Preview Witvis Totaal verzorgd
door Hengelsporthuis.com
Toen John Hoogervorst met enkele vismaten voorzichtig de eerste pogingen ondernam om gericht op zeelt te vissen, kon hij niet vermoeden dat deze onderneming meer dan tien jaar zou gaan duren. De eerste doelstelling, het vangen van een zeelt groter dan 50 cm, zou gevolgd worden door een uitgebreide zoektocht naar wateren en technieken. En het verhaal duurt maar voort… John doet zijn relaas in het kersverse Witvis Totaal no. 59, speciaal voor de bezoekers van Total Fishing presenteren wij dit artikel als preview.
Zeelt - a never ending story!
Door John Hoogervorst
In de tijd dat wij onze strategie voor het vangen zeelt gingen bepalen, weken we meteen af van de gedachte dat zeelt alleen een vis is van de met waterplanten begroeide boerensloot. Ons oog was namelijk gevallen op een plasje met een maximale diepte van zeven meter. Hier begonnen wij al in maart gericht op zeelt te vissen.
Zeelten worden niet zelden tegelijk of vlak na elkaar gevangen.
De keuze voor dit vroege tijdstip kwam voort uit het feit dat ik in die tijd nog heel erg op karper georiënteerd was. Het plasje was een gekende stek voor winterkarper en in de maanden januari en februari waren zeelten als bijvangst geen zeldzaamheid. Als stek kozen we een plek met een diepte van anderhalf tot drie meter.
Ik hecht grote waarde aan de theorie dat vis in het voorjaar sterker reageert op het verhogen van de lichtintensiteit, dan op het stijgen van de watertemperatuur. De keuze voor het vroege voorjaar werd mede bepaald omdat we dan weinig last zouden hebben van waterplanten en omdat er nog geen ‘explosie’ was van natuurlijk voedsel.
Bij het ver werpen is…
Om het geluk een beetje af te dwingen, voerden we wel voor; gewoon ‘good old’ Justus, vermengd met gemengde granen. Als ik terugkijk, kozen we eigenlijk voor een heel vreemd haakaas, namelijk pinda’s. Deze werden met behulp van een methodfeeder aangeboden. Ik moest wel erg wennen aan de korte soepele onderlijntjes van 8 tot 12 cm. De pinda als haakaas werd later vervangen door zoete bolletjes, Strawberry Jam boilies van Ritchworth. Een topaas voor zeelt dat de tand des tijd heeft doorstaan, want het is nog steeds leverbaar. Natuurlijk werd het aas aan een hair gemonteerd.
... Stug onderlijnmateriaal een voordeel.
Ik denk dat het succes van the methodfeeder ‘m zit in de korte onderlijn, waardoor de vis zichzelf snel haakt. Uiteindelijk wisten we met die aanpak de eerste zeelten te vangen, waaronder eentje van meer dan 50 cm lang.
Experimenteren
In de tussentijd haalde ik mijn rijbewijs. Met deze aanwinst kwamen ineens wateren binnen bereik die ik al langer op het oog had. Een van die wateren is de basis geweest van vele artikelen van diverse auteurs. Dit water heeft namelijk een zeer goede populatie aan zeelt, maar ook brasem, karper en snoek horen er tot de dominante soorten. Concurrentie van witvis is er eigenlijk niet. In het begin startten we hier met gemengde granen, vermengd met een ruime hoeveelheid zoete maïs uit blik. Het eerste jaar kwam bij gebruik van dit aas de ene na de andere zeelt op de kant. Dagen met meer dan tien zeelten van de boven de 50 cm waren geen uitzondering.
De methodfeeder was inmiddels van het toneel verdwenen, alsmede de korte onderlijntjes. Een schuiflood van 30 gram en een onderlijn van 25 cm vormden nu het systeem. De zoete maïs ging gewoon aan de haak of aan een hair. Door de jaren heen bleef zoete maïs goed vangen, maar wil je leren - dan moet je experimenteren! Dus werden daarnaast diverse soorten boilies tot 14 mm, alsmede pellets met succes ingezet.
Wil je leren, dan moet je experimenteren. Zoals met boilies, kunstmaden of onderlijnmateriaal.
Totdat de made op het toneel verscheen. Het was Ruud Berkhuizen die de maden-manie opstartte. Mede door het voordeel van het ontbreken van kleine witvis kon dit simpele aas perfect voor zeelten gebruikt worden. Met kleine spods werden alleen nog maar maden gevoerd. Aan de hengel ging een Kamasan Black Cap, die uitsluitend met maden werd gevuld. De korf werd schuivend gemonteerd.
Die Black Cap werd later vervangen door een Drennan Blockend Inline Feeder. Deze korf -met een inline systeem- heeft een eigen gewicht van 40 gram. De korf is dusdanig gebouwd dat het aas niet schuivend wordt aangeboden. In combinatie met een korte onderlijn (10 en 15 cm) en op de haak enkele maden bleek dit zeer efficiënt.
Een beauty van het zuiverste water!
Het succes begon echter snel ook weer scheuren te vertonen. Zeelt is een vrij slimme vis, die prima in staat is haken te omzeilen. Hierdoor kregen we geregeld te maken met losschieters. Een kleine aanpassing van de techniek zorgde weer voor meer vis. Op die manier werd de montage steeds veranderd. Maden bleven het goed doen, ook kunstmaden. De maden hebben we gebruikt totdat er ineens kleine vis aan de maden begon te snoepen. De rubber maden bleken hiervoor de oplossing en wederom vingen we zeelt.
Brasemfestijn
Wisten we op de plas uiteindelijk exact hoe we het trucje moesten doen, op andere wateren bleek dit een stuk lastiger. Een van de wateren waar de laatste twee seizoenen ook werd gevist, was een brede, kilometerslange vaart. Beide oevers van de vaart waren begroeid met hoge rietkragen en hierop aansluitend grote velden met gele plomp. Voor mij een van de mooiste gebieden waar ik ooit op zeelt heb gevist. De visstand op de vaart was ook veel gevarieerder.
Naast zeelt zwommen er ook grote groepen brasems, die het gericht vissen op zeelt bemoeilijkten. Maden of zoete maïs als voer en aas resulteerden steevast in een brasemfestijn. Het voer was al weg voordat de zeelt kans had om er bij te komen. De oplossing vonden we in 14 mm boilies, gevist aan een korte onderlijn en een vastloodmontage van 45 gram. Qua onderlijn koos ik nu voor gecoat onderlijnmateriaal. Dit verminderde de kans op in de war raken, zeker omdat er op de betreffende vaart vaak een zijwind stond. Tevens zorgde dit ervoor dat het aas iets van de korf werd weggeduwd. Van het laatste stukje onderlijn bij de haak verwijderde ik -net als karpervissers doen- wel de buitenmantel voor het indraai-effect.
Zeelt is er meer dan diverse andere vissoorten op ingesteld om tussen de plompen zijn voedsel te zoeken. Niet dat er nu ineens alleen maar zeelten gevangen werden, want nog steeds moest ik me door ettelijke brasems heen vissen. Vielen de aanbeten weg, dan was dat het teken dat de brasems het makkelijkst vindbare voer hadden weggevreten. Vaak was dit het moment dat een zeelt zich aandiende.
Op een bepaald moment viste ik met bruine kruidige visboilies. Kwam er helemaal geen aanbeet meer, dan was de truc om met een felgele boilie te vissen. Hiermee kon vaak nog een aanbeet van een zeelt geforceerd worden. Voerde ik bij dan kwamen de aanbeten van die ‘lastige’ brasems weer. Gemiddeld kwamen we uit op één zeelt tegenover acht brasems.
Never ending story
Hoewel ik me elk jaar voorneem om de zeelt met de pen te gaan bevissen, is mijn zeeltvisserij eigenlijk altijd een systeemvisserij gebleven. Dat wil zeggen: twee hengels op de steunen, zoals karpervissers gewend zijn. In het begin gebruikte ik daarvoor twee 1,5 lb glashengels, maar secuur vissen was hiermee erg moeilijk. Dus pakte ik al snel mijn karperhengels, twee 1,75 lb stokken. Het werpen ging ineens veel secuurder, maar qua drilplezier bleef er niet veel over. Dus ging ik op zoek naar twee lichtere en strakkere hengels. Ik vond er twee van Greys die uiteindelijk perfect naar mijn zin zijn en waarmee ik de komende jaren aan de slag ga. Ik heb er nu alweer zin in.
Een verhaal zonder einde…
Het gericht vissen op zeelt vind ik een van de meest gevarieerde visserijen die er in Nederland bestaat. De vis doet het door de verbeterde waterkwaliteit in Nederland ook steeds beter. Zeelt kan op vele manieren worden gevangen. Eenmaal gehaakt, is het bovendien een vis die niet snel opgeeft. Natuurlijk is het ook een van de mooiste witvissen. Vissen op zeelt is daarom voor mij en mijn vismaten een ‘never ending story’.
John Hoogervorst
Bovenstaand artikel is één van de zeer interessante artikelen die zijn terug te vinden in het zojuist verschenen nummer van Witvis Totaal. Uitgave nummer 59 van dit magazine is voor € 6,60 te koop in de beter gesorteerde hengelsportzaak, boekhandel en kiosk.
Voor meer informatie over o.a. een zeer aantrekkelijke abonnementsaanbieding op dit specialistische magazine vind je op: www.hengelsporthuis.com