Rivier in het Vizier 186

16 juni 2010
Met een propvol gepland weekend en veel voetbal kijken blijft er maar weinig tijd over om te vissen en te schrijven. Toch weten we er een korte doordeweekse avond uit te persen. We gaan vandaag voor een grote vis. Ja, enkelvoud is voldoende.

Het is prachtig zomerweer en er staat maar weinig wind. Lijkt me ideaal om de stekken met opkomende planten eens goed uit te werpen. Sando is het er meteen mee eens. Lekker actief en ontspannen vissen op rustige gedeeltes van de rivier. Het water is er akelig helder. Op drie meter diepte zie je de verse plompenbladeren als grote kroppen sla op de bodem staan.

De ene stek is nog mooier dan de andere, maar onze kikkers, jerkbaits en shads weten er geen vis te verleiden. Sando heeft vers gerookte forel meegenomen. Een broodje en pilsje erbij maken het feestmaal compleet. Wat willen we nog meer na een werkdag? Op de rivier is altijd wel wat te zien. Een rat hupt in hoog tempo van steen naar steen op de oever en verdwijnt in het riet.

De groene kikkers hebben een perfecte schutkleur tussen de waterplanten

Drie jonge meerkoeten peddelen piepend achter hun ouders aan. Het lijkt wel of ze een pluizige coltrui aan hebben met feloranje kraag. Speciaal voor oranje? Hun felrode kopje dient in elk geval als extra voerstimulans voor hun ouders. Meeuwen en reigers zijn de grootste bedreiging voor deze kleine donzen dotjes.

Ook de volgende stek levert geen enkele aanbeet op. Ze zitten er wel hoor, maar hebben totaal geen zin. Onze rubberen kikkers met verstopte haken zwemmen tussen een oerwoud aan stengels door. Als er al eentje bijt is de kans op werkelijk haken ook nog eens klein. Maar toch gaan we nog even door zo. Puur omdat we het een leuke visserij vinden.

Lambert komt een kijkje nemen vanaf de oever. Natuurlijk maken we even een gezellig praatje. Lambert attendeert ons op de zwanen met jongen die een stukje verder op zitten. Het is een compleet gezinnetje zo. Een zorgzame moeder met de drie jongen dicht bij haar en een stoere vader die tussen ons en hen in drijft met gebolde vleugels. Ik offer een krentenbol op. Het omkopen werkt. Zo kunnen we van dichtbij enkele foto’s schieten van de kleine grijze pluizenbolletjes. Moeder zwaan vertrouwt het nog niet helemaal en blaast af en toe zachtjes.

Moeder zwaan vertrouwt het nog niet helemaal en blaast zachtjes.

Verderop klinkt een heel ander geluid. Groene kikkers houden een brulconcert. Ze hebben een perfecte schutkleur tussen de waterplanten. Hun gebolde witte luchtzakken vallen misschien nog wel het meeste op. Als we te dichtbij komen gaan ze kopje onder. Ook onze gummi-kikkers laten we nog eens kopje onder gaan. De snoeken laten zich echter niet zien. Onze vistijd vliegt rap voorbij zo.

Het laatste uur besluiten we op snoekbaars te vissen boven enkele mosselbanken. Vanwege het ontbreken van de stroming zal het wel niet storm lopen. Een enkele vis dan? Ja, eindelijk een beuk op m’n sinking Screaming Devil! Helaas rolt de vis er meteen weer af. Balen. Eigenlijk wel typerend voor vandaag. Het wil gewoon niet. Het blijft dan ook bij deze ene aanbeet.

De jonge zwanen blijven dicht bij de moede. Deze wil zelfs een luxe lift.

En dat lukt!

We zien dat we in baan van een aankomend vrachtschip liggen, maken tijdig plek zodat de schipper ons vanuit zijn kajuit kan blijven zien. De schipper zwaait tevreden naar ons als hij een tijdje later daadwerkelijk passeert. Het is mooi geweest vandaag. De eerste avond blanken komt dit seizoen wel al vroeg, want die gerookte forellen tellen vast niet? Ik lig er niet wakker van. We zijn lekker buiten geweest, hebben weer goed gelachen en leuke dingen gezien. Die rovers komen de volgende keer wel weer aan de beurt!