Product Review – Pollard Baits

Na een eerste kennismaking met Jos van Beusekom van Pollard Baits op de CarpSquare beurs in het Belgische Mechelen, kwam al snel het idee om enkele sessies met dit aas te vissen om te kijken of de vangsten even goed zouden zijn als de looks van deze boilies.

Een goede test bestaat mijns inziens minstens uit een instanttest en een testsessie waarbij ik enkele dagen zou voorvoeren. Na een moeizame eerste instantsessie, was ik niets wijzer geworden. Op het gehele water werd erg slecht gevangen. Daar had ik de plots dalende temperatuur en de straffe noordenwind waarschijnlijk voor te ‘bedanken’.

Het weer houdt over het algemeen zelden rekening met lang vooraf geplande vissessies, dus kon ik niet anders dan mijzelf erbij neerleggen. Een enkele geloste vis was het verdict.

Het aas van Pollard Baits komt standaard in zakken met verschillende vormen en maten. Ideaal voor wie graag met zijn aas varieert!

Al snel werd de volgende instantsessie gepland op een water in de buurt.

Testsessie 2
Een volgende instantsessie werd al snel gepland op een water in de buurt. Het betreft een water dat ik vorig jaar regelmatig bevist heb, dus ik kende het klappen van de zweep. Met een aardig bestand, leek me dit een ideaal water om de White Insect en de Red Spice boilie van Pollard de eerste keer voor de leeuwen (of karpers) te gooien. 

Zoals op veel plaatsen zijn op het betreffende water ook de ochtend –en avonduren significant productiever dan de rest van de dag. Nachtvissen is helaas verboden. Ik besloot dan ook om eerst een avondje te vissen, vergezeld van goede vriend Mike. Als ik erin zou slagen een mooie vis te vangen op de White Insect, zou ik met Mike ook zeker zijn van mooie plaatjes!

Veel voeren was niet nodig, ik had de karpers tenslotte al gevonden.
 

Een van de vissen die zich liet verleiden door een White Insect Dumbell van Pollard Baits.

Dat bleek ook tien minuten later, toen de hengel van Mike om aandacht vroeg. De vis was echt los met de eerste warme zonnestralen van het jaar. We hadden het voordeel om ons aas met behulp van de voerboot buiten het bereik van de meeste andere vissers te droppen, maar de boilies bleken vandaag toch wel erg goed in de smaak te vallen.

Nog voor we goed en wel ons welverdiende biertje hadden opengetrokken, was opnieuw Mike aan de beurt. De lijn gierde van de molen! Ook ditmaal kwam er weer een vis van hetzelfde gewicht op de kant. Terwijl we een tactiek bespraken om de grotere vissen naar de stek te lokken door wat meer en verspreid te voeren, kreeg Mike een run op zijn linkerhengel. Deze vis vocht niet erg tegen en was al snel onder eigen kant.

Nog voor hij in het schepnet zat, was het echter alle hens aan dek wanneer ook mijn hengel er vandoor ging. Dubbelrun! Zoiets hadden we natuurlijk niet verwacht, waardoor we even moesten goochelen met ons enige schepnet. Even aan de buurman vragen voor een foto met ons twee, in de laatste zonnestralen.

Zo’n dubbele run is wel even hectisch!
 

Niet alleen de kleur van de White Insect is erg aanlokkelijk op de donkere modderbodem. De structuur van de boilie is ook wat korrelig, zodat de geur- en smaakstoffen snel vrijkomen. 

De aanbeten kwamen van beide boilies, maar de White Insect leken het net iets beter te doen dan de Red Spice. De Red Spice zou wel eens de grotere exemplaren kunnen lokken, aangezien deze een hardere buitenkant heeft en daardoor minder snel opgepakt zal worden door de kleinere vissen.

Zo kwam het idee in mij op om in de toekomst eens met beide soorten op dezelfde stek aan de slag te gaan De jongere vissen zullen zo eerst op zoek gaan naar de opvallende, zoetere White Insect boilies, terwijl de meer gewichtige exemplaren aan de rand van de voerstek hopelijk de subtielere boilies zullen wegsnoepen.

Ik beschouwde de eerste echte test als geslaagd.

Voercampagne
Nu was het tijd om te kijken wat een voercampagne zou doen met de vangsten. Ik koos hiervoor een water waar het wel mogelijk is om ’s nachts te vissen. Op maandag voerde ik verspreid twee stekken aan met de werppijp. In totaal ging er ongeveer 2 kilo gesoakte White Insect boilies te water.

Dat leek me een redelijke hoeveelheid boilies gezien de stijgende watertemperatuur, de hoeveelheid vis én de activiteit die ik waarnam op het water. Ik was na de eerste instantsessie al erg fan van de White Insect: een unieke boilie die wordt gemaakt op basis van insectenmeel. De karper zal dit snel herkennen als natuurlijk en veilig voedsel.

Ik vis graag met voorgeweekte boilies, maar dat gaat niet met alle aassoorten. Zelfs na 24 uur in het water, blijft de boilie zijn harde kern bewaren. Zo wist ik dat mijn aas midden in de nacht niet zomaar van de hair zou vallen, wanneer een nieuwsgierige karper zou komen snuffelen. Toen ik mijn haakaas na een nacht in het water openbrak, rook deze nog steeds goed. De Pollard Baits boilies zijn dus zeer attractief, terwijl er toch voor lange tijd geurstoffen in het aas aanwezig blijven. Dit maakt het aas dus geschikt voor zowel instantsessies als voor langere voersessies.

De ene stek die ik aanvoerde, bevindt zich op een 3-tal meter diep, een mooi ondiep plateau dat vanaf de kant een 20-tal meter het water in loopt. De andere stek is een talud midden in het water op 4.5 meter diep, met een diepteverschil van 1.2 meter. Dit leek me een mooie trekroute voor de vissen.

Daarom besloot ik hier mijn pijlen op te richten. Op woensdag voerde ik opnieuw een kilo per stek, ditmaal iets geconcentreerder. Op donderdag voerde ik nogmaals, maar halveerde ik de hoeveelheid aas, aangezien ik vrijdag reeds zou vissen. Na een lange werkdag, was ik blij om terug aan het water te zitten.

Het was erg rustig, dus ik had niemand om rekening mee te houden. Heerlijk is dat. Na het uitvaren van de hengels met een paar handjes boilies in verschillende maten en vormen, was het tijd voor het avondeten. Op het betreffende water is het niet de gewoonte snel een aanbeet te krijgen, maar na zo’n voercampagne had ik toch wel verwacht in de avonduurtjes een visje te kunnen vangen. Tevergeefs.

Toch ging ik vol vertrouwen de nacht in. Lang hoefde ik niet te twijfelen, want omstreeks 2 uur ’s nachts werd ik gewekt door een fluiter van jewelste. Even later mocht ik een mooie spiegelkarper landen.

Het bleek niet de allergrootste vis die ik ooit gevangen had, maar met zulk schubbenpatroon was ik meer dan tevreden.

Het vertrouwen groeide en tevens mijn enthousiasme over het aas van Pollard Baits! De boilies deden hun werk ook na enkele voersessies. Snel terug de warme slaapzak in. In het ochtendgloren mocht ik opnieuw uitrukken. Na een erg lange dril kwam er een kleine schubkarper uit de diepte tevoorschijn, compleet met een maagdelijk schubbenkleed en een prachtige goudgele kleur.

Aangezien ik dit water op mijn duimpje ken, wist ik meteen dat ik deze vis nooit gezien of gevangen had. Wellicht toch een direct resultaat van de insectenmeel? Wie zal het zeggen…

Een werkelijk prachtige schubkarper die ik op dit water voorheen nooit gevangen of gezien had. Zou het door de insectenmeel komen?
 

Zin om te gaan slapen had ik niet meer, de zon kwam net boven de horizon en zorgde voor een prachtig schouwspel.

Voordat ik de hengel opnieuw uitvaarde, besloot ik de White Insect Liquid eens te gebruiken als boiliedip. Met behulp van de dieptemeter, vond ik het kleine talud perfect terug. Ik weet uit ervaring dat de ochtenduren op het betreffende water zeer productief kunnen zijn, en viste daarom extra scherp.

Aangezien ik nog maar enkele uren ter beschikking had, besloot ik alleen wat verkruimelde boilies bij te voeren, om de eventuele vissen in de buurt snel over de streep te trekken en zeker niet te verzadigen. Ik had natuurlijk gehoopt op een extra vis die ochtend, maar dat hij zich zo snel zou melden, had ik niet gedacht.

Amper een uur later ging dezelfde hengel er alweer vandoor. Ik genoot van de dril in de warmte van de eerste zonnestralen die door het wolkendek priemden. Deze vis vocht een stuk harder dan de vorige exemplaren. Toen hij eenmaal op de mat lag, werd al snel duidelijk waarom. Het bleek om een oude strijder met een machtige staartpartij te gaan. Een prachtige afsluiter van een succesvolle testperiode. Pollard Baits was geslaagd met vlag en wimpel. Ik kan niet wachten om hun aas nieuwe waters uit te testen .

Een oude strijder die niet van opgeven wist.

Bij Pollard heb je de keuze uit verschillende ranges. Zo is er de Classic Range, de Insect, de Premium en Specialist Range. De nieuwste smaken Banana Shellfish en Coconut Fish zijn gemaakt met hoogwaardige vismelen en zijn zeker het proberen waard! Daarnaast zijn ook pellets verkrijgbaar in verschillende smaken. Net als de boilies worden de pellets door Jos zelf geproduceerd. Zo weet hij zeker dat er alleen maar kwalitatieve ingrediënten gebruikt worden in het aas. Bovenop het assortiment boilies en pellets, kan je bij Pollard Baits pop-ups, liquids en dips verkrijgen, maar ook partikels en ingrediënten voor thuisdraaiers. Naast aas verkoopt Pollard Baits ook karpermateriaal in hun webwinkel.