Praktijktips van Jan van Schendel (12)

Praktijktips van Jan van Schendel (12) 

27 Casterhaak

Het specifiek met casters vissen is iets wat ik graag en veel doe. Geloof het of niet, maar ik gebruik dan altijd een zo groot mogelijke haak voor de omstandigheden.

Het is een beetje afhankelijk van de grootte van de beschikbare casters maar ik gebruik nog liever een haakje nummer 15 dan een nummer 16, maar in ieder geval een haak die zo goed mogelijk overal tegen de binnenzijde komt van de casterhuid. Het grote voordeel is dat wanneer je een aanbeet mist je meestal de lijn weer meteen terug in het water kan leggen omdat het haakje is blijven hangen tegen die binnenwand.

Voor de castervisserij heb je verder een haakmodel nodig met een iets kortere steel en een iets bredere bocht. Ik weet dat hiervoor prima haken van Preston verkrijgbaar zijn, maar ik ken de series niet precies. Zelf gebruik ik altijd de Tubertini serie 18 (paarskleurig).

Nog een door mij veel gebruikte haak is de B560 van Kamasan. Vraag me niet waarom, maar ik heb altijd het gevoel dat je hier nauwelijks vis mee lost. Het is een beetje een apart haakmodel met een iets naar binnen staande haakpunt dat ik voor het eerst in mijn handen kreeg in Noord-Ierland tijdens een visfestival op de River Bann. Ik viste ermee met de feederhengel, verspeelde bijna de gehele week amper een vis en won het Leigh Angling Centre visfestival. Meer vertrouwen kun je niet krijgen toch?

Nog iets, ik kon een en ander dubbel zo goed beoordelen dan normaal, want dat visfestival is de enige wedstrijd die ik ooit viste waarbij het gebruik van twee haken was toegestaan. Ik had die week heel wat ‘double headers’. 

Welke haak je ook gebruikt, het is altijd goed om hem tijdens trainingen uit te testen en daarna, als hij voldoet, ook echt je vertrouwen daaraan te geven. Daarvoor moet je natuurlijk wel zo vaak mogelijk naar de waterkant. Je materiaal mag eigenlijk helemaal nooit twijfel opleveren.

Last but not least, een echte topvisser moet volgens mij zowel de grootste haak als de kleinste kunnen gebruiken, alles afhankelijk van de omstandigheden natuurlijk. Dat lijkt misschien zo’n simpele waarheid, toch zul je verbaasd staan hoe moeilijk het is voor iemand om zwaar te gaan vissen, terwijl hij verfijnd gewend is of andersom. Wij moeten ons aanpassen aan de omstandigheden, andersom gaat nooit gebeuren!

28 Een seconde meer geduld

Zelf was het een van de onvergetelijke lessen die ik leerde van Ivan Marks en geloof me, ik was super leergierig. Ik kon namelijk onmiddellijk merken dat de man 100% gelijk had. Hij had al snel gezien dat ik de neiging had om vrij snel aan te slaan, of dit nu was bij het feedervissen of bij het dobbervissen.

Als ik dan een aanbeet had gemist kwam telkens weer de simpele opmerking “one more second”. Hij zei dan: “Now I will strike!” Waarbij het dan de bedoeling was om bij een aanbeet eerst die woorden te zeggen voordat je de actie ondernam.

Later, nadat hij me meer had geleerd over het vissen met casters en ik dat in Nederland ook echt was gaan doen, had ik soms periodes dat ik ongelooflijke aanbeten miste met een caster op de haak. Nadat ik voor mijn gevoel alles geprobeerd had (zo ging dat toen letterlijk) belde ik hem hierover waarna hij me adviseerde om bij zo’n aanbeet eens gewoon helemaal niks te doen en eens moest gaan kijken wat er dan zou gebeuren.

Wat bleek? Natuurlijk was de caster soms leeg (bij een voornvisserij), vaak ook echter haakten de vissen zichzelf of kon je de aanbeet gewoon niet meer missen als je lang genoeg wachtte, vooral wanneer het om brasems ging.

Hoe vaak gebeurt het niet bij wedstrijden waar weinig of niks gevangen wordt dat een van de vissers die is gaan wandelen op zijn plek terug komt en ziet dat een vis zichzelf heeft gehaakt? Ik heb zo zelfs verschillende wedstrijden gewonnen zien worden.

Zo heb ik in de praktijk geleerd om simpelweg langer te wachten bij een aanbeet en daardoor meer effectief te vissen. 

Tegenwoordig zie ik als coach natuurlijk heel veel andere vissers in actie en vaak zijn dat ook vissers tijdens internationale wedstrijden. Geloof me, op elk niveau is dit hetzelfde, als iedereen nu toch eens een seconde meer geduld zou kunnen opbrengen! 

Ik weet het, vooral wanneer je heel lang moet wachten op zo’n aanbeet is het heel moeilijk om juist dan rustig te blijven wanneer die aanbeet dan eindelijk komt. En toch moet je juist dan jezelf die extra seconde geven (of twee seconden). De meeste aanbeten worden absoluut gemist door te snel aanslaan en dat is toch zo zonde!

Zelfs wanneer je de vis toch weet te haken dan nog is de kans het grootst om hem te verspelen. Doordat de visser te snel was is de vis niet helemaal goed gehaakt en verspeel je hem. Met alle gevolgen van dien want iedere visser weet wel wat het betekent wanneer je een vis verspeelt op je voerstek. Ook de andere vissen in de buurt raken verschrikt en zijn weg!