TotalFishing

Rivier in het vizier 154
(met filmpje)

Door Yvo Bindels

4 september 2009

Om half acht komen Wiel en ik bij onze Duitse en altijd goedlachse vismaat Hans aan. Zijn vrouw maakt ons ‘ein schönes Frühstück’ alvorens we vertrekken naar het noorden van ons land voor een weekje roofvisvakantie. Net zoals vorig jaar nemen we de boot van Hans mee.

Goed drie uur later kunnen we de sleutel van ons huisje in ontvangst nemen. De boot wordt in de buurt getrailerd en aan de privé-steiger achter het huisje gelegd. Ideaal met veel viswater in kort bereik. Alles verloopt soepel en na een bezoek aan de plaatselijke supermarkt vieren we dit met een pilsje. De sfeer zit er goed in.

’s Avonds zitten we gezellig in het zonnetje te witvissen. Matchhengel, 12/00mm nylon, dobbertje van een gram en haakje 18. Kind kan de was doen. Het barst er werkelijk van de vis. De Wielco voornmix doet z’n naam eer aan. Voorn na voorn trekt de dobber onder. Af en toe een fraaie winde tussendoor. Brasems, alvertjes, kolblei, posje en een baars zorgen voor een leuke afwisseling. We gaan tot in de schemering door totdat er exact 150 op de teller staat.

We weten nog van voorgaande jaren dat er hier enorm veel muggen zitten. Hans en ik zijn bewapend met sterke muggenspray en Wiel heeft zelfs een heuse klamboe meegenomen. Daar valt vast nog wat mee uit te spoken deze week! ‘s Morgens zijn we vroeg op. Sterke koffie en eieren met spek. Het is bewolkt en er staat een aardig windje. Geen slecht snoekweer. Met z’n drieën beperken we ons tot alleen handhengels. Na amper 100 meter slepen is het bij Hans al raak. Een stevige snoekbaars op de HS Pikefighter - 3.00mtr.

Goedlachse Hans met een fraaie snoekbaars

Vorig jaar waren de PikeFighters op het diepere water ook al bijzonder succesvol en nu lijkt zich dat te herhalen. We vangen er alle drie enkele snoeken mee. Vooral de firetiger tripple PikeFighter maakt de groene rovers gek. ’s Middags vissen we ondieper. Aan de buitenkant vis ik een bulldawg boven een meter water. Ik moet enkele uurtjes op een aanbeet wachten, maar dat levert uiteindelijk wel de eerste echt grote snoek op.

’s Avonds witvissen we weer gezellig vanuit de tuin. Een lange visdag in combinatie met de verse buitenlucht zorgt voor een goede nachtrust. Ook ’s zondags weten we de snoeken weer snel te vinden. Opvallend is dat ze of erg ondiep of juist behoorlijk diep zitten. De vaak gekozen troldiepte van 3 meter levert net als vorig jaar nauwelijks vis op. Wat enorm goed werkt is het aanbieden van snelgesleepte PikeFighters op half water boven zeven meter diepte.

’s Maandags gaan Wiel en Hans zonder mij pad. Nee, niet vanwege alle geintjes zoals kunstaas dat ik hun ondersteboven in hun speld hang en de vele schijnbeten, maar vanwege een geheel andere klus die ik te doen heb. Vanmiddag moet ik op voor het vaarbewijs. Ik wil nog even wat dingetjes die ik lastig vind herhalen. 42 Van de 60 punten moet ik vanmiddag halen om te slagen. Gaat vast wel lukken, maar een hoge score moet eigenlijk ook kunnen. Twee proefexamens resulteren in 54 en 60 punten. Ben er klaar voor.

Studeren voor het vaarbewijs

Daar gaat ie dan. Tomtom ingesteld en onderweg naar de examenlocatie. Ik hoef niet nerveus te zijn, maar ben toch wel wat gespannen. De jongedame van vamex legt alles netjes uit. De vragen vliegen voorbij. Slechts bij twee vragen lichte twijfel. Een kwartiertje later rolt er uit de printer dat ik de maximale score gehaald heb. Mooi! Terug in het huisje word dat natuurlijk gevierd met een pilsje erbij. Hans en Wiel hebben op het water een mooie dag gehad.

Wiel is gek op baarsvissen met licht materiaal

Dinsdags ga ik alleen met Hans het water op. Wiel moet naar een bruiloft. Mooie gelegenheid om eens een dag werpend op het ondiepe te vissen. Na een half uurtje word ik compleet verrast door een gigantische snoek. Terwijl ik de elektromotor wat hoger stel grijpt het groene monster de stil hangende Busterjerk uit het oppervlak. In een reflex sla ik wel nog aan, maar de lijn is te slap om de haak te kunnen zetten. De vis schiet direct de lucht in en smijt de jerkbait uit z’n bek. Hij laat een enorme kolk en twee zwijgende vissers op trillende benen achter.

Het windje is perfect en we driften langzaam parallel langs het lange talud. Krijgen volop actie, waaronder twee hoge negentigers op jerkbaits. Ook een geworpen shad levert al snel enkele vissen. Heerlijke sport! Wat een snoekbestand! Heel wat anders dan op m’n thuiswater. Ook de andere dagen vliegen voorbij. Groter kunstaas levert duidelijk de grotere vis op. Zelf vis ik de laatste dagen met bulldawgs en grote shads wat resulteert in minder aanbeten, maar wel met enkele echte prachtvissen ertussen.

Groot kunstaas leverde duidelijk grotere vis op

Ook lukt het me om mezelf te vangen. een stevige dreg met weerhaak een vingertop in. Shit, gaan we weer. Het valt niet mee om de haak door te duwen. Huid is best taai en de haakbocht ietwat hoekig. Na een tien minuten pijnlijk geklommel lijkt de vinger ietwat verdoofd en zet ik de tanden op elkaar. Wat een opluchting dat de weerhaak er eindelijk doorheen is. Nu nog afknippen. Een stevige kniptang vliegt door het staal heen. Onmisbaar! Verband erom en verder vissen. Ik knijp wel even snel de weerhaken plat. Als het kalf verdronken is….

Wiel vist ook vele uren op baars en vangt niet alleen baars, maar ook snoekbaars en vele kleinere snoekjes. Zelf word ik nog verrast door een mooie grote donkere snoekbaars die vol over een bulldawg heen vloog! Ook de natuur is er prachtig. Enorme groepen kieviten trekken voorbij. Een walnotenboom wordt bezocht door een groepje kraaien die de nog onrijpe noten van de boom trekken en er weg mee vliegen. Ze vliegen continue heen en weer naar een veld aan de overzijde van het water. Zouden ze soms ergens een voorraad aanleggen? Een grote zilverreiger is de kers op de taart, prachtige vogel.

Grote zilverreiger

De dagen vliegen voorbij. We hebben mazzel met prachtig weer. De laatste nacht haal ik nog een geintje uit. De klamboe van Wiel hangt met een ring aan een haak in het plafond. Wat hij niet weet is dat deze nu via een nylondraad omhoog gehouden wordt. De nylondraad kan ik vanuit m’n eigen bed laten vieren, zodat de klamboe zakt. Steeds als Wiel uit z’n bed stapt om te kijken wat er mis is, trek ik het ding weer rap omhoog. Na een paar keer heeft hij het door en klinkt er gevloek. Lachen natuurlijk. Hans was vooraf geïnformeerd en doet het zowat in z’n broek.

Overzicht in film van een fantastische week!

Dan zit het er weer op. Trailer en op weg naar huis. Daar kunnen we nu eindelijk met de nieuwe visboot op pad! Tenminste als het vaarbewijs snel in de bus valt…