Rivier in het vizier 145
Door Yvo Bindels
Om 4.00u spring ik uit bed. Fitter dan verwacht zet ik de waterkoker aan en stop de koelbox vol met lekkers. Een uurtje later schud ik de grote hand van Lambert. We gaan een dagje verticalen op een goed snoekbaarswater ver van huis. We hebben er zin in!
De verticaalstokjes, een tasje shads en de koelbox verhuizen van mijn kofferbak naar Lamberts combinatie. De autorit schiet goed op. Fijn dat de maximumsnelheid voor aanhangers verhoogd is tot 90km/u, hoeven we deze tenminste niet meer zo te overschrijden. Halverwege stoppen we voor een ontspannen kop koffie. We hebben beiden ‘carte blanche’ en zullen pas laat gaan thuiskomen. Heerlijk zo’n lange dag waarbij je niet op de tijd hoeft te letten.
Op de trailerhelling maken twee Belgen hun grote Lund gereed. Lamberts Marcaft is in no-time gereed en na drie minuten varen dobberen we al op de eerste stek. Tussen de 4 en 8 meter diepte moet het gebeuren. Ik zet de splinternieuwe Airbody shad van Spro op de bodem en direct volgt er een tik. Mijn gretige aanslag mist doel, hoewel mist… Twee grote schubben prikken er op dan haak van het baarsgelijkende shadje.
Ik laat het weer zakken, tik het op en in de glijvlucht waarbij het hele lijfje wiebelt wordt de shad hard genomen. Deze keer is het raak. Een mooie snoekbaars heeft de shad dubbelgevouwen diep in z’n greppel zitten. Blijkbaar wel heel erg gretig. Lambert volgt ook al snel met een kromme hengel, bij hem is een baars de dader. Na nog een snoekbaars wordt het rustig op de stek.
Baarzen vervelen nooit!
We verkassen, maar moeten een hele poos zoeken naar vis. We vangen in twee uren slechts een enkele snoekbaars erbij. Zelf ben ik het even helemaal kwijt. Parkeer in een uur vier shadjes. Niet dat ik niet geconcentreerd ben, maar de vele hangers zetten me wel aan het twijfelen. Ik kies voor een zware 28grams loodkop zodat ik minder schuin vis en beter contact met de bodem hou. Dat lijkt te werken, want in plaats van een hanger is het deze keer weer eens vis. Rolt er halverwege af, maar geeft wel weer hernieuwd vertrouwen.
Deze slok water is niet te vergelijken met ons thuiswater. Enorme vrachtschepen, zes-baks duwcombinaties en watertaxi’s denderen voorbij. De hoge golven zouden m’n eigen bootje waarschijnlijk in een paar seconden laten vollopen. Lamberts Marcaft Pikemaster 440 kan dit onstuimige water wel aan. Pas als we zeer snel voor de stroming uit varen en onze shadjes dus in hoog tempo stroomafwaarts vliegen, is het hek plotseling van de dam.
Vooral bij Lambert die getipt door Lucien enkele shads van twisterstaart heeft voorzien. Ik krijg ook regelmatig beet op een wat grotere fin-s, maar Lambert vangt zes snoekbaarzen in een half uur. Als ook ik overschakel op zo’n twisterstaart, is het ook bij mij direct raak. Af en toe meldt zich een knappe baars tussen de snoekbaarzen door.
Gouden tip van Lucien: twisterstaarten
Tegen het middaguur pauzeren we in een rustige industriehaven. We kijken terug op een succesvolle ochtend met maarliefst 16 vissen uit wel zo’n 25 aanbeten. Dat is voor ons een hele openbaring. Eindelijk zijn we eens verticaal succesvol. Ons thuiswater herbergt weliswaar prachtige vissen, maar verticaal is het al knap als je er vijf vangt op een dag. Het gemiddelde formaat ligt er dan wel zo’n twintig centimeter hoger. Maar soms is het gewoon leuk om zoals vandaag eens lekker veel aanbeten te krijgen.
Als we de haven uitvaren zien we bij de uitgang het bord ‘verboden voor sport’. Oeps. Staat ook half achter het groen van een wilg. We zijn maar net de rivier weer op of een politiepatrouille vaart de haven in. Misschien getipt? Wij zijn in elk geval de dans net ontsprongen. Na de pauze blijkt de stroming te zijn stilgevallen. We moeten wat meer ons best doen dan. Maar links en rechts blijven er wel wat vissen bijten. Ook een snoekje grijpt tussendoor de twistercombi van Lambert.
Grote schepen denderen voorbij
Hoe minder stroming, hoe moeilijker het wordt. We vissen wat dieper en vooral ik kan nog wat aanbeten verzilveren. Lambert is nu even helemaal zoekende. Voel me bijna schuldig als ik er een paar achter elkaar vang, terwijl m’n maat vertwijfeld in z’n kunstaasdoos grabbelt. Ik weet dat dit zo meteen wel goed komt, is ie sportvisser genoeg voor.
Opnieuw knalt m’n hengel dubbel. Een zware vis deze keer. De twistercombinatie die Lambert me gegeven heeft, is opnieuw in de smaak gevallen. Een grote snoekbaars gaat stevig tekeer. Heerlijk dril op dat lichte materiaal! Lambert is net als ikzelf razend enthousiast als een grote snoekbaars zich in het oppervlak meldt. Hij assisteert me bij de landing en net zoals de hele dag al, doen we dat ook deze vis met de hand.
Heerlijke sport op licht materiaal
Als Lambert overschakelt naar een schoepstaart in de vorm van een Salt Shaker in zijn favoriete kleur, bubblegum roze, vangt ook hij weer enkele vissen waaronder een fraaie veertiger baars. We hebben schik en de uren vliegen voorbij. Soms is het even stil, maar het gevoel dat er elke seconde toch een aanbeet kan komen houdt ons scherp. Na een half uurtje rust staan we opeens tegelijk met een kromme hengel. De baars en snoekbaars mogen even samen met hun knappe koppies op de foto.
Knappe koppies
Tijdens de avondpauze knabbelen we de gegrilde drumsticks en spareribs op. Na de pauze vangen we direct weer vis. Echt superleuke visserij en totale ontspanning. Als zich donkere wolken boven ons samenpakken, besluiten we dat het goed is geweest. Met ruim dertig vissen uit wel vijftig aanbeten zoeken we de trailerhelling op. Net als we de boot ingepakt hebben, begint het te regenen. Een echte mazzeldag vandaag.