Rivier in het vizier 126
Door Yvo Bindels
7 februari 2009 - Een dikke laag mist hangt boven het water. In de ochtendschemering glijdt onze boot soepel de rivier in. Sando en ik hebben er zin in! De eerste meters zijn even spannender dan normaal. We hebben namelijk een andere buitenboordmotor op onze spiegel hangen.
Onze viertakt 4pk Mercury is dood. Door oververhitting dusdanig gesneuveld dat de reparatie niet tegen de waarde van de motor opweegt. We moeten dus op zoek naar een andere motor. Onze voorkeur een ietsjes zwaarder model. Egon is zo aardig geweest om vandaag zijn 8 pk Yamaha aan ons te lenen. Mooie gelegenheid om te kijken hoe de boot hierop reageert.
Zijn twee-cilinder viertakt motortje loopt uitermate soepel. Staat stationair nog zeer laag afgesteld vanwege de shadvisserij vorige week. Sando en ik starten met dieplopende pluggen. Al na vijf minuten een beet op mijn Taildancer. De dril verloopt slapjes. Een brasem blijkt op roverstocht te zijn geweest, want is loepzuiver in z’n bek gehaakt. We maken nog enkele driften, maar omdat de rivier eigenlijk niet stroomt, weten we dat we het subtieler moeten proberen.
Roofzuchtige platte
We varen naar een andere stek. Gaat wel een stukje sneller dan we gewend zijn. Ik ga aan de slag met de allergrootst verkrijgbare Fin-s Fish. Knalroze, 10 inch lang en daardoor eerder lijkend op een zuurstok, dan op een prooivis. Pas als het gevaarte verleidelijk in het water golft, snapt Sando m’n keuze. Oké, een snoekbaars van 40 centimeter zal misschien eerder schrikken dan aanvallen, maar ik hou er wel van om af en toe te gokken op een heuse bak. Sando stuurt een bass-assasin shadje richting mosselbank.
Stukje sneller
De futen die vlak naast ons duiken, komen regelmatig met kleine visjes boven water. Moeilijk te zien wat ze precies vangen. Volgens mij geen glimmende zilveren voorntjes, maar eerder wat donkere kleine baarsjes of schele pos. We zitten in elk geval goed. Toch weten we geen aanbeet te verkrijgen. Twee Vlaamse gaaien maken drukte in de wilgen op de oever. Willen vast en zeker onze aanwezigheid verraden. Een plaatje maken van dit fraai bevederd koppeltje valt niet mee. Ze springen opgewonden van tak naar tak.
We zoeken een aangrenzend plasje op en slepen er op snoek. Grote flappen rubber overboord. Als Sando na een tijdje zijn witte Bulldawg ophaalt, ziet hij er een forse snoek onder door draaien. We zetten de motor uit en kammen het gebied uit met jerkbaits en shads. De snoek laat zich echter niet foppen. Ook een andere stek bevissen we vruchteloos met allerhande hout en kunststof voorzien van dreggen.
Vlaamse Gaai
Sando schakelt over op een klein Salmo Butchertje. Een dikke baars is zijn doel. Vrij snel is zijn plugje gegrepen. Zijn hengeltje staat aardig krom. “ Is geen baars”, klinkt het iets teleurgesteld. Sando is dol op grote baarzen. Heeft er genoeg gevangen om meten te weten dat dit er geentje is. En hij heeft gelijk, een snoekje van een centimeter of 50 mag buitenboord onthaakt worden. Meteen erna weer een aanbeet op zijn plugje. Ook nu weer een snoek, ook een kleintje. Iets groter dan de vorige dus niet dezelfde. Mag er ook in het water af. Waar dit soort snoekjes rondzwemmen verwacht ik nu even geen zware tante.
Twee snoekjes vlak na elkaar
We maken het laatste uurtje op de rivier vol. Komen Wouter en z’n maat tegen. Ook zij moeten het de hele dag al doen met een enkele aanbeet die van een snoekje kwam. We verticalen geconcentreerd tot de laatste minuut. De grote snoekbaarzen willen gewoon echt niet meewerken vandaag. Dat is eigenlijk ook het leuke aan de vissen van het kaliber waar we het op gemunt hebben. De voldoening van het vangen ervan zal de volgende keer weer des te groter zijn.
Nog niet overal ijsvrij
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
