Rivier in het Vizier 182

                                   

Rivier in het Vizier 182 Door Yvo Bindels

6 mei 2010
De roofvisdrang begint steeds ernstigere vormen aan te nemen. Twee tafels liggen vol met spinnerbladen, staaldraad, streamers, afwijkende rubbercreaties en ga zo maar door. Kan me de hele week maar moeilijk tot witvissen aanzetten. Maar vandaag liggen de zaken net even anders.

Rik heeft na een kleine speurtocht namelijk een interessante stek voor laag water gevonden. Ondanks de lage waterstand stroomt het er stevig. Vandaag gaan we het er na het werk voor ’t eerst proberen. Het is somber en grijs buiten. Af en toe regent het. De frisgroene oevers vrolijken de boel gelukkig behoorlijk op. Ik ben altijd dol op nieuwe stekken. Nieuwsgierig naar wat er te ontdekken valt.


Nieuwsgierig naar wat er te ontdekken valt

We staan te popelen om onze snacks aan de stromingminnende soorten voor te schotelen. Boilies, lunchworst, maden en pellets. Alles met vinnen maar zonder tanden is in principe mogelijk. Enthousiast werp ik 142 gram lood midden in het stromende gedeelte. Het is er vrij diep. De druk op de lijn wordt te groot en het geheel rolt stroomafwaarts. Oew, dat gaat ‘m niet worden daar.


Het wachten kan beginnen

We zullen dus maar net in stroming moeten vissen. Enkele met leem verzwaarde bollen voer en 150 grams madenkorven dekken de tafel. Hengels op de steunen en wachten op het geweld waar we op hopen! Onder de paraplu, want het regent nog steeds. Massaal komen er huisjesslakken tevoorschijn. Ze hielden zich schuil op vochtige plekken, zoals onder de afgestorven aardpeerstengels van voorgaande jaren.

Slakken houden wel van regen

Na een uurtje geduldig wachten hebben we geen tikje gezien. We wisselen van aas en proberen net wat andere gedeeltes van de stek te bevissen. Ondertussen steek ik de wegwerpbarbecue aan. Staat droog onder een boom in het zand. De voorgebakken drumsticks en gemarineerde spareribs even van alle kanten lekker warm bakken. Verse broodjes en een pintje erbij en smullen maar! Buiten smaakt alles altijd beter.

De avond vliegt voorbij. Zonder aanbeten. De twijfel wordt bij elke inworp groter. Waar zouden ze toch zitten? Nergens blijkbaar, of ze hebben totaal geen eetlust. Zou de afgenomen temperatuur soms roet in het eten gooien? We zoeken naar verklaringen. Zwaluwen scheren vlak over het wateroppervlak. Er zitten ook oeverzwaluwen bij, die zijn net iets groter.

De zangvogels, zoals deze roodborst zingen vanuit hun schuilplek

Kwikstaarten hippen over een drooggevallen grindbak. Waarom ze constant met hun staart hippen is ook voor de wetenschap nog een raadsel. In tegenstelling tot hun staart blijven onze hengeltoppen angstvallig stil. We hebben er langzaam vrede mee. Hangen dikke blokken lunchworst en grote pellets aan onze haken en gokken het laatste uurtje op een barbeel.

Waarom ze met hun staart hippen is een raadsel

Neen, het zit er niet in vandaag. We wachten deze keer niet op de duisternis, maar pakken in de schemering onze spullen in. Met de voorspelde regen zal de rivier eindelijk weer eens wat gaan stijgen volgende week.