TotalFishing

Rivier in het vizier 102

Door Yvo Bindels

4 augustus 2008
Het is druk op de grote rivier. Geen wonder voor een zomerse zondag met prachtig weer. Terwijl we over de golven klotsen van een grote rondvaartboot, smeer ik m’n witte voeten in met zonnebrandolie en zwaai terug naar een groep vrolijk wuivende poppetjes met grijs haar. Zij hebben in elk geval lol vandaag.

Wij smeren hem hier in elk geval. Zoeken minder druk bevaren water op. We gaan enkele stekken bekijken die we nog niet vaak bevist hebben, maar wel potentie in zien. Met 4 pk duurt de rit een hele poos, maar er is genoeg te zien. Sierlijke zwanen, snelle boten, rollende brasems en blondines in bikini. Onderweg stoppen we even op een goede verticaalplek. De rivier is hier op haar diepst. De bodem is er spijkerhard. Met shadjes speuren we het talud af. Ik een Culprit aan een 14 grams jigkop en Sando met een Fin-s fish. Al snel slaan we beiden een gat in de lucht. Doen dat vervolgens nog drie keer. Dan is het raak. Een minibaarsje is op hoofdhaak geprikt. Arme pechvogel.

Pechvogel!

Een politiepatrouille komt onze kant op. Andere dienders dan normaal. Controle. Ik laat de vispas zien aan de agent. Gelukkig is deze op de hoogte van de regels en vraagt ook naar het verenigingspapiertje dat hier verplicht is. Goede zaak! Uiteraard beschikken wij over de juiste papieren en kunnen onze tocht vervolgen. Op een nabij gelegen kanaaltje vangen we met snel geviste plugjes een hele riedel kleine baarzen. Hornetje en Boxertjes klaren die klus.

Hoe verder we van de rivier weg varen, des te helderder het water wordt. Grote plantenbedden bieden volop schuilplaats voor het talrijk aanwezige visbroed. De buitenboordmotor gaat uit. Hier gaan we werpend aan de slag. Oppervlakte aas is noodzaak. Sando rost een fatso over de groene muur heen. Een baars ziet er wel wat in en schiet tussen de planten uit en knalt brutaal op zijn grote prooi. Sando onthaakt de lefgozer buiten de boot. We wisselen met allerlei jerkbaits, shads en spinnerbaits. De snoeken blijken echter veel meer verlegen dan de baarzen die regelmatig het kunstaas volgen. Met een spinnertje aan de baarshengel strik ik er een paar. Leuk om ze groepsgewijs te zien aanvallen in het heldere water!

Controles; goede zaak!

Als we op de rivier met groot rubber aan de slag gaan, maken we vele meters zonder aanbeet. Zeg maar kilometers! De rivier staat compleet stil en de waterstand is erg laag Doe daar de hoogstaande zon en enorme drukte op het water bij en we hebben een perfecte alibi om niet te hoeven vangen. We hebben ondertussen wel volop lol. In de koelbox zit eten genoeg om wel een halve week te blijven. Op de rondvaartboot gebaren mensen of we wat hebben gevangen. Doen hun handen uit elkaar tot formaat tafelforel en kijken vragend. Natuurlijk doen we er een schepje boven op. Ik maak een spanwijdte van een dikke meter en doe m’n duimen en wijswingers zo’n 15 cm uit elkaar. Als we dan de grote Swimmbait van Spro binnendraaien, wordt er gedacht dat we er eentje hebben…

Weer naderen we de diepe plek midden in de vaargeul. Laten we het eens slepend proberen. Een plug moet hier rap naar beneden duiken. De Deep taildancer en de Big Bullet knallen de diepte in. Trekken wel wat zwaarder aan de hengel, waardoor een 40 grams stok wel vereist is. Ik krijg wel eens de licht verwijtende vraag of dit geen saaie visserij is; “wachten totdat er een snoekbaars aan hangt”. Het makkelijkste is dan natuurlijk deze stelling simpelweg te bevestigen. Maar we weten wel beter. Goed snoekbaarsvissen met pluggen vergt opperste concentratie. Kan absoluut alleen maar met een enkele handhengel worden gedaan. De kuiltjes en bulten zeer nauwkeurig volgen zonder vast te lopen en voorzichtige aanbeten herkennen die vaak nauwelijks van het tikken tegen de bodem te onderscheiden zijn. Vissers die deze techniek goed beheersen weten dat het, net zoals bij goed verticalen veel concentratie vergt.

Sando slaat z’n hengel fel de lucht in. Raak! “Mijn lijn was een fractie van een seconde slap gevallen”, meldt hij tijdens de stevige dril. Een grote snoekbaars blijkt voor in de bek gehaakt. Zonder oplettende aanslag, was deze vis nimmer gehaakt. De brede staart slaat in het oppervlak en de vis duikt onder de boot door. Eenmaal moe naast de boot pak ik de staartwortel vast en lift met de nadere hand onder de buik de uitgestreden rover in de boot. Sando neemt de snoekbaars graag even over voor een foto. Vanwege de hitte acteren we snel en zonder problemen zwemt de vis even later weer weg tot tevredenheid van een aantal toeschouwers.

Prachtvis voor Sando

Zo’n vis wil ik ook wel! We maken nog enkele driften, maar het blijft bij deze ene snoekbaars. Dan houden we het voor gezien en tuffen terug. We hebben nog wel een stukje te gaan.