TotalFishing

Rivier in het Vizier 106 (incl filmpje)

Door Yvo Bindels

21 september 2007
De heldere nacht heeft plaatsgemaakt voor een frisse morgen. Een laagje mist hangt boven de gladde waterspiegel. Zwanen foerageren op het ondiepe. Het minieme golfje dat hun elegante lijf veroorzaakt trekt een glinsterende V in het gouden ochtendlicht. Een sprookjesachtig decor.

Onze dag is al helemaal goed. Genietend van al het moois, zoeken we een weg richting rivier. Onderweg drinken we een kop dampende koffie. De temperatuur van het water ligt ruim tien graden boven de buitentemperatuur. Ik rits het vest van het dunne warmtepak tot aan m’n kin dicht. Het rivierwater heb ik zelden zo helder gezien. We gaan maar direct met groot kunstaas op ondiep water aan de gang voordat de zon te hoog staat.

Prachtige ochtendsfeer

Sando stuurt een Bulldawg strak langs de plompen. Aan de buitenkant vis ik met twee hengels. Aan de lange steunheungel hangt een 22 cm lange shad op een 30 grams jigkop. Staartdreg maat 2 moet de hakingskans vergroten. M’n korte hengel ben ik thuis vergeten. Leen de jerkbaithengel van Sando en vis er een fatso mee in het propellorwater. Vele honderden meters gaan er voorbij. We beginnen langzaam te twijfelen aan de gekozen methode.

Misschien zijn ze al naar dieper water weg getrokken? We naderen een stek die al veel snoeken heeft opgeleverd. Plotseling een beuk op m’n handhengel. Ja, hangen! Een sterke vis zwemt resoluut de diepe vaargeul in. Onder m’n andere lijn door. Sando ziet dat en draait die hengel snel binnen. Met een watertemperatuur van 16 graden zijn de riviersnoeken ijzersterk en houden hun inspanningen aardig lang vol. Sando maakt een filmpje als ik de snoek uiteindelijk in de kieuwgreep pakken kan. Een fraaie riviervis met een grote kop mag kortstondig aan boord.

Indrukwekkende kop

Dan wisselen we van kant en is het Sando die al snel een aanbeet op zijn hengel krijgt. Zijn nieuwe shad zit vol krassen, maar de vis is niet gehaakt. Vijf minuten later hetzelfde ritueel. Drie keer is echter scheepsrecht! De ondiepe versie van de driedelige pikefighter levert hem een wild snoekje op. Daarna weer een misser voor ons beiden. Dan wordt het lange tijd stil. Een reiger kijkt toe als we passeren. Lijkt net als ons te genieten van de warme zon. Spreidt een vleugel om wat extra zonnestralen op te vangen.

Drie keer is scheepsrecht

We besluiten een uurtje te verticalen. De bodem is erg grillig. We komen geregeld vast te zitten en de kunstaasredder blijkt weer eens onmisbaar. Tijdens een reddingspoging, klinkt er plotseling een droge ‘pang’. Ik weet meteen wat er aan de hand is en krijg het warm er van. Een van m’n favoriete hengels is precies op de verbindingsbus tussen de twee hengeldelen gebroken. Het leven van een visser is hard…

Een grote visboot komt onze kant op gespoten. Dat is de stoere Marcraft van Lambert, niet te missen. Hij heeft ondiep gevist en is nog visloos. We besluiten vervolgens wat dieper te gaan slepen. De tijd vliegt ondertussen voorbij. We missen beiden een aanbeet op een grote shad. Opnieuw diepe scheuren in het rubber, maar haken, ho maar! Ons hakingspercentage is eigenlijk bedroevend vandaag. We zoeken een grote ondiepe plaat op en gaan er jerkend aan de slag. De 2.00 mtr titan blijft een heerlijke hengel voor kleine jerkbaitjes zoals de Toppie. Met goed gemikte worpen proberen we een snoek te verleiden. Het water is werkelijk glashelder en vol planten. Met polaroidbril is alles helemaal te volgen. Een aanbeet in het zicht blijft immers spectaculair. Helaas krijgen we geen snoekaanval te zien.

Dan maar weer de rivier op. Het laatste uurtje werpen en slepen levert slechts een aanbeet op. En inderdaad, de vis weet zich meteen van het kunstaas te ontdoen. Ik hou het gemakshalve op pure pech. Met rood gekleurde gezichten van de zon verlaten we het water. (Filmpje)

Deze reiger geniet zichtbaar van de zon