Rivier in het vizier 119
Door Yvo Bindels
20 december 2008
Er waait een frisse wind door m’n haren als Lambert zijn stoere Marcraft de sporen geeft. M’n pet in de ene hand en een kop koffie in de andere. Ik hoef in elk geval niet te blazen zo. We proberen vandaag en morgen nieuwe technieken en potentiële stekken op de rivier. Beperken ons geheel tot de visserij met shads en aanverwante rubberartikelen. Softbaits genaamd in de volksmond.
Lambert is een extreem leergierige sportvisser die vele uren investeert in het verbeteren van de visserij. Geniet als geen ander van het hele gebeuren en heeft een goed gevoel voor humor. Twee dagen bij hem in de boot zitten of shoppen in de bomvolle winkels? Gemakkelijke keuze. Die kerstcadeau’s haal ik wel in de middagpauzes. Er is beestenweer voorspeld. Ik leg wat shads neer en stop de andere dozen weer retour in de tas. Om m’n rugzak zit een grote plastic zak om de spullen droog te houden. Tot nu toe miezert het nog alleen. 
Opperste concentratie
Lambert zet de motor uit. Terwijl we stroomafwaarts driften, reikt hij me de afstandsbediening van de fronttroller aan en word ik kapitein. Na een paar minuutjes wennen heb ik de boot goed onder controle in de forse stroming. In een gat waar wel eens meerval gevangen wordt, krijg ik na anderhalf uur vissen de eerste aanbeet, die ik niet weet te verzilveren. De grote shad hangt halfstok en zit vol boogvormige krasjes. Meerval? Ik zou het niet weten. Twee ijsvogeltjes scheren vlak langs ons door. Kleurrijke verrassing in dit grijze en sombere weer.
Dan is het gelukkig toch raak! M’n 7 inch shad op 30 grams loodkop is door een goedgespierde snoekbaars te grazen genomen. Na een kiekje mag de volle vis snel terug. De stroming is in de middag nog meer toegenomen. De regen en wind ook. We hebben moeite de bodem goed te voelen. Brengen af en toe een offer in de vorm van op de bodem geparkeerde shads. Hoort er bij deze visserij nu eenmaal bij. Lambert mist helaas twee aanbeten.
Verslavende aanbeten
We zoeken een stek in de luwte op. Hier kom ik zelf met een 10 grams loodkopje op de bodem die zich vier meter onder ons bevindt. Daarbij loopt de lijn wel behoorlijk diagonaal richting aas. Een tik op m’n shad. Ik reageer snel en sla m’n lichte signature hengel krom. Een sterke vis neemt een flinke run de rivier in. Een paar minuten later stelt de vis de lichte hengel en 10 ponds lijn nog steeds op de proef door venijnige sprintjes. We hebben de vis nog niet gezien, maar weten al dat het een forse snoek moet zijn. En inderdaad, even later mag ik poseren met een winterse metersnoek. We vissen door tot in de schemering. Lambert verspeelt helaas nog drie rovers en wint daar vandaag de pechprijs mee.
Winterse snoek als mazzeltje
De morgen erna starten we weer op de rivier. Alle spullen hebben de afgelopen nacht op de verwarming gelegen. Vandaag is het gelukkig droog. Net zoals gisteren duurt het een hele poos voordat we aanbeten krijgen, maar dan gaat het opeens ook erg snel. We vissen met grote shads op zware loodkoppen in de volle stroom. De aanbeten zijn snoeihard. Soms valt de lijn zelfs helemaal slap en zitten de shads diep in de bek. Heerlijke visserij. Pol, Fons, Egon en Leon zijn ook op het water hebben en hebben ook al wat vissen gevangen.
Om vier minuten over één begint vandaag officieel de winter. Dat vieren we tijdens onze middagpauze met een neutje. Na de pauze zijn de snoekbaarzen wat minder bijtlustig. Toch vergist er zich eentje af en toe. Prachtige vissen! De kleinste zal vandaag toch nog zo’n 65 cm meten. Het grote kunstaas werkt, net zoals de stekkeuze in de volle stroom, waarschijnlijk ook wel selectief. Net als ik de boot wil keren krijg ik een geweldige beuk op mijn hengel. Dit is zó verslavend!
Een stevige vis mokt onder de boot. We zien hem of haar nog niet, maar wel al de kolken die de staart maakt. De absolute bonusvis meldt zich in het oppervlak. Is overduidelijk woest en probeert zich nog kopschuddend van de grote shad te ontdoen die achterstevoren in zijn grote greppel zit. De altijd zo kalme kerel tegenover me is opeens zo kalm niet meer. Bedenkt zich geen seconde en landt de vis voor me bij de eerste kans. Wat een bak!
De shad achterstevoren in z’n greppel
Na deze kanjer wordt het rustig aan het front. Omdat de accu’s zo goed als leeg zijn, gaan we met de benzinemotor verder. Backtrollend. In de schemering weet Lambert er nog twee te vangen aan een snelgeviste felgele shad en komt er een einde aan ons geslaagde ‘rubber-weekend’. Die term durf ik overigens alleen hier onder ons vissers te gebruiken!
Lambert scoort in de schemering
Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen en een gelukkig en gezond 2009 met vele mooie visavonturen, waarbij intens genieten en respect voor de natuur weer centraal staan!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
