TotalFishing

Rivier in het vizier 151

Door Yvo Bindels

24 augustus 2009
Opnieuw een zwoele zomeravond. Prachtige paarse bloesem passeert op ooghoogte. Nee hoor, ik ben niet high. De ruige oevervegetatie reikt hier tot ver boven het hoofd. Met m´n handen vooruit duw ik de hoge groene stengels aan de kant. Enkele meters voor me loopt Rik. Hij kent hier de weg.

Weg kun je het eigenlijk niet noemen, maar hij weet precies waar ons doel is. Ik ontwijk de brandnetels die achter Rik terugveren in hun oorspronkelijke positie. Als we de laatste bladeren van het groene gordijn passeren, kijken we uit over de rivier. Het is er prachtig. Durf het bijna paradijselijk te noemen. Mensen zullen we hier beslist niet tegenkomen. Grote grijze keien onderbreken de groene oever richting rivier.

Onderweg naar ons doel.

Er is nauwelijks modder. Nu lijkt alles lieflijk, maar bij winterpeil wordt alles wat loszit weggespoeld door een woeste regenrivier. Nu is het water echter helder en stroomt het zachtjes. Het is er stil. Enkele groepjes waterplanten rijken net tot aan het oppervlak. Wat verder uit de kant bestaat de rivierbodem volledig uit grind. Rietpollen onderbreken de rechte lijn. Oeverzwaluwen scheren over het water. Onbewust analyseer ik snel de roofvismogelijkheden.

De staartslag van een grote brasem in het oppervlak is hoorbaar. Ik begrijp meteen waarom Rik juist deze stek verkozen heeft. Over zijn schouder hangt een tas gevuld met voer. In z´n hand draagt hij een voerschep. Over enkele dagen zullen we hier vissen. Van ´s avonds tot ´s morgens. Gericht op grote barbeel. Ook maken we kans op een van de enkele karpers die hier rondzwemmen. En de bronsgekleurde brasems van aanzienlijk formaat zijn ook echt geen straf.

Rik heeft de stek al meerdere dagen keurig onderhouden. Geweekte en gekookte zaden, 20 mm karperpellets van Wielco en 20 mm boilies met kreeftenflavour vormen de gedekte tafel. Hij klaart de klus met de grote voerschep binnen enkele minuten. Ik lift volledig op zijn ruime ervaring mee. Niet lang na het voeren rollen er al enkele stevige brasems over de vrij compacte stek. Ik verheug me al enorm op de visdag. Het avontuur hangt in de lucht. Ik ben dol op onbekend terrein en niet alledaagse technieken.

De tafel wordt gedekt.

Zeker nu het roofvissen op een laag pitje staat vanwege de hitte en het noodgedwongen wachten op de eerste examenmogelijkheid voor het vaarbewijs, is dit een zeer welkome afwisseling. Volgens Rik moet ik ook maar een spinhengel meenemen en toont me een zeer interessante stek een stukje stroomafwaarts. Rik heeft er meer dan eens snoek zien liggen vlak voor de kant. In gedachten zie ik m’n Toppie al langs de plukken waterplanten schaatsen. Maar alleen als het water de komende dagen nog wat afkoelt gaat de spinstok mee.

Het is meer dan 10 jaar geleden dat ik gericht met hairrigs, rodpod en elektronische beetverklikkers de nacht doorbracht op een stretcher. Rik legt me de vistechniek en de te gebruiken materialen uit. Het lijkt iets op karpervissen, maar dan in een lichte variant, zodat de barbelen wel de kans krijgen hun rol als sterke tegenstanders waar te maken. De gedegen voorbereiding is een belangrijk onderdeel van de totale strategie. De serieuze aanpak gaat echter absoluut niet ten koste van het genot van de kleine dingen.

20 lbs en haak 6.

Rik geniet zichtbaar van de prachtige natuur om ons heen. Kan ook maar met moeite aan de terugtocht door de oeverjungle beginnen. Zelf wil hij er niks over horen, maar ik weet zeker dat hij een van de beste barbeelspecialisten van ons land is. Z’n resultaten durf ik niet eens te noemen. Als we aan de weg terug beginnen, kijk ik nog een laatste keer om. Er hangt gewoon een mysterie over deze stek. Een dikke donkere staart wappert een eindje verderop door het oppervlak. Ik kan haast niet wachten totdat het zover is!

Het avontuur hangt in de lucht.