Rivier in het vizier 133
Door Yvo Bindels
28 maart 2009
Maart roert zijn staart! De hele week regent het al. Het water dat de rivier te slikken krijgt neemt met de dag toe. Ik volg het verloop van de waterafvoer op de voet. 600 Kuub per seconde gaat net nog, maar meer dan 700 betekent dat de rivier die ons strijdtoneel vormt niet te bevissen is.
Omdat we van plan zijn de gehele zaterdag te vissen, blijft de met stip beste auteur van metersnoeken.nl Lucien de Kroon dit weekend logeren. Mooi op tijd arriveert hij op vrijdagavond. Zoals altijd goedgehumeurd en met ontzettend veel zin in hetgeen ons te wachten staat. Met trots toont hij de beperkte selectie hengels en kunstaas die hij slechts meegenomen heeft. Bouwt hij normaal zijn groene bootje vol met een halve hengelsportzaak, nu kan hij kiezen uit drie hengels en 5 doosjes kunstaas.
Maart roert zijn staart
Ook m’n eigen selectie is beperkt. Dit komt omdat we een duidelijk plan hebben. Op zoek naar een beste snoekbaars! Snoek laten we geheel links liggen en baars zou een welkome bijvangst kunnen vormen. Zaterdagmorgen doen we alles rustig aan. Om kwart over negen glijdt de boot van de trailer. Sando is ook meegegaan en wordt door Lambert aan de trailerhelling opgepikt. Die snoekbaarzen kunnen hun borst nat maken vandaag!
Onderweg naar de rivier slepen we een stukje op een plas. Afgelopen visdagen vingen we hier stoere donkere mannetjes die agressief het kunstaas aanvielen. Na een kwartiertje is het al raak. Mijn HS tweedelige Godfather 2 vangt de klappen op. Helaas maar eventjes, want de vis heeft zich van de JSR weten te ontdoen. Het regent dat het giet en om het geheel compleet te maken blaast er een ijskoude harde wind over het water. Wat een hobby!
Na een uurtje dobberen we op een hard stromende rivier. 600 Kb/s is een flinke afvoersnelheid en vergt wel ervaring van de vissers. Zeker als er ook nog een redelijk wat vuil door de het water drijft. Deep Taildancers, Manns Stretch 15, Bomber 25A,HS Moonraker en Deep Thunderstick zijn prima pluggen om langzaam stroomopwaarts te slepen en contact met de bodem te houden. Bij hangers helpt het vaak om je beugel direct open te zetten, waardoor de stroming de plug zo achter het obstakel uit spoelt.
Na enkele driften een tik tegen mijn taildancer. Ik reageer snel en sla mijn Titan lekker krom. Het gebonk duidt op een mooie snoekbars. En inderdaad een mooie goudgele riviervis mag even aan boord. Prima start zo. Een tijdje later voel ik een soort van langzame verzwaring. Na de aanslag blijkt het wel degelijk om een snoekbaars te gaan. De massieve weerstand doet m’n hart sneller slaan. Het zware gebonk gaat over in de trilling van m’n eigen plug en de hengel veert recht. Jammer!
Regelmatig zijn ze onder de bek gehaakt
Heel lang hoeven we niet op actie te wachten. Deze keer is het de hengel van Lucien die de klappen van een zware vis te verduren krijgt. En hoe! De strijd gaat hard om hard. De stevige hengel van mijn maat staat zo krom als een hoepel. De vis beukt er hard tegenin. Dit moet dé supervis zijn waar we van dromen. En ook deze strijd wordt door de vis gewonnen. Daar zitten we dan tegenover elkaar. Beiden in gevecht geweest met een riviergigant. Beiden verloren en praktiserend over hetgeen is misgegaan.
Dan wordt het rustig en stopt het eindelijk eens eventjes met regenen. Tijd voor de middagpauze. Lambert en Sando hebben beiden een snoekbaars gevangen en ook Lambert heeft de strijd met een monster verloren. Alles in beide boten is door en door nat. Ik warm mijn opgeweekte vingers aan de kop cup-a-soep die Lucien voor me klaargemaakt heeft.
Fraaie wolkenpartijen
Felle opklaringen en maartse buien wisselen elkaar om het half uur af. Dat levert zeer fraaie wolkenpartijen en zelfs een dubbele regenboog op. Af en toe lijkt het windstil en vervolgens is het moeilijk om de boot in de snijdende wind op koers te houden. Na de pauze zoeken we de harde stroming van de rivier weer op. Voor de zoveelste keer loopt mijn plug vast tussen de keien. Terwijl hij zijn plug binnen draait knalt zijn hengel dubbel. Yes, raak!
Zijn Kingfisher plugje is door een bonkende snoekbaars te grazen genomen. We drijven rap stroomafwaarts. Ik probeer de boot onder bedwang te houden, zodat Lucien zijn vis kan landen. Hij moet daarbij mijn vastzittende lijn proberen te mijden. Ik hou mijn spoel in de gaten. Maar goed dat ik er pas zo’n 150 mtr opgespoeld heb. Lucien landt de vis feilloos met de hand. Snel schiet ik wat plaatjes van zijn dikverdiende snoekbaars. Daarna kunnen we zo’n 75 meter stroomopwaarts varen om de vastzittende plug te redden. Lucien weet de kunstaasredder ook nu weer feilloos te hanteren.
Verdiende vis voor Lucien
Een torenvalk balanceert op de wind. Blijft zonder al te veel vleugelslagen op dezelfde plek hangen. Zijn ogen speuren de berm af naar muizen. Prachtig om te zien. Dan lijkt hij er genoeg van te hebben en neemt plaats in de top van een boompje. Zijn poten houden de pas ontsprongen knop stevig vast. Ik wil hem graag op de foto zetten, maar dat valt met de harde wind niet mee. Van dicht onder de oever steekt de vogel mooi af tegen de blauwe lucht tijdens deze opklaring. Ik schiet zo’n tien foto’s en hoop dat er eentje een beetje lukt.
We besluiten om een aangrenzende plas op te zoeken. Slepen daar met vier hengels langs een richel naar ondiep water. We bevissen de windkant, wat het er niet echt eenvoudiger op maakt. Na een poosje een aanbeet op de steunhengel. Een dikke baars laat zich vrij mak richting boot dirigeren. Net als ik de rover onder z’n buik wil pakken, duikt de vis nog een laatste keer weg en lost daarbij het zilveren bolle plugje. Soms zit het mee, soms zit het tegen…
De torenvalk houdt ook ons in de gaten
Op de rivier weten we daarna geen enkele aanbeet meer uit te lokken. Qua vangsten valt het een beetje tegen, maar qua beleving hebben we weer een hele mooie visdag achter de rug. Samen lekker geconcentreerd bezig zijn en volhouden aan het plan heeft ook wel wat. Die enkele megavis waar we voor gingen, is zowel bij Lambert, Lucien als bij mij losgeschoten. Op dinsdag sluit ik het seizoen met Han, wellicht dat er dan een herkansing komt?
Thuis smullen we van een heerlijke maaltijd en kijken samen met Sando, die ook op visite is gekomen naar Nederland tegen Schotland. Lekker pilsje erbij. Lucien blijkt niet alleen een goede visser te zijn maar ook een goede gast. Hij staat erop om samen de vaatwas te doen. Na middernacht vallen bij mij de luikjes bijna letterlijk dicht. Moe en voldaan klinkt het laatste woord vandaag; welterusten.
‘s Ochtends kan Lucien na het uitgebreide ontbijt uitgerust richting zijn gezin vertrekken. Ook nu wil deze gouden gozer weer eerst de vaatwas doen. Ik hoop maar voor hem dat zijn vrouw dit niet leest…
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
