Rivier in het Vizier 176
Door Yvo Bindels
22 maart 2010
In de stromende regen koppelen we de boot aan Sando’s auto. Onderweg bespreken we de mogelijkheden. Het liefst gaan we alle ondiepe oevergedeeltes uitwerpen met shads en jerkbaits, maar het waait best nog wel hard. Eenmaal op het water blijkt al snel dat we onze plannen moeten bijstellen.
Met deze wind is werpen geen doen. De wind zou vanmiddag afnemen. Nu wordt het toch even slepen. Tijdens een kop koffie sturen we de boot richting rivier. De motor kan warm lopen en wij kunnen op het gemak alle spullen gereed maken. Ik zie een grote bonte specht langs een boomstam afzakken tot op de grond. Ze lijkt op zoek naar voedsel. Slaat met haar stevige snavel langs de schors af. Fotograferen in de regen is niet zo fijn, maar ik doe toch een poging. Niet geheel scherp, maar ze staat erop.
Lambert en Egon komen langszij. Ze vertellen in geuren en kleuren hoe gisteren een enorme zeeforel Egons Rapper greep en vervolgens haar krachten liet zien in een spectaculaire dril. Een droomvis van 76cm in topconditie! Uniek gebeuren. Natuurlijk is deze vis ongeschonden in het water terug gezet, zodat de weg naar de paaigronden vervolgd kan worden. Nogmaals gefeliciteerd maat!
Egon en de zeeforel die de Spro Rapper snoeihard attaqueerde! (foto: Lambert Haenen)
De rivier stroomt redelijk. Een dikke snoekbaars zou moeten kunnen. Met pluggen en grote shads bevissen enkele goede stekken. Meter voor meter wordt de spijkerharde bodem afgespeurd. Het regent nog steeds. Het enige wat we vangen is een lange gevlochten lijn. Er komt geen eind aan. Daar komt het knoopje van het onderliggende nylon. Heeft hier iemand z’n gehele lijn verspeeld? Lijkt er wel op.
De snoekbaarzen lijken van de aardbodem verdwenen. We moeten toch wel ergens een aanbeet kunnen krijgen!? Met de benzinemotor in z’n achteruit hou ik de boot tegen de wind in voor een klein ondiep gedeelte. Nu zou zo’n i-pilot toch wel ideaal zijn. Met shads werpen we richting het ondiepe. Als snel een harde aanbeet, maar ik mis. De nieuwe shad blijkt na inspectie enkele sneden te hebben. De vis kan verder alle verleidingen weerstaan.
We verlaten de rivier en zoeken een plas op. Proberen onze kansen te spreiden. Aan m’n steunhengel loopt een Pikefighter een meter boven de bodem. Met m’n handhengel vis ik een Jointed Shadrap van 7cm vlak boven de bodem. Sando gaat voor een SD in combinatie met een klein Butchertje. Kilometers water gaan er onder de boot door. We hebben inmiddels alle waterlagen afgezocht behalve het zeer ondiepe oevergedeelte dat alleen werpend te bevissen is.
Grote bonte specht
Ik stel Sando voor om het toch werpend te gaan proberen. Het waait nog stevig. Ik zet de pin waarmee het sturen van de motor soepeler of stroever gaat in de stroefste stand. Zo kan ik de boot backtrollend redelijk op koers houden zonder continue een hand aan de stuurknuppel te hebben. We drijven mooi langs de rand van een groot ondiep plateau. Gaat misschien wat snel, maar het is te doen. We werpen het kunstaas ver het ondiepe op. Ik een Toppie, Sando een Fatso.
Na een half uurtje vliegt er een snoek op kniediep water vol overgave op de felgele Toppie. Yes, hangen! De dril is in het ondiepe water mooi te volgen. Een mooi gestipte zeventiger mag even voor de lens poseren. Verdere aanbeten blijven helaas uit. We verkassen naar een ander ondiep plateau. Behoorlijk stuk varen. De regen werkt ondertussen ongewild op het gemoed. Ook hier laten de rovers zich niet verleiden. Wat nu? We maken de keuze de resterende vistijd op de rivier vol te maken op zoek naar snoekbaars.
Van kniediep water
Op anderhalve meter water rammelen onze aasjes boven de keien. De kans op hangers is enorm. Bij hangers tussen keien proberen we zo snel mogelijk te spanning eraf te halen. Soms spoelt het zaakje met de stroming gewoon weer los. Hard trekken zorgt alleen maar voor meer problemen. Maar de hengel bliksemsnel heffen bij het minste contact kan al veel hangers voorkomen. De strakke snelle HS Titan 20-40 gram is er perfect voor.
Plotseling een ram op m’n hengel! Een mooie snoekbaars heeft de Aruku bruut gegrepen. Zit met 2 dreggen vast. Geen ontkomen aan! Sando landt de vis voor me middels de staartgreep. Sando veegt de beslagen lens van de camera schoon en probeert te voorkomen dat er druppels op vallen. Geen fotoweer vandaag. De volgende drift haak ik iets zwaars, maar het zwemt niet.
Geen ontkomen aan
Met de kunstaasredder trekken we een dikke tros omhoog. Zwaar, lang en vol met modder en mossels. Beetje bij beetje trekken we de boel binnenboord. Matrozenwerk. Omdat er veel gevist wordt, zijn we nieuwsgierig wat er allemaal in hangt. Van kunstaas echter geen spoor. Wel krioelt het aan boord van allerlei klein watergespuis dat we weer snel terug zetten in het water
Goedzo matroos
De ondiepe stek laten we verder maar even links liggen. Op wat dieper water is het al snel kassa bij Sando! Een mooie zeventiger doet z’n best de Taildancer te lossen. Ik grijp de vis bij de staartwortel en wil de buik ondersteunen. Maar de snoekbaars schudt zich met geweld los. De tweede poging lukt wel. Binnen! Een puntgave riviervis! Enkele minuten later mag ik het gevecht aangaan met een zware vis. Moet een grote snoekbaars zijn! Maar helaas los ik de vis.
Puntgave rivierbeauty!
Sando doet het beter en vangt zijn tweede snoekbaars. Mag er van hem buitenboord vanaf. Prima. Zo plotseling als de snoekbaarzen begonnen te bijten, houden ze er ook weer mee op. Ook wij stoppen er mee. Alles is drijfnat. Volgende week is gelukkig mooi weer voorspeld. Laten we duimen voor een zonnig slotweekend.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
