Rivier in het vizier 15

Rivier in het vizier 15

 

door Yvo Bindels

 

26 november 2006

Bloeiende paardebloemen, zingende vogels en 17 graden bij een lekker zonnetje. Eind november loop ik gewoon met lentekriebels rond. Weinig vistijd dit weekend. Gisteren moeten overwerken en vanmorgen voetbal gespeeld. Toch zoeken we nog even de waterkant op. Sando en ik besluiten om niet vanuit de boot te vissen. Er is niet veel tijd en vanaf de kant kunnen we eventueel in het donker doorvissen.

 

We kiezen voor een niet al te diep haventje, dat vanaf een kade goed bevist kan worden. Hier vangen we altijd wel wat vis. De boten zijn al versierd met kerstverlichting. Het ziet er allemaal gezellig uit. Het valt ons direct op dat het water een stuk helderder is dan normaal. De witvis maakt z’n aanwezigheid kenbaar door kringen in het oppervlak. Met het zonnetje op onze bol lopen we over de kade. Beiden een lichte spinhengel in de hand en klein tasje op de rug. De kade is op sommige plekken net te hoog voor een handlanding en noodgedwongen moet een schepnet mee.

 

Het water is bijna overal twee meter diep. In deze periode hebben we hier met plugjes al goede resultaten geboekt voorgaande jaren. In de winter zijn langzaam geviste shads beter. Mijn butcher en Sando’s hornet vliegen door de lucht. Met de 1.80 mtr lange hengels zijn echte verre worpen niet mogelijk. Toch kiezen we bewust voor deze korte hengeltjes, zodat we straks beter uit de voeten kunnen tussen de boten en steigers. Het dunne 7ponds lijntje snijdt als een mes door het water en de butcher tikt al snel tegen de grond aan. De hornet iets later.
 

 lekker zonnetje erbij

 

Bij een korte pauze om de butcher iets naar boven te laten drijven, schiet de lijn een stukje weg. In een reflex sla ik aan. Een vis schiet door het oppervlak. Een dikke kopvoorn is de dader. Waarom ze hier zitten is een raadsel, maar elk jaar vangen we enkele exemplaren tussendoor. Helaas ontdoet de vis zich van de haak. De worp erna meldt een dikke baars zich, ook deze vis schiet los. Teleurgesteld kijk ik naar m’n maat. Sando meldt dat hij enkele baarzen zag volgen. De volgende worp vangt hij een twintiger op de hornet.

 

Geregeld volgen tientallen minibaarsjes de plug tot aan de kade. Sommigen stoten ondeugend tegen het kunstaas. Leuk om te zien. Helaas zakt de zon achter enkele gebouwen en is het ineens een stukje frisser. Plots schrik ik van een harde aanbeet. Felle stompen en wat lijn door de slip. Even zie ik de gestekelde kam van een mooie snoekbaars. Ook deze vis schiet los.

Voor de zekerheid controleer ik nogmaals de dregjes. Alle haken vlijmscherp. Even later een aanbeet van een mooie baars. Voor de afwisseling blijft de vis eraan hangen, kan ook niet anders met de hele staartdreg in de bek.

 

We lopen steeds een stukje verder en bevissen zo de hele kade. Wel opletten voor de vele hondendrollen! Zou niet de eerste keer zijn hier. Als we bij een grotere steiger met enkele boten arriveren, volgen de aanbeten elkaar snel op. We vangen enkele baarzen, die van onder de steigers de aanval openen op de passerende plugjes. Zitten een aantal knappe exemplaren tussen. Opvallend veel volgers die vlak voor de kade omdraaien. Gretig stap ik in de strook zonlicht die tussen twee gebouwen tevoorschijn komt. Sando staat al snel naast me. We kletsen na over de spannende voetbalwedstrijd van vanmorgen die in 2-2 eindigde.

 

Na de zoveelste worp op deze stek verdwijnt m’n plugje in een kolk, zodra het op het water valt. Ik sla direct m’n hengel krom. Een snoek komt en doorbreekt kopschuddend het oppervlak. Plugje voor in de bek. Eventjes dan, want de rover ontdoet zich behendig van het stukje balsahout. De staart wuift nog even door het oppervlak en weg is ze. Even later lost Sando ook een stevige vis. Zou best dezelfde kunnen zijn.
 

 en weg is ze…

 

De schemering treedt in. We verwachten dat baars nu plaats maakt voor neef glasoog. De uitvaartsloot van de haven is iets dieper en gaat onder een brugje door. Lijkt ons een geschikte snoekbaarsplek. De butcher heeft op de donder gekregen van de snoek en tolt. Even tunen. Plugje loopt naar rechts, dus bevestigingsoogje iets naar links buigen. Nieuwe worp. Plugje loopt naar links. Iets te ver gebogen dus. Een halve millimeter maakt al behoorlijk verschil. Terwijl ik verder pruts hoor ik gespetter. Sando heeft een snoekbaars gestrikt met z’n hornetje. We komen met de hand niet bij de vis, maar goed dat we het schepnet bij ons hebben. Leuke rover die we hier ook verwacht hadden.

 

Als mijn plugje eindelijk weer recht loopt komt er een dikke baars achter aan. Schiet vlak voor m’n voeten onder het plugje door. Blijft hoog in het water staan en zoekt om zich heen. Zeker een veertiger. Ik trek het plugje langs hem door, waarop de aanval opnieuw wordt ingezet. Weer eronder door. Hoewel de baars z’n best doet verdwijnt het plugje niet in het vacuüm. De gestreepte rover zoekt de diepte weer op en ik probeer of een rattlin’ rapala hem nog kan verleiden. Helaas wekken de rammelende kogeltjes geen interesse op. Inmiddels is het echt donker geworden en vinden we het welletjes.

 

 glasoog in de schemering

 

Dinsdagavond voel ik me niet lekker en lig vroeg onder de wol. Woensdag op het werk merk ik al dat het niet best is, maar zit nog in de ontkenningsfase. Donderdag en vrijdag kom ik het bed nauwelijks uit. De griep heeft me flink te pakken. Ik baal er van dat ik twee feesten en een visdag moet laten schieten. In de krant lees ik dat vrouwelijke vissers geduldiger zijn dan de mannen. Kan ik even niet beoordelen, want we komen eigenlijk maar heel weinig vrouwelijke vissers tegen. Mijn vorige vriendin had er helemaal niks mee. Een leuke vissende dame staat op m’n verlanglijstje zelfs boven een negentiger snoekbaars en flinke meerval.

 

In het weekend is het echt herfstweer en knutsel ik met shads en onderlijnen. Even bellen hoe het met de vissers gaat. Bard en Han zitten samen op de Maas en hebben verticaal al een stel vissen gevangen. Hun avontuur is te lezen op www.baarsvissen.nl. Piet en Björn gokken groot en wachten nog op die ene klapper.  Als Sando ’s maandags op visite komt, maken we meteen concrete plannen voor komend weekend. Zaterdag gaan we achter de rovers aan vanuit de boot. Tegen die tijd zal ik wel weer fit zijn. Tijdens het noodgedwongen binnenhangen kan ik alvast de haken van de shads en extreem dieplopende pluggen aanscherpen.

---