Rivier in het vizier 139
Door Yvo Bindels
9 mei 2009
Het is stralend weer buiten. Vandaag staat als visdag ingepland, maar eigenlijk heb ik nog geen concrete ideeën. Tijdens het late ontbijt ga ik in gedachten verschillende wateren in de buurt af. Op roofvis wist ik het wel. Maar nu is er eigenlijk nauwelijks inspiratie
Ik smeer toch maar wat broodjes extra. Ik ga sowieso de deur uit vandaag. Ben nieuwsgierig naar de nieuwe vistrap en de veranderingen rondom de grensmaas. Wil ook nog wat ander water in de buurt bekijken. Daar ga ik eerst langs. Toch maar wat hengelspullen in de auto. Ik beperk me tot het vissen met de vaste stok. Alweer een hele tijd niet meer mee gevist. Er gaan uiteindelijk toch meer spullen mee dan me eigenlijk lief is. Hengel, schepnet, viskist, voeremmer, plateau en een rugzak met losse spullen.
Het water ligt er prachtig bij. Alles is weer lekker fris groen op de oever. Heel wat anders dan de laatste keer dat ik hier was. Het is windstil en de waterspiegel is zo glad als een biljartlaken. Er beweegt wat vlak onder de kant. Het is een scharrelende rivierkreeft. Ziet er eigenlijk niet zo fris uit, maar is wel redelijk actief. Het water is helder. Angstaanjagend helder. Tijdens het uitpeilen van de stek merk ik dat ik zelfs met 9,5 mtr een stuk te kort kom. Zelfs als ik twee meter voor de top vis, is dit nog volledig in het steile talud.
Scharrelende rivierkreeft
Toch maar proberen. M’n doel is een enkele grote blankvoorn. Het bestand is hier niet zo groot, maar er zwemmen wel enkele super exemplaren rond. De montage is simpel; 10/00 mm nylon lijn, een peervormige dobber van 1 gram, drie loodhagels verspreid over de onderste anderhalve meter lijn en tot slot een haakje nr 18. Een madenpop op de haaksteel gevolgd door een kleine voermade op de punten. Een paar bolletjes kruidig voornvoer voorzien van enkele casters en maden op de stek en vissen maar.
Alles weer heerlijk groen.
Het wachten op de eerste aanbeet duurt altijd het langst. Ik staar al ruim een uur naar de rode antenne, zonder dat deze ook maar bewogen heeft. M’n twijfels groeien met de minuut. Zit er wel vis op deze stek? Is het water niet te helder om halverwege het talud te vissen? Zit de vis verder uit de kant? Vissen met de vaste stok vind ik hartstikke leuk, maar dan moeten wel wat aanbeten komen. Na twee-en-een-half uur geloof ik er niet meer in en ruim de boel op.
Dan maar op verkenning. Na een niet al te lange autorit stop ik in de buurt van de grensmaas. Het landschap wordt hier grootschalig aangepakt. Enorm grote machines voor de grindwinning steken boven het braakliggend terrein uit. Enkele vogels foerageren in het slib. Een bonte strandloper speurt met z’n snavel in de modder naar wat lekkers. Ook een kleine plevier zoekt hier z’n kostje bij elkaar. Duidelijk herkenbaar aan de gele kring om z’n oog. De gele kwikstaart hipt er vrolijk tussendoor en brengt wat kleur in het plaatje.
Gele kwikstaart en kleine plevier speuren het slib af.
Ik verlaat het pad en duik de ruige berm in. De wilgen hangen vol met troep. Tijdens winterpeil is de troep in de takken achtergebleven. Eigenlijk schaam ik me een beetje. Niet alleen voor de vegetatie die onder m’n voeten knakt, maar vooral vanwege al die troep die toch echt door mensen ooit in het water is beland. Hoe lang zal die halve binnenband hier nog rondslingeren? Het oude blikje is al half weggeroest.
De oevers zijn hol uitgesleten. Ideale broedplekken voor oeverzwaluwen en ijsvogels. Er zitten vele gaten van voorgaande jaren. Ook konijnenholen en vossenholen zijn er volop te vinden. Het valt op sommige plekken niet mee de rivier te volgen. De struiken worden afgewisseld door brandnetelvelden en onder water staande poeltjes. Ik voel even of ik de autosleutel goed heb weggeborgen, want die vind je hier nooit meer terug.
De uitgesleten oevers hebben vele holen.
Ik volg de rivier stroomopwaarts. De kopvoornstek waar we enkele jaren prachtige sport beleefden ligt er nog vrijwel identiek bij. Het kolkende water tussen de grindbedden door is duidelijk hoorbaar. Het karakter van dit stuk rivier vind je alleen hier. Stukje uniek viswater. Helaas de komende jaren verboden terrein in verband met de werkzaamheden. Na een aardige wandeling bereik ik de vistrap. Het rivierwater is extreem helder. Vanaf een kade speur ik het water af op eventueel aanwezig vis. Dankzij de zon kan ik er tot op de bodem kijken. Er zwemt op dit moment geen vin.
Uniek stukje viswater
De terugweg toch maar via het voetpad. Zwaluwen vliegen in hoog tempo over de rivier en scheren langs de berm. Ze doen zich tijdens de acrobatische capriolen tegoed aan de talrijk aanwezige insecten. Moet toch heerlijk zijn om zo te kunnen vliegen.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
