TotalFishing

Nieuwe column op Total Fishing!

Vanaf vandaag gaan Yvo en Sando hun wekelijkse visavonturen verslaan voor de lezers van Total Fishing, in een hagelnieuwe column, met als titel “Rivier in het vizier”

Veel lees- en kijkplezier!

Even vooraf…..

Mijn vaste vismaat Sando en ik vissen sinds 1998 samen op roofvis. We doen dat met vrij eenvoudige middelen vanaf de kant en met de boot. We zijn in het bezit van een stalen visbootje met een 4 pk buitenboordmotortje en fishfinder. De Maas en drie aangrenzende plassen zijn daarmee ons voornaamste jachtgebied. Door het lichte motortje ligt niet al te veel viswater binnen bereik. Het water kennen we dan ook als onze broekzak. Tijdens het gesloten seizoen bevissen we diverse witvissoorten. Barbeel en kopvoorn zijn dan geliefd. De beleving van een visdag staat bij ons centraal. Ook dagen met slechte vangsten kunnen mooi zijn. We zijn verheugd voortaan wekelijks onze belevenissen met de lezers van deze site te kunnen delen. Yvo en Sando

Rivier in het vizier 1

Door Yvo Bindels

26 augustus 2006

“Gefeliciteerd!” Sando’s stevige hand herinnert me eraan dat ik jarig ben vandaag. Onderweg bespreken we de mogelijke scenario’s van vandaag. We gaan voor een enkele grote baars en snoek. Dat past prima bij de wensen van Bard en Han. Ze zijn vandaag gast op ons thuiswater en zullen samen met ons op zoek gaan naar de rovers.

De rivier is bruin en stroomt als een tierelier. Zo hebben we de rivier al lang niet meer gezien. De zichtdiepte van amper 25cm zet een streep onze plannen. Omdat Han en Bard nog onderweg zijn, starten we toch even op de rivier. Door de harde stroom zal veel vis dicht onder de kant staan. De open plek tussen de plompen is prima werpend te bevissen. Het oevertaluud loopt steil af. De bedoeling is om een dieplopend plugje net voor de keien te gooien en dan langs het taluud naar beneden te trekken. Dieplopende hornets en butchers kunnen die klus prima klaren.

“Voor jou de eerste worp, omdat je jarig bent”. Sando weet dat de eerste worp op deze kleine superstek goud waard is. Wat een vismaat! ‘Vooruit dan maar” zeg ik lachend en het felgekleurde butchertje landt vlak voor de keien. Tijdens de tweede slinger aan de molen tik ik al vast. Voelt zwaar. De vis dendert gelijk stroomafwaarts en Sando volgt keurig. Het baarsstokje en zevenponds lijntje zijn hier te licht voor. Ik voel de lijn over de kam van de snoekbaars schieten. Akelige momenten. Daar is ie dan toch. Prachtvis, die voelt als een verjaardagsgeschenk van de rivier.

….geschenk van de rivier

De worpen erna leveren niks meer op. Zo gaat het heel vaak hier. Heel snel één vis en dat was het. We besluiten even te trollen op snoekbaars die zich onder deze omstandigheden prima voelt. Sando kiest voor een shadrap en ik voor een deep thunderstick. We varen op 3,5 meter diepte in het oevertaluud. De plugjes tikken lekker op de bodem. Althans eventjes, want beiden vangen we al snel vuil. De inzet erna ook en die daarna ook. De rivier gaat niks worden vandaag.

De plas op. Daar ontmoeten we Han en Bard. Ik mag direct de felicitaties en een fles Palm speciaalbier van 1,5 liter in ontvangst nemen. Sando vraagt al waar de glazen zijn. Han en Bard hebben al wat baarzen gevangen onderweg. We bespreken de plannen. We gaan twee plassen bevissen op zoek naar baars. De steunhengels gaan op snoek. Ik leg uit dat de grotere baarzen op zo’n 3 tot 4 mtr iets dieper in het taluud staan dan hun kleinere soortgenoten. Bolle diepduikende plugjes van 5 cm dienen strak over de bodem gevoerd te worden. We gaan een nieuw speeltje testen. Beide boten krijgen een walky talky. Test 1,2….

Bard heeft er duidelijk zin in en is zoals altijd bloedfanatiek. Sando zet de boot op koers en vangt al snel z’n eerste baars. Ook Han en Bard vangen enkele baarzen. Toch levert het plasje na een poosje nog niet de vissen waar we op zoek naar zijn. Verkassen.

We kiezen voor een andere plas. Deze is een stuk groter met maar enkele interessante stukken. Dat zijn steile taluuds met een keiharde bodem waar zich deze zomer ook nog eens grote scholen visbroed ophouden. De taluuds lopen zo steil dat de kant van de boot het te kiezen kunstaas bepaalt. We kennen deze stekken op ons duimpje en zonder veel overleg zijn we alweer aan het vissen. Han en Bard volgen. Han trolt een stuk sneller en zodoende passeert hij ons buitenlangs. Ik geef hem nog snel even de te volgen route door.

Han en Bard zijn al om het hoekje en zodoende buiten zicht. Mijn slip loopt af. Hanger. Komt gelukkig snel los. Verder. Nee, Sando wil nog eens over deze stek. Op dezelfde plek m’n baarshengel krom. Deze keer wel vis en een flinke ook! “Ik hoop dat het een baars is” zeg ik tegen Sando. Maar al snel wordt duidelijk dat het een knappe snoek is. Prima sport op dit stokje. Sando heeft Han en Bard al op de hoogte gesteld en ze komen even kijken. Plugje losjes voorin de bek. Het risico van lossen zit er in. Sando heeft haar al op de plaat als ze kopschuddend in het oppervlak komt. Het zit me mee. Met de linkerhand pak ik haar nek vast en de andere hand schuift onder haar kieuwdeksel. Gezonde vis. Even showen voor de andere boot. Han wil een releasefoto, maar daar werkt de vis niet aan mee. Weg is ze!

…kopschuddend in het oppervlak

Ondanks dat het niet de maat is die we zoeken is Sando blij met alweer een baars voor hem. We trollen en trollen, maar veel vis komen we niet meer tegen. Iets dichter onder de oever vangen we wel nog wat baarsjes. Op licht materiaal blijven ze leuk. We vernemen het goede nieuws dat Bard een prachtbaars van 41 cm heeft gevangen op een shadje. Wisselen van tactiek kan soms de doorslag geven. Prima gedaan van hem. Dikverdiende vangst.

Pauze. Boten tegen elkaar, wafel erbij en later een gekookt eitje. Gezellig bijkletsen in het zonnetje dat boven verwachting aanwezig is. Even geen ronkende motor. Heerlijk de rust op het water. Futen doen zich tegoed aan kleine visjes. De hard groeiende jongen mogen af en toe een visje uit de snavel van hun ouders ontvangen.

We hebben nog anderhalf uur vistijd en dan zit onze visochtend er alweer op. We gaan dieper slepen. Op 4,5 meter diepte slepen we de pluggen ver achter de boot. Ik presteer het om maar liefst 4 baarzen binnen 5 minuten te lossen. Zitten de dregjes soms in elkaar? Nee, niks aan de hand. Ook op deze diepte zit vandaag veel kleine baars. Tijdens het binnendraaien, gaan de gehaakte visjes er regelmatig van af. Quick release, zeggen we dan.

Han staat rechtop en Bard draait snel de andere lijnen binnen. Ziet er serieus uit. Dichterbij zien we dat het een snoek is. Kon het bombertje niet laten passeren. “Precies 80cm.” zegt Bard. Toch weer een prima vis voor Han.

….prima vis voor Han

We varen een stukje achter Han en Bard. Han heeft wederom een kromme hengel. Op de oever rent een witvisser gepanikeerd naar z’n feederhengel, die eenzaam zo krom als een hoepel staat. Sando en ik overzien het geheel en volgen het tafereel van een afstandje. De witvisser lag erg ver uit de kant en wij roofvissers hadden misschien wat meer afstand moeten houden. Het ziet er naar uit dat het als sportvissers onderling opgelost word. Ik druk even het knopje van de walky talky in: “Han…… die telt niet!”

Even later nemen we afscheid van ons gezelschap. We slepen midden over de plas terug richting haven. Han en Bard hebben nog twee hele uren te gaan en we hopen dat ze nog enkele fraaie rovers tegen komen.