Rivier in het Vizier 184

                                   

Rivier in het Vizier 184 Door Yvo Bindels

23 mei 2010
Na een ontspannen reis is het zover. Twee weken vissen in Zweden samen met Henk Simonsz. De handzame Linder Sportsman glijdt soepel in een van de vele prachtige meren. De omringende frisgroene bossen steken mooi af tegen de helderblauwe lucht. De zakkende avondzon kleurt de verdorde rietkragen goudgeel.

Enkele eilandjes onderbreken de gladde waterspiegel. De hoge rotswanden zien er robuust uit. Het enige dat we horen zijn de melodieuze klanken van de vele zangvogels Dit is genieten! Amper 25 seconden heeft Henk nodig voor de eerste kromme hengel. De eerste snoek is een feit. Henk kent dit meer van zijn vorige vistrip en laat me in vogelvlucht diverse uithoeken zien. Het ziet er overal prachtig uit.

 
Mooie natuur

 
De wortels van deze bomen zoeken elk spleetje van de rots op

Wel zien we dat de natuur door de extreem koude winter nog achter ligt. Waterplanten ontbreken nog volledig en in de lange dorre rietkragen steekt slechts een enkel groen stengeltje vlak boven de waterspiegel uit. Door de warmere temperaturen en rap lengende dagen komt het geheel wel in een stroomversnelling nu. We komen er de eerste dagen achter dat de ondiepe baaitjes en de rieten niet echt bewoond zijn door grote snoeken.

Regelmatig zit er een fraaie uitschieter bij, maar het zijn vooral de kleinere snoekjes die in de oeverzones voor actie zorgen. In het heldere water is vooral felgeel zeer geliefd bij de rovers. De grotere vissen staan duidelijk dieper. Maar slepend vissen boven diep water levert nauwelijks wat op.

Dat geeft wel aan dat de vis niet echt actief is. Als we veranderen van tactiek gaat het opeens snel. Als onze traag geviste grote shads plotseling vlak voor hun bek passeren kunnen de grote vissen kunnen zich niet meer bedwingen. Ze zouden immers wel gek moeten zijn om zo’n makkelijk hapje voorbij te laten zwemmen!

 
Deze shad wordt na het koken weer schoon en soepel

We vangen op die manier een serie prachtige vissen met enkele echte bonusvissen ertussen. Tussen de zes en tien meter diepte gebeurt het allemaal. Elke dag maken we weer nieuwe shads klaar of lijmen en smelten de diepe sneden in het vangende zachte rubber weer dicht. De dagen vliegen voorbij! We boffen met het weer en zien dat de vis steeds ondieper te vangen is. De plantengroei in het water begint langzaam en het jonge riet wordt elke dag centimeters langer.

 
Een uitgekiende tactiek levert Henk meerdere metersnoeken op

Op enkele grillige stekken vissen we ook met licht materiaal op baars. Shads tussen 4 en 10 centimeter worden opgeslokt alsof het hun laatste maaltijd is. Ook spinners zijn erg geliefd. Heerlijke sport aan de ultralichte hengeltjes! Volgens de huiseigenaar waar we verblijven, gaan er geruchten dat er in de buurt ooit snoekbaarzen gevangen zijn in de categorie ‘jumbo’. En die vinden we ook! Vooral bij wat ruwere harde rotstaluds vangen we de snoekbaarzen op langzaam geviste middelgrote shads. Net als de snoeken zijn ook de snoekbaarzen er opvallend sterk.

Naast het roofvissen is er ook tijd om te luieren, wandelen, uitslapen, zonnen en de buurt verkennen. Een echte ongedwongen vakantiesfeer dus. We genieten van de rust en de mooie dingen om ons heen. Gierzwaluwen hebben hun nest onder de hoekpannen van ons huis.

De kramsvogel zoekt nestmateriaal bijeen. In Nederland is deze vogel vooral in de witner te zien

Als een compacte formatie straaljagers zijn ze bijna de hele dag op insectenjacht in kleine groepjes. Hun supersnelle wendbare vlucht verveelt nooit. Ook zien we een grote zeearend met een imposante vleugelspanwijdte van ruim twee meter en enkele visarenden die een stuk kleiner zijn..

 
Genieten van de kleine dingen

 
De groenlingman bolt z’n veren nog eens om indruk te maken op z’n wijfje

 
Deze eland liet zich mooi even fotograferen alvorens in het bos te verdwijnen

Van Henk leer ik elke dag weer nieuwe dingen. Over de in te zetten materialen, kunstaas, benadering van stekken, techniek en vooral ook  tactiek, waarbij kleine details vaak het verschil kunnen maken. Henk heeft een opvallende goede neus voor de standplaats van de snoeken.

Vooral bij de visuele visserij is dat goed merkbaar. Een enkele opkomende waterplant, een losse rietstengel wat verder uit de kant, een richeltje tussen de rotsen. Met zijn goed gemikte shads weet hij er vele vissen te verrassen. Vol ongeloof kijk ik toe hoe zelfs die verdachte banaan op de visvinder binnen enkele tellen wordt omgezet in de dril van een woeste metersnoek.

Ondanks dat we genoeg actie hebben, luistert het allemaal toch nog vrij nauw. Dat wordt nog eens benadrukt als twee Zweedse vrienden van de huiseigenaar met een goede uitrusting het water opgaan en in twee visdagen slechts een enkel snoekje en een handvol baarzen vangen, terwijl wij juist nu topdagen beleven.

In de tweede week kunnen we ook op enkele ondiepe stekken serieus aan de gang gaan. De watertemperatuur in de baaitjes loopt rap op tot 15 graden. Opkomende plantenbedden en de eerste sliertjes fonteinkruid trekken meteen vis aan. Tevens lijken de rovers iets minder kieskeurig te worden.

 
Alle dagen heerlijk visweer!

Op voldoende afstand van deze vaak kleine hotspots gaan we voor anker en melken de stekken zo secuur uit. Als ze even niet meer bijten doet een kunstaaswissel soms wonderen. Vissen die shads niet zien zitten vliegen wel weer op de fatso’s en jerkbaits. Henk scoort ook opvallend goed met een nieuwe slanke lepel, terwijl ik met de oranje Rapper en een roodwitte Piketime jerkbait de snoeken over de streep trek. We kunnen ons dus volledig uitleven zo. De visserij op baars en snoekbaars zorgt steeds weer voor een heerlijke afwisseling.

 
Op een ander prachtig groot meer, maar zonder helling, beleven we in een ‘geleend bootje’ een mooie middag met spectaculaire aanbeten

 
én we vissen ook regelmatig op baars…

en weten we ook de snoekbaarzen te vinden zoals deze mooie donkere vis! 

En dan is er opeens dan toch die dag van vertrek. Het heerlijke stoeltje in de Linder moet verruild worden voor een lange rit op de autostoel en na een paar dagen weer de trouwe kantoorstoel. We hebben er vrede mee. De accu is weer volledig opgeladen en compleet ontspannen verlaten we de mooie Zweedse meren. Het thuisfront zal blij zijn ons weer te zien en ook dat is een aangenaam vooruitzicht.

Henk bedankt voor deze prachtige tijd!

Yvo