|
Door Yvo Bindels |
26 juni 2010
In ons land heersen tropische temperaturen. Lambert en ik zullen daarom enkel de vroege ochtend vissen vandaag. Om half zes kijken we vanaf een dijk uit over ons viswater van vandaag. De rivier is in rust. De zon staat als een grote ronde vuurbol net boven de horizon.
We hoeven niet ver te varen voor onze eerste stek. Het gebrom van de buitenboordmotor mag uit en de elektromotor neemt het over. De vogels fluiten dat het een lieve lust is. We gaan een langgerekt talud werpend bevissen met middelgrote shads. Omdat hier veel obstakels zijn en voornamelijk grote vis huist, vissen we zonder een extra staartdreg. Een groene Seashad heb ik op een gestroomlijnde 16 grams jigkop geprikt.
Een vroege start vandaag!
Ik vis de shad steeds een stukje schuin omhoog binnen en laat hem vervolgens aan gestrekte lijn afzakken. De bodem is er grillig en spijkerhard. Regelmatig moeten we wat mossels van de haak afhalen. Grote snoekbaars is ons doel, maar snoek, baars en de andere soorten zijn ook van harte welkom. Doordat het er zo stil is, zijn de plonsen van de vele brasems goed hoorbaar. We vissen geconcentreerd, want nu is het prime-time.
Regelmatig mossels op de haak
Terwijl ik de shad weer laat afzakken, krijg ik een knalharde aanbeet, maar weet de haak niet te zetten. Soow, dat moet een beste zijn geweest! Aan de shad is vervolgens niks te zien. Geen snoek dus. Lambert stuurt de boot met behulp van de fronttroller en diens ankerfunctie stapsgewijs stukjes verder langs het talud. Ik wissel de shad even in voor een bruine Spro Aruku shad van 85mm. Het rammelaartje werpt als een speer. Vanwege de vele obstakels vis ik het niet te dicht bij de bodem in hoog tempo binnen.
Al bij de tweede worp knalt de HS STI van 2,70 mtr dubbel. Hangen! Heel even denk ik dat de vis eraf is, maar deze is echter in hoog tempo richting boot gezwommen. De dril voelt raar, kan het niet thuisbrengen. Zou ik soms iets vals gehaakt hebben? Nee, daar was de beet te hard voor. De vis is niet onder de indruk van mijn tegengas en zwemt z’n rondjes. Ik probeer met wat druk de vis en dus de lijn iets van de obstakelrijke bodem te houden. Dan vangen we een glimp van de marmertekening op; meerval dus!
Geen reus, maar wel een sterke tegenstander. Vooral het rollen dat de vis nu herhaaldelijk doet stelt het materiaal op de proef. Steeds als de meerval vlak bij de boot is, duikt hij nog eens de diepte in, maar de kracht neemt voelbaar af. Bij de eerste poging landt Lambert de vis. Yes, die is binnen! Ik ben natuurlijk hartstikke blij met deze gelukkige toevalstreffer!
De Spro Aruku-shad is uitstekend werpend te vissen
Lambert heeft een soort van demonteerbare onthaakmat in de z’n boot gemaakt. Gebaseerd op een craddle en kan snel in de breedte van de boot vastgeklemd worden. Hartstikke handig en zeer veilig voor de vis. De meerval is boven op de bek gehaakt. De sterke Gamakatsu haken hebben geen krimp gegeven tijdens de pittige dril. Even wat foto’s en dan mag deze toprover terug in het water. De 7 strand titanium onderlijn en een stuk hoofdlijn moeten ontdaan worden van dik plakkerig slijm.
Blij met de fraaie toevalstreffer!
Vol vertrouwen vissen we verder. Het blijft echter erg lang stil. Het wordt met het uur warmer. Om 9.00u zit ik al in t-shirt en korte broek. Een lange sliert Canadese ganzen gaat voorbij. De jongen groeien hard. Een groep knobbelzwanen doet zich tegoed de verse waterplanten in de oeverzone. Aanbeten blijven uit en we gaan verkassen.
We komen langs een nest met een fuut. De vogel blijft mooi zitten voor een foto. Toont de mooie kam op de kop om extra indruk te maken. Als we weer afstand nemen komt haar partner bij haar buurten. De geluiden en de gestrekte nek van het wijfje verraden een aanstaande paring. Terwijl we verder wegdrijven hou ik m’n lens nog even op het liefdespaartje gericht en kan inderdaad hun intiemste moment vastleggen. Geen ordinaire aanranding zoals we bij de eenden zien, maar een hoffelijk gebeuren.
Hoffelijk gebeuren
Met een prachtige uitstaande grote ronde kraag betreedt het mannetje het nest en paart voorzichtig met het wijfje. Na de paring spettert hij in het water als slot van de korte ceremonie. Het blijven bijzondere vogels! Het varen op hoog tempo brengt lekkere verkoeling! Op de volgende stek vissen we werpend met jerkbaits boven de waterplanten in de oeverzone. In het heldere water is het makkelijk het kunstaas langs de vele planten te sturen.
Spetterend slotakkoord van de korte ceremonie
Een snoek schiet richting mijn felgele Piketime jerkbait, maar schampt slechts de jerkbait. Heeft niet echt de haken gevoeld, dus ik probeer het er nog eens. Vlak voor de boot komt een donkere schim omhoog. Het is niet de snoek, maar een heel grote snoekbaars. Volgt de jerkbait een klein stukje, maar draait vervolgens weer weg. Zeer jammer, maar wel mooi om even te zien!
We vissen nog zo’n tweehonderd meter water uit, maar de rovers laten zich niet meer zien. Het is ondertussen al 11.00u en in de zon is het al niet meer aangenaam. De pleziervaart is ondertussen ook al in volle gang. We besluiten met vier hengels richting trailerhelling te slepen. Na een kwartiertje is het Lambert die aanslaat. Een woeste snoek schiet daarna gelijk het water uit en weet hoog in de lucht de Bulldawg uit zijn wijd gesperde bek te schudden. Los.
Negentiger schat ik, maar daar komen we niet meer achter. Lambert lacht en is zichtbaar geamuseerd van de kunsten van snoek. Een echte sportvisser! Ik ben er blij mee vismaten te hebben die de beleving ver boven het resultaat hebben staan. Na het traileren van de boot zoeken we nog even een gezellig terrasje op. In de schaduw van de grote parasol is het prima vertoeven!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
