Rivier in het vizier 2

Door Yvo Bindels

29 augustus 2006

Deze week zal ik twee keer samen met Sando de rivier opzoeken. Donderdagavond na het werk en zaterdagochtend. Toch jeuken m’n handen vandaag al. Ik heb enkele uurtjes over. De weerman voorspelt een hoop narigheid. Geen weer om in m’n eentje met de boot op stap te gaan. Ik ga een heldere ondiepe sloot opzoeken. Lekker jerken!

Snel wat oppervlaktespul in een doosje. De keuze is snel gemaakt. Toppie, busterjerk, slider, shallow thunder, minus 1 en screaming devil. Ook even wat klein baarsspul erbij voor het geval dat. Bij aankomst blijkt de sloot plantenrijker en troebeler dan verwacht.

Bij deze visserij kies ik altijd voor een stijve onderlijn. Dat voorkomt dat een dreg de lijn vangt tijdens de worp. Een halve meter onderlijn van 60/00mm dikke glassmono vind ik hiervoor ideaal. Ik ga met een gele toppie in het oppervlak vissen. Die aanbeten wil ik in geen geval missen!

….oppervlaktespul

Ik heb eindeloos vertrouwen in het afgekloven stukje hout. Handgemaakt door Aad Dam. Superieur voor dit soort watertjes. Twee lichte dregjes maat 2 erop zodat de jerkbait hoog blijft. Zwaardere haken doen hem dieper lopen. Het jerkbaitje doet precies wat ik wil. Met m’n polaroidbril op geniet ik van dit spannende spel.

Losliggende plantenresten zijn funest voor dit plugje. Actie er is dan direct uit. Een felle ruk helpt soms om de rommel eraf te schudden. Eigenlijk zou ik iets dieper moeten vissen, omdat het water niet zo helder is. Toch blijf ik het schouwspel liever volgen. Ik varieer in de snelheid en de breedte van de slagen. Net als ik fel aan het tikken ben vliegt er een beste snoek op af. Ik tik het stuk hout voor z’n neus weg. De snoek schampt het kunstaas nog wel. Misser. Niet van de vis maar van mij.

Donkere wolken komen in rap tempo dichterbij. Snel de auto in. Het regent lang en hard. Af en toe een bliksemschicht. Felle opklaring nadert. Mooie lucht. Een dieper stuk van de sloot bevis ik met de grotere busterjerk. Traag gevist loopt deze dieper. Doordat de jerkbait niet zichtbaar is, haak ik teveel planten. De shallow thunder blijft ook bij wat opgepikt vuil z’n actie vertonen. Net als de andere pluggen levert dit niks op. Een grote streamer zou hier geen slechte keuze zijn.

…felle opklaring nadert

Het laatste uurtje maak ik vol met de toppie. Een meerkoet schiet geschrokken het riet uit. Sprintje over het water. Een snoekje trekt zich daar niks van aan en heeft m’n toppie in het vizier. Deze keer bewaar ik wel de rust. De vis van zo’n 60 centimeter zet z’n tanden in de jerkbait. Hangen. Wild kopschuddend. Ik hou spanning erop. Tussen heel wat groen rolt de vis er toch af. Knap gedaan van de rakker. Komt dit nu door de weerhaakloze dregjes? Ik weet het niet. Eigenlijk maakt het me ook niet veel uit. Wat ik wilde zien, heb ik voor pal voor m’n neus voorgeschoteld gekregen. Een perfecte snoekaanval.

Donderdagmiddag.

Het aantal uren licht na het werk wordt rap minder. Weinig investeren en uitproberen vandaag. Kiezen voor zekerheid. We hebben twee hotspots in ons hoofd. Op de rivier maken we vele worpen richting de oever. Vele stekelridders hebben we op deze stek al tussen de keien vandaan geplukt. Forse stroming en wind maken het moeilijk de boot op de plek te houden. Sando´s butcher wordt even aangetikt. Daar blijft het bij.

De tweede stek is een langgerekte steile oeverzone op een plas. Het is nogal donker weer en het water is niet zo heel helder. Sterk vibrerende plugjes met rateltje moeten een dikke baars van de bodem halen. Sando een diepduikende boxer en ik een jointed shadrapje. Dankzij de dunne 7-ponds lijn kunnen de plugjes op vier meter diepte tegen de bodem aangeboden worden.

De steunhengels mogen meelopen op snoek. Iedere drift een ander stuk hout of rubber eraan.

We trollen het taluud diverse keren af. Het maakt niet uit hoe diep we vissen, overal vallen de baarsjes onze plugjes aan. Sando heeft inmiddels een felgele. Ook een roofbleitje bijt in het plugje. Dan opeens die flinke dreun gevolgd door stevige stompen. De grote baars vecht voor wat hij waard is op het lichte stokje. Sando geniet. 43,5cm baarspracht is de beloning van een gerichte visserij.

…stoere jongens!

Tijdens de intredende schemering staan er vaak mooie vissen dicht onder de kant. Visbroed springt her en der het water uit. De hornetjes zwemmen vlak langs de oever. Na enkele minibaarsjes dan ook een prachtbaars voor mij. Hornetje compleet geïnhaleerd. Het blijven stoere vissen die kanjerbaarzen. Tijdens het indraaien van de lijnen vliegt er nog een baars op de screaming devil. Dapper zijn ze ook!

Zaterdagochtend

Heerlijk om vroeg op het water te zijn. De plas is zo vlak als een spiegel. Futen duiken in de gouden gloed van de ochtendzon. Meerkoeten doen hun lievelingsding, ruziemaken. Wij hebben er zin in vandaag! Aan vier hengels hangt groot kunstaas. Sando gaat voor hout en ik voor rubber. We hebben het rijk voor ons alleen. Vele meters maken totdat we een snoek tegenkomen. Drie uur lang wordt er allerlei kunstaas geprobeerd. Grote pluggen, shads, bulldawgs en rammelaars. Alleen de grote salmo perch is door twee brutale baarzen gepakt.

Dampende koffie, versgebakken wafels en crisisberaad! We zoeken een diepere zone op. Veel vis op 5 tot 6 meter diepte. We gaan met dieplopende pluggen op zoek naar baars en snoek. De big bullet zit op 5 meter voordat je het weet. Geeft uitstekend signaal af. Trekt wel hard aan de hengel. Jammer dat er geen small bullet is, zou een prima baarsplug voor de kanjers zijn! Maar daar hebben we de butchers voor. Moeten er nu wel ver achter om de diepte te halen. Oow, een feedervisser achter een struik. Direct de motor in de vrij. Gebarentaal maakt ons duidelijk dat we onze koers zonder problemen kunnen vervolgen. Duim omhoog naar de vriendelijke collega. Ondanks de tegenvallende vangsten hebben we het prima naar onze zin.

Het scherm van de fishfinder ziet letterlijk zwart van de vis. De aanbeten komen er dan ook vrijwel direct. Mooie baarzen op de butchers. Wel een eind binnendraaien zo. De kleinere exemplaren rollen er dan graag af. Na enkele dertigers wordt het stil. Snoek geeft wederom niet thuis. “Ondiep dan maar?” Sando knikt instemmend. Ik mik de boot op anderhalve meter water. Midden door het visbroed. De hornetjes spitten regelmatig door de kiezels. Juist dan komen de aanbeten. Veel kleine baars. De grote shallow thunder en de supershadrap blijven onaangeroerd.

Een kolk vlak voor de boot. Visbroed in paniek het water uit. Jagende snoek! Niet veel later een aanbeet op m’n baarshengel. “Ja, dat is ‘m.” Tussen het grote kunstaas werd toch het hornetje gegrepen. Zit stevig vast voor in de bek. We gebruiken het schepnet zo min mogelijk. Ook deze keer kan de vis prima met de hand geland worden. Door de kieuwgreep is de bek altijd open en onthaken een koud kunstje. De opgelopen krasjes zijn weer weg voordat de werkweek voorbij is…