harde wind tegen het rolluik wordt gezwiept. Beneden krijgen de twee kooikerhondjes een aai en spring ik in m’n klaargelegde kleding.

Er is maar liefst 50mm regen voorspeld voor vandaag! Voor een enkele dag is dat extreem veel. Lambert en ik weten dus wat ons te wachten staat. Regenkleding aan en niet veel spullen mee. De afgelopen dagen heeft het hard gewaaid en is er veel neerslag gevallen. De rivier stroomt eindelijk weer eens, maar zal aardig veel drijfvuil bevatten. We gaan volledig voor een grote snoekbaars op de rivier. Meerval als bijvangst is daarbij wel eens mogelijk.

bron: www.weer.nl

Volop herfst.

In het donker arriveer ik bij Lambert. We leggen alvast het kunstaas klaar dat we willen inzetten. Zo min mogelijk dozen open vandaag. Een half uurtje later drijven we in de ochtendschemering op het stromende water. Ons vermoeden wordt bevestigd. De rivier voert enorm veel vuil af. Onze diepduikende pluggen moeten om de 20 meter vissen ontdaan worden van bladeren en andere troep. De stroming neemt rap toe en bedraagt nu al 650 kuub per seconde.

‘Stromingproof’.

Eigenlijk te hard om lekker te vissen, maar omdat we beiden aardig wat ervaring hebben onder deze omstandigheden, lukt het nog net. De eerste uren zoeken we diverse dieptes en stekken af. Lambert krijgt een tik op zijn Taildancer, maar daar blijft het bij. De regen valt met bakken uit de hemel! Lambert is met een prijzige plug in gevecht met de bodem. Kunstaasredderen is nu een kunst apart. De eerste poging mislukt, de boot drijft te snel stroomafwaarts.

Tweede poging. Lambert houdt de boot een meter of tien stroomopwaarts van de plek. Met de motor stationair in z’n vooruit lukt dat prima. Aan de snaarstrakke lijn laat ik de flink verzwaarde kunstaasredder zakken. Ik voel de redder over de onderlijn schuiven en boven op de plug vallen. De grote dreggen krijgen grip en na wat getouwtrek komt het zaakje vrij van de bodem. Grote shads op zware koppen geven ook geen resultaat.

We proberen het eens met rammelaars. Omdat ik aan de diepe kant van het talud toch boven vijf meter zit kies ik een zinkende Screaming Devil in de kleur firetiger. Het sleeptempo wordt iets omhoog geschroefd. Ook nu blijven we maar vuil oppikken. Een enorme plensbui vult de bodem van de boot met water. Niet verwonderlijk dat we alleen op de rivier zitten. Tussen de opgetrokken kraag en de rand van de pet door kijken we elkaar aan. Dit is gekkenwerk, maar de roofvisdrang is sterker en we vissen stug door.

Bam, in de volle stroming een keiharde aanbeet op mijn rammelaar! Zo hard heb ik ze niet eerder gevoeld. Adrenaline giert door m’n aderen. Dit is ‘m! De vis voelt enorm zwaar aan en schiet ervandoor. Meteen klapt mijn hengel de lucht in. Lijnbreuk vlak bij m’n molen. Er moet iets fout gezeten hebben daar! Ik kan wel door de bodem van de boot zakken. Een vis opgezadeld met een stuk kunstaas. De laatste keer dat me dit gebeurd is viste ik nog vanuit de stalen schuit. Waarom ook net nu, tijdens de jacht naar een mega-vis?

Tijdens de volgende driften overheerst nog steeds de teleurstelling. De stroming neemt nog verder toe. Het is kantje boord, een paar kuub erbij en we kunnen inpakken. Een tik op m’n plug. Ik sla aan maar mis. Lambert slaat ook aan en bij hem is het gelukkig wel raak! Hij weet vrij snel te melden dat het een meerval moet zijn. Gelijk heeft hij. Geen echt groot exemplaar, maar wat een kleur. Een geelgouden bek komt in het oppervlak. De plug lijkt er wel ingevangen. Slechts een haakpunt prikt in de stevige vlezige onderlip.

Vanwege de harde stroming neem ik geen risico en schep de vis voor mijn maat. Wat een prachtig gekleurd exemplaar ligt er in de boot! Redelijk uniek lijkt me, tenminste in Nederland. Lambert is er dolblij mee, terecht. Alle uren regen en drijfvuil van de lijnen plukken zijn in een klap vergeten. De volgende driften leveren wederom niks op en de stroming maakt vissen nu onmogelijk.

De plug lijkt er wel in gehangen, met 1 haakpunt in de vlezige onderlip.

Prachtige kleur! Het rode puntje op de onderlip is afkomstig van de haakpunt.

We zoeken een ander stuk van de rivier op, waar de stroming wellicht wat gebroken wordt. Met 45 km/u komen de dikke druppels aan als hagelstenen. Mensen op de kade schudden hun hoofd onder de paraplu als ze ons zien passeren. De stroming valt ook op deze stek tegen. We drijven op een rasechte regenrivier en die voert zonder pardon de nattigheid van de laatste dagen af. Een ontembare watermassa!

Lambert zet de bilgpomp aan, want de vloer staat geheel blank. We zoeken een plas op. De rivier is zo snel gestegen dat de plas niet hard genoeg gevuld kan worden. Het water dendert met een gigantische snelheid de rivierplas in. Wat een natuurgeweld! Prachtig om te zien, maar niet te bevissen.

In de uithoek van een plasje vang ik nog een baarsje op een geel shadje met vorkstaart. Lambert werpt met een Buldawg de kanten uit op zoek naar een snoek. Vanwege verplichtingen die ik nog heb vandaag, eindigt onze visdag vroeg in de middag. Op de terugweg hoor ik op de radioberichten van behoorlijke wateroverlast. De wegen staan ook blank. Met aangepaste snelheid rij ik naar huis, op weg naar een warm bad.

Puntgave baars.