Rivier in het vizier 163
Door Yvo Bindels
21 november 2009
Ondanks dat het al tien uur ‘s ochtends is, treffen we de grote plas in volledige rust aan. Op een paar kleine onschuldige wolkjes na vertoont de lucht opvallend veel blauw. Terwijl we de plas oversteken richting rivier maken de grauwe ganzen zich op voor vertrek.
Luid roepend kiest de hele groep tegelijk het luchtruim. Ze vliegen vlak over ons heen. Mooi om ze van zo dichtbij te zien en te horen! In het begin lijkt het nog even een wanorde, maar binnen twintig seconden vliegen ze in een strakke formatie zuidwaarts. Omdat de motor nog moet warmlopen slepen we beiden een grote plug achter de boot aan en drinken op ons gemak een kop koffie. Het gevoel van vrijheid maakt zich al snel van mij meester.
Aanvankelijk lijkt het nog op wanorde…
…maar al snel vormt zich een strakke formatie.
Ons vizier zal vandaag vooral op kapitale snoekbaars en grote baars gericht zijn. Geen gemakkelijke opgave, zeker omdat de rivier nog steeds niet stroomt en ook nog eens helder is. De populatie ligt waarschijnlijk nog verspreid over de gehele rivier en aangrenzende plassen. Vanwege het heldere water zoeken we ze op de wat diepere delen met structuurrijke bodem.
Gericht vissen op grote snoekbaars is goed mogelijk, niet alleen door de waterkeuze en de techniek, maar ook groter kunstaas werkt zeer zeker selectief. Op dagen als vandaag moet je dan wel incalculeren dat je er eens finaal naast zou kunnen grijpen, maar de kans op een enkele kanjer is ons dat waard. In 2007 vingen we in een topweekend 37 vissen tussen de 64 en 91 cm, de omstandigheden waren toen perfect en de vis zat enorm geconcentreerd. Nu is echter alles verre van dat.
We starten met grote shads. Ikzelf vis een grote Fin-s van 7 inch (17,78cm) op een jighaak 6/0 aan een dropshotmontage van dik fluorcarbon. Een loodje van dertig gram hobbelt over de keiharde bodem. Sando probeert het met een grote fox-shad op een loodkop. De wind blaast ons al snel van de stek. Ik kijk Sando vragend aan die op zijn beurt de elektromotor inspecteert. “Hij reageert niet meer”, meldt m’n maat.
Na wat gepruts blijkt de accu gewoon leeg te zijn. De lader gaf vanmorgen echter nog ‘vol’ aan. Of de accu of de lader is dus defect. Een klein accuutje van slechts 12 ampère wordt aangesloten, maar we besluiten de beperkte kracht voor het eventuele precisiewerk te bewaren zoals de visserij rondom peilers en aanmeerpalen. We backtrollen een hele tijd met de benzinemotor, maar aanbeten krijgen we vooralsnog niet.
Verkassen. We zoeken het taludje op waar ik vorige week een dikke baars ving. Op de tweede worp is mijn grote zachte HS Shad al gegrepen. Een dikke veertigplus baars mag even onvrijwillig aan boord. Het blijven prachtvissen om te vangen! Net zoals vorige week blijft het hier bij deze enkele baars. Een koppeltje futen voedt nog steeds de toch al aardig grote jongen. Eerst een voorn en even later een posje.
Werpend vissen levert vaak mooie vissen op.
De aasvis zit er dus wel. De roofvis ook. Daar zijn we tenminste van overtuigd, maar we kunnen ze helaas niet vangen. Met shads en een rammelaar werpen we een groot gebied uit. Actieve en ontspannende visserij. Ook in de middag treffen we geen actieve roofvis aan.
Egon komt even langszij. Ook hij heeft van alles geprobeerd zonder succes. Een kleine zilverreiger cirkelt een rondje en landt in een wilg. Een passerende blauwe reiger ziet de zilverreiger en vliegt er op af. Tegen onze verwachting in jagen ze elkaar niet weg, maar neemt ook de blauwe reiger plaats in de boom.
Ze zoeken waarschijnlijk hun slaapplaatsen al op. Net zoals de meeuwen die zich massaal verzamelen op het water. Ook wij vinden het langzaam aan welletjes. We laten het laatste half uurtje nog een keer de grote shads over een harde plaat zwemmen. Sando krijgt een knalharde aanbeet op zijn shad en mist. Hij baalt ervan. Kan ik me goed voorstellen. Een hele dag geconcentreerd vissen voor die ene aanbeet en dan niet blijven hangen. Zonde.
Onze gok op een grote snoekbaars heeft niet zo best uitgepakt vandaag. Wel lekker gevist. Met de dikke baars mag ik niet klagen, maar het blijkt maar weer dat de omstandigheden enorm belangrijk zijn voor wat de riviersnoekbaarzen betreft. We kunnen er gewoon niet om heen; stilstaand en helder rivierwater staat op dit water garant voor matige vangsten. Stroming is wat we nodig hebben we nu. Van mij mag het best eens een week non-stop regenen.
Deze fuut weet ze wel te vinden!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
