TotalFishing

Rivier in het vizier 148

Door Yvo Bindels

10 juli 2009
Halverwege vrijdagmiddag kan ons visweekendje beginnen. We hebben er zin in! Gefluit en getrommel in de auto. Halverwege een koffiepauze. Geen gehaast, we hebben immers weekend.

De twee-en-een-half uur durende autorit eindigt voor de slagboom van een mooie camping aan het water. Na een telefoontje komen onze gastheren, Simon en Johan eraan om de rood-witte balk richting hemel te laten wijzen. Ze hebben de vouwcaravan en tent ’s middags al opgezet. Hartstikke gezellig dat kampeergevoel. We kunnen over het viswater kunnen uitkijken.

Gezellig dat kampeergevoel

Na een heerlijk avondmaal popelen we om nog even twee uurtjes het water op te gaan voor een eerste verkenning. Lambert en ik varen achter Johan en Simon aan. We hebben alleen groot kunstaas voor snoek meegenomen. Het water is groot, maar het profiel veel van hetzelfde. Een duidelijke vaargeul wordt omringd door langgerekte ondiepe platen. Het talud ertussen is messcherp. Een bijna verticale wand van anderhalf naar dik vier meter diepte.

Bij het zien van enkele mooie visbogen op de fishfinder gaat er toch echt kunstaas overboord. Als ik de grote shad laat afzinken, loopt deze meteen vast. De kunstaasredder krijgt na een dikke minuut pingelen eindelijk grip. Een stevig ruk trekt het zaakje los van de bodem. De shad is helaas van de grote 30 grams 6/0 jighaak verdwenen en het lijntje waaraan dreg maat 2 zat is stuk. Eerste offer.

Als we onze tocht vervolgen krijgt Lambert een beuk op zijn nieuwe reusachtige twister/spinnercombinatie. Mis. Diepe sneden gegraveerd in het paarlemoerkleurige rubber. Als we nogmaals over de stek gaan wordt de Balzer baars aan de steunhengel van m’n maat gegrepen. Een mooi getekende snoek gaat stevig tekeer! Net als ik naar de snoek reik, gaat deze nog eens flink tekeer. Raakt met een scherpe tand m’n duim. De tweede poging lukt en de eerste vis is binnen.

Na het snelle succes zijn de verwachtingen hoog gespannen. Rode vlekken op het kurk van m’n hengel. Even een pleister op het scherpe sneetje dat de snoekentand veroorzaakt heeft. We slepen nog een half uurtje en werpen vervolgens een plantenrijke stek uit. Dan is het tijd om de haven weer op te zoeken. Eerst laden we vlak voor de vouwcaravan de spullen uit de boot. Scheelt een hoop gesleep zo meteen.

Moeder meerkoet met kroost

Onze gastheren hebben alles keurig voorbereid. Gezellig zitten we met een pilsje voor de voortent. Visserslatijn in het kaarslicht. Jop, het 13-jarige neefje van Simon wordt nagebracht. Fervent vissertje die elke mogelijke minuut in z’n hobby stopt. Hij zal morgen net als ik in de Lund van Johan stappen.

´s Ochtends zijn we vroeg op en hebben een lange visdag voor de boeg. De zon schijnt inmiddels al en het beloofd een prachtige dag te worden. We starten slepend. Vier hengels uit en meters maken. Een aanbeet lijkt een kwestie van tijd. Na twee uur slepen is het Jop die bliksemsnel reageert op een aanbeet. Raak. Een zware visheeft zijn Jointed Shadrap gegrepen. Het is al snel duidelijk dat het een zware vis is.

Jop blijft opvallend koel en hoopt natuurlijk op zijn allereerste metersnoek. En inderdaad! Eenmaal aan boord mag hij 102 centimeters noteren. Ik demonstreer Jop de kieuwgreep. Zo spert de snoek vanzelf z´n bek en kan het plugje er gemakkelijk uit getikt worden. Jop neemt zijn trofee dan ook met de kieuwgreep over. Zelfs als de snoek nog eens met z´n kop schudt houdt hij dapper vast. Kan menigeen zich een voorbeeld aan nemen.

De troste vanger met z´n eerste metersnoek. Proficiat Jop!

Daarna slepen we vele uren, maar gebeurt er niks meer. De zon staat hoog aan de hemel en de pleziervaart neemt toe. Ook werpend vangen we niet meer dan twee struiken. In de andere boot is het Simon die een snoekje vangt. We pauzeren op de camping. Boten op een strandje en even de benen strekken. Een meerkoet is druk in de weer met haar kroost. Ik mag van dichtbij enkele leuke plaatjes schieten.

Driften en werpen maar…

´s Avonds zoeken we weer het water op. Zelfde bootindeling. Op een diep stukje water een kromme hengel voor Johan. Een snoek gaat flink tekeer. De tripple pikefighter bewijst opnieuw z´n vangkracht. De vis is blind aan één oog. Volgens de andere boot juist de reden dat deze vis bij ons beet. `Ja, hij is tijdens de dril z´n brilletje verloren`, is het verweer van Johan.

Mooie snoek voor Johan

Met een koel pilsje vieren we de mijlpaal van Job, die terecht trots is op zijn vangst. Zijn weekend kan in elk geval al niet meer stuk. Het onze eigenlijk ook niet. Zelf ben ik nog visloos, maar nog steeds niet ongeduldig en vol vertrouwen. Morgen gaat het vast gebeuren….

Wordt vervolgd….