Rivier in het Vizier 195



Rivier in het vizier 195

Door Yvo Bindels

8 september 2010 (vervolg van nr. 194)
De regen slaat hard tegen het enkele glas van het slaapkamerraam. Ik schuif het gordijn aan de kant. Kijk uit op een wilg wiens kapsel aardig door elkaar geschud wordt door de harde wind. Het is nog half donker. Vanwege het slechte weer slapen we uit vandaag, ik draai me dan ook nog eens om.

Rond half elf staan we dan eindelijk op de zompige weide naast dezelfde poldersloot als gisteren. Slechts een meter of zeven breed, maar zeker een kilometer lang. Heb slechts twee shads en een Toppie bij me. Met de 2.70 mtr lange hengel kan ik mooi over de rietkragen heen vissen. De 14 cm lange shad is voorzien van een gestroomlijnde 10 grams jigkop. Het stingertje met scherpe dreg is strak op de rug van de shad vastgepind met een softbaitclip.

Ziet er gelikt uit en de actie is navenant. Loopt kaarsrecht door het water en bezit met de flankende heupen een zeer verleidelijke actie. Hans heeft zojuist een stek voor een bruggetje afgevist en hangt zijn shad in z’n startoog. Het ruikt er gewoon naar snoek. Ik kan het niet laten en werp nog een keer in een kleine inkeping in de oever. De shad heeft nog maar net gekwispeld of scherpe tanden bijten zich vast in het rubber. Een grote kolk en hangen!

Het blijkt dat mijn shadje in trek is vandaag, want een stukje verderop vang ik er weer twee. Hartstikke gaaf om ze in het oppervlak te zien aanbijten! Telkens is het weer verrassend; uit het niets schieten ze richting je kunstaas. Vaak raak met een dodelijke precisie, maar soms lijken ze wel een bril nodig te hebben en missen ze faliekant. Dit laatste is ook bij m’n volgende slachtoffer aan de hand. Mist twee keer de traag geviste shad.


Ze kunnen niet van de shad afblijven

Ik wissel en hang de Toppie in m’n speld. Die kan ik mooi laten stilhangen, zodat de snoek alle tijd heeft zijn doel te treffen. De vis heeft ondertussen even op adem kunnen komen. Daar gaat ie dan. Plons, drie felle tikken en de jerkbait hangt stil. Ja, daar komt ie; een kolk en mis! En nog eens. Dan laat ie zich niet meer zien. Het is een mooie vis, dus ik wil er wel even op wachten. Hang opnieuw de shad in de speld en na twee minuutjes is het dan toch raak. Een mooie zeventiger is kortstondig de klos.

Zo vangen we enkele snoeken en vliegt de morgen voorbij. Terwijl we terug richting auto lopen, werpen we de interessante stukken nog snel even uit. Hans staat plotseling met een wel heel kromme hengel. Opspattend water is hoorbaar. Een prachtige snoek doet zijn best de gele profiblinker shad te lossen. Vanwege de behoorlijk schuine oever assisteer ik Hans en probeer steunend met een laars in de sloot en een knie in de berm de snoek in de kraag te grijpen. Dat lukt en vanwege de enkele haak waarmee Hans vist is de kieuwgreep vrijwel risicoloos.


Hans met de verrassing van de ochtend

Een heuse negentiger uit dit kleine slootje is natuurlijk verrassend en een mooie vis om de morgen te beëindigen. Het weer wordt met het uur beter en we besluiten de avond op de rivier door te brengen. Het is er lekker rustig nu, maar met de grote rijnaken blijft het altijd opletten. Zeker in de buurt van kribben en andere ondiepe gedeeltes. Wiel is vanwege lichte rugklachten niet mee en blijft bij het vakantiehuis witvissen.

Wij besluiten om jerkend de ondiepe oevergedeeltes uit te kammen. Al snel haakt Hans een snoek op zijn roodgele Toppie. Goed voor het vertrouwen in de visserij. Tijdens een worp gaat er wat mis en knapt mijn hoofdlijn. Mijn roodwitte Piketime jerkbait landt dicht bij de oever maar zakt langzaam naar beneden. Snel met het schepnet erheen. Helaas kom ik net te laat. Balen, want in Zweden heb ik er vele snoeken mee mogen vangen.

Dan maar een grotere Piketime jerkbait eraan. Felgele rug en witte buik. Volgens velen een vloek in helder water. Ook een snoek kan er niet tegen en wil dat brutale schepsel wel een lesje leren. Hebbes! Een prima vis en ook keurig gehaakt. Mag er in het water vanaf. We jerken nog een uurtje door tot in de schemering, echter zonder resultaat. Als we terug bij het huisje komen, vangt Wiel net een mooie paling aan de matchhengel.


Helder water, natuurlijke kleuren??


Mooie paling voor Wiel

De volgende dag blijkt de snoeken weer strak bij de bodem zitten. Met shads en dieplopende pluggen vangen we enkele mooie vissen. Wiel vangt zelfs een brutale baars op een Tripple Pikefighter. Net als ik de hengel wil heffen voor een steil talud, krijg ik een harde beet op eveneens de driedelige Pikefighter Dit voelt zwaar en moet een hele beste zijn. En dat is het ook. Na een stevige en spannende dril mag ik een hooggebouwde snoek die de metergrens een eindje overschrijdt voor de lens houden. Genieten!


Ik geniet met volle teugen van deze vis

De dag vliegt voorbij. Als de schemering begint valt plotseling mijn lijn slap, ik weet genoeg en haal uit. Waar ik stiekem op hoop blijkt ook het geval. Een zware snoekbaars mokt onder de boot, geeft goed verweer, maar moet aan het redelijk zware snoekmateriaal toch opgeven. Opnieuw mag ik trots op de foto met een supervis. Na deze vis blijven verdere aanbeten uit, maar wij hebben absoluut niks te klagen.


Sterke snoekbaars van zes meter diepte

De laatste visdag zijn we al vroeg op het water. Ik vang al snel een dapper snoekje aan een 23cm lange shad op 60 grams loodkop. Wiel vangt er ook eentje aan zijn Storm Jointed Thunderstick. Amper vijf minuten later is het Hans die een harde aanbeet krijgt op zijn Pikefighter in snoekbaarskleur. Een grote donkere diepgevorkte staart slaat in het oppervlak. Roofblei!

Na een korte maar krachtig dril mag ik de vis scheppen. Wat een bak! Even het meetlint erlangs; 82 cm! Vlammend begin van deze zonnige dag! Daarna blijft het echter lang stil. Pas in de middag begint een nieuwe bijtperiode. Ondiep geviste middelgrote shads leveren de meeste aanbeten op. We vangen nog vier snoeken op amper anderhalve meter water en missen er een deel. Sommigen bijten vlak naast de boot, vol in het zicht. Aangezien we nog wat spullen op te ruimen hebben, besluiten we op tijd het visrijke water te verlaten.


Hans is een gelukkig man

Zal weer even afkicken worden op het vertrouwde thuiswater de komende weken. Qua snoekbestand niet te vergelijken, maar wel met veel meer natuurschoon en dat is me ook heel wat waard.

 

ANDEREN LAZEN OOK