TotalFishing

Rivier in het vizier 142

Door Yvo Bindels

30 mei 2009
Daar is ie dan; de langverwachte laatste zaterdag van mei. Vele echtgenotes zullen de extreem vroege wekkers van hun roofvissende eega verwenst hebben. Die hebben de halve nacht liggen draaien en piekeren of er niks vergeten is en waar men zal beginnen.

Ook ik ben blij dat het eindelijk zover is en ook ik kon de slaap maar moeilijk vatten. Sando en ik hebben gisteren onder het genot van een trappistenbiertje besloten ´s morgens niet mee te gaan in de hectische taferelen. Het zal op ons thuiswater extreem druk zijn. Vorig jaar telden we er wel 20 boten tijdens de openingsmorgen. Wij gaan echter pas ’s middags het water op als de eerste lichting is uitgeraasd.

We hebben een redelijk beperkte uitrusting bij ons. De nadruk zal op grote snoekbaars liggen. Heerlijk om de boot weer eens van de trailer te zien glijden. Onder een stralende zon zoeken we onze kunstaasjes uit en maken alles gereed voor de eerste inworp. De dieptemeter werkt echter niet mee. Accu leeg, dieptemeter kapot of misschien een kabelbreuk? Na wat gepruts blijkt het veertje dat de zekering op z’n plek houdt te slap te zijn. Ietwat uitrekken en alles functioneert weer.

Het bruist nu overal van het leven.

Bij de rivier aangekomen zien we slechts enkele boten. Iedereen is blijkbaar uitgewaaid over het gehele viswater. De eerste vissers die we tegenkomen geven aan dat het taai is en ze van zes tot twaalf uur zelfs geen enkele aanbeet gehad hebben. Wij slepen met rammelaars richting de eerste stek die we zullen uitwerpen. Sando draait het stelschroefje van de motor wat bij. Het mag stationair zeker wel een stuk sneller dan de laatste keer in maart!

Het rivierwater is helder. We werpen met jerkbaits en shads een groot plantenbed uit, maar de rovers houden zich vooralsnog verstopt. Als we weer een stukje slepen is de beruchte Screaming Devil van Sando gegrepen. Hij mag de eerste rover aantekenen in de vorm van een zeventiger snoek. Vlak erna mag ook ik m’n hengel kromtrekken. Een sterke tegenstander weet zich helaas te ontdoen van de tripple Pikefighter. Als ik de plug wil binnendraaien wordt deze vlak voor de boot hard gegrepen en vliegt de hengel alsnog krom.

De vis blijft diep en mokt onder de boot. Moet wel een grote snoekbaars zijn. En inderdaad, na nog wat tegensputteren mag ik een heuse bak van een snoekbaars de boot in tillen. Prima start! Daarna gebeurt er een hele poos niks meer. De pleziervaart is ondertussen op volle gang gekomen. Jetski’s spuiten langs ons door. De golven van de plezierjachten rollen over de oevers. Gillende volwassen mannen in zo’n opblaasding achter een snelle boot aan. Ik blijf het maar vreemd vinden.

Harde aanbeet op de tripple Pikefighter.

Wij zoeken een rustiger stuk water op. Een fuut glijdt behoedzaam van haar nest als we passeren. Drie spierwitte eieren vullen het fragiel ogende bouwsel van losse takken en plantenstengels . We bevissen de bovenkant een steil talud. De blauwe SSR van Sando heeft amper het water gevoeld of is al gegrepen! Een grote snoekbaars heeft zijn scherpe grijptanden in het balsa hout gezet. Mooie gestroomlijnde vis. Snel een plaatje en terug ermee.

De eerste van een mooi groepje zeventigers.

Sando stuurt de boot nogmaals over de stek. Bam, mijn tripple Pikefighter is meteen het haasje. Er blijkt een groep stekelaars zeer dicht bijeen te staan. We vangen er enkele prachtige vissen. Allemaal slanke vissen en ver in de zeventig. Ze grijpen de snel geviste forse pluggen alsof het hun laatste hap is. Grote shads die we over de stek werpen worden vreemd genoeg genegeerd. Dan is de koek op en wordt het weer zoeken.

Tijdens die zoektocht wordt mijn oranje Screaming Devil onderschept door een vis. Enkele stevige sprintjes duiden op een grote snoek. Helaas weet de vis te slagen in zijn pogingen het kunstaas uit de bek te schudden. Hoort er bij. Na zessen wordt het rustiger op de rivier. We besluiten nogmaals enkele plompebedden uit te werpen. Misschien minder functioneel dan het slepen, maar een zeer welkome afwisseling. Ik heb een jerkbait van wierdreggen voorzien en Sando vist met een oranje kikker waarbij de enkele haak in de rug van het rubber verstopt zit.

Zo kunnen we letterlijk tussen en over de dichtste gedeeltes van het plompenbed werpen. Ik heb m’n handen vol aan het bijsturen van de boot, want de wind blaast hard over de rivier. Na een uurtje werpen schiet een vis vlak voor ons tussen de bladeren door om Sando’s kikker woest te grazen te nemen! Spektakel eerste klas! Het blijkt zelfs een snoekbaars te zijn. Wederom een strakke zeventiger. Zo beleef je een aanbeet maar zelden. Sando stuitert zowat door de boot van plezier. Trots toont hij z’n vangst voor de lens.

Spectaculaire aanbeet tussen de plompebladeren.

Dan hebben we het gehele bed secuur uitgevist. Tijd voor een korte pauze. Broodje en wat fris erbij. We laten ons op de rivier dobberen en genieten van het zonnetje. Na de pauze slepen we een stukje terug. De slanke snoekbaarspluggen worden genegeerd. Als ik echter weer overschakel op de Tripple Pikefighter is het binnen enkele seconden raak. Ze willen dus duidelijk groot kunstaas! Deze vis is de kleinste vandaag maar nog steeds 70cm. Wat een formaten vandaag, echt boffen!

Als de schemering begint slepen we terug richting helling. Net als ik wil gaan opruimen knalt m’n hengel dubbel. Moet haast weer een grote snoekbaars zijn. Deze keer is de grote versie van de Salmo Pearch het haasje. Een prachtige snoekbaars van maarliefst 86cm ontmaagdt de roodwitte diepduiker! Dit was duidelijk het toetje vandaag. Heerlijke start van een nieuw roofvisseizoen.

Met 86cm.Het toetje van een prachtige seizoensstart.