Door Berthil Bos.
Haar en veren
Zoals gezegd zoek ik het in de tegenstellingen als het gaat om de keuze van het kunstaas dat meegaat de polder in. Vaak gaat het om max. twee kleuren van hetzelfde type kunstaas, te weten licht en donker.
Na de alleskunner de shad en de herrieschoppers van metaal, is het nu de beurt aan een aasje dat juist geruisloos en gluiperig gevist kan worden. Een aasje dat lijkt te zijn gemaakt voor de polder met zijn ondiepe sloten en vaarten, maar natuurlijk ook niet misstaat op de ondieptes van het grote water.
van boven naar beneden; onverzwaard, lichte kop, dubbele twisterstaart en met dragontail.
Dit kunstaasje, die je op verschillende manieren kan presenteren en die ik de laatste jaren veelvuldig gebruik in de polder is de streamers. Er zijn diverse redenen waarom ik deze streamers zo graag mag gebruiken. Buiten het feit dat je dit kunstaasje, met wat doorzettingskracht, zelf kan binden, is de eenvoud en minimalistische van deze visserij wat mij trekt. Een paar streamers in je zak en een hengel in de hand is voldoende voor een heerlijke dag poldervissen. Ook het presenteren van deze harige beestjes is zo relaxt, dat je dit oneindig lang kan volhouden. Hierbij komt nog het visuele aspect van deze manier van vissen en ik ben eraan verkocht. Als pragmaticus moet natuurlijk ook deze vistechniek voldoende vis opleveren en dat doet het zeker.
Vangen doen ze regelmatig bijzonder goed.
Ik mag de streamers graag presenteren d.m.v. de vliegenlat, maar dan ga ik alleen met deze hengel op pad. Zoals eerder gezegd is het niet raadzaam om met twee soorten hengels door de landerijen te banjeren. Ik heb de vliegenhengel wel altijd gevechtsklaar in de auto liggen en zal mijn baitcaster indien nodig omruilen of als ik er gewoon zin in heb. Wil ik ook andere aasjes inzetten, dan moet ik de streamers aanpassen aan de “gewone” hengel. De vliegenlijn is het gewicht waarmee die lichte bindsels weggezet kunnen worden, maar die is er dan niet meer. Nu moet de streamer het zelf doen. Dit kan je op twee manieren bewerkstelligen. Omdat ik zo dicht mogelijk bij de presentatie met de vliegenlat wil blijven, gebruik ik streamers regelmatig zonder verzwaring.
Veel natuurlijke materialen die water opnemen.
Het werpgewicht moet nu van het bindmateriaal komen en de streamer wordt omgetoverd tot een spinstreamer. Hiervoor gebruik ik natuurlijk producten zoals, bucktail, racoon, konijnenbont en dergelijke. Dit bindmateriaal neemt water op en zal daardoor behoorlijk in gewicht toenemen. Ik gebruik deze materialen ook regelmatig bij de streamers voor de vliegenstok, maar voor de “gewone” hengel bind ik extra veel bont en haar in. Ze worden ook iets groter, waardoor de naam “halve kip” zeker op zijn plaats is. Omdat het gewicht in natte toestand nu voldoende is, gebruik ik regelmatig een staartje, ondanks de weerstand, die wat extra aandacht trekt. Deze Dragontails of twisterstaarten mag je rustig wat groter gebruiken dan tijdens het vissen met de vliegenhengel waar deze XL staarten te veel luchtweerstand veroorzaken. Het is trouwens in de praktijk naar voren gekomen, dat groot kunstaas in de winter vaak zeer gewaardeerd wordt door Esox.
Een inhangloodje na het lijfje houd de streamer horizontaal.
Natuurlijk zijn er ook spinstreamers met een ingebouwde verzwaring of een massieve kop, maar zorg er dan voor dat deze dan suspenderend zijn. Hierdoor kan je dan toch langer op een bepaalde plek je ding doen, om de snoek gek te maken. Wil je toch wat dieper of sneller vissen met de eerder genoemde gewichtloze streamers, dan kan je gebruik maken van inhang loodjes. Dit gaat als volgt. Mijn onverzwaarde spinstreamer bind ik altijd met één dreg die in het midden van het harig beestje komt. Deze dreg zit vast aan een splitringetje, die op zijn beurt weer aan het oogje van het stangetje, die door de streamer gaat, vastzit. Als je het nog begrijpt komt hieraan een inhangloodje. Dus niet aan het spliringetje, want anders trekt het loodje de dreg naar beneden. Deze verzwaring hangt dus niet aan de kop, waardoor hij normaliter als een raket naar de bodem gaat. De op deze manier verzwaarde streamer zal horizontaal afzinken als je stopt met binnendraaien en op een wat rustiger manier. Een beetje spelen en je kan op deze manier onze groene vriend dikwijls uit zijn tent lokken.
Werk met één dreg in een streamers, want ze gaan vaak ver naar binnen.
Terug naar de niet verzwaarde versie. Dit kunstaas gebruik ik in de polder vooral op plekken die even meer tijd en aandacht nodig hebben. Bruggen, versmallingen of juist verbredingen, einde van een sloot, vertakkingen en ga zo maar even door. Je kan namelijk niet echt opschieten met dit aasje wil je hem goed presenteren. Een perfect tijdstip is het ook om hem in te zetten als je een aanbeet mist met een ander soort kunstaas. Juist nu moet je een aasje hebben waarmee je de snoek ontzettend kan treiteren. Als ik op stap ga in de polder, heb altijd mijn harige vriendjes gevechtsklaar in een plasticzakje bij mij. Als je deze harige vriendjes eerst nog kletsnat moet maken, kan je niet adequaat reageren. Door het vele materiaal van de streamer heeft het even tijd nodig om het water (lees gewicht) op te nemen. De spinstreamer heeft een gluiperige actie die menig snoek gaat irriteren. Snel vissen kan, al is het niet zijn sterkste kant.
Einde van een sloot, een perfecte plaats voor die gluiperige spinstreamer.
Het is een zeer effectieve manier om een bepaalde locatie langzaam en secuur af te vissen, maar natuurlijk is een mooie lange sloot ook altijd interessant om uit te werpen.
Als laatste tip het volgende. Omdat een niet verzwaarde spinstreamer wat meer materiaal nodig heeft, kan het gebeuren dat die vele haren verstrikt raken tussen de ca. 700 tandjes van de bek. Lekker hard en strak aanslaan is dus het advies als je met spinstreamers vist.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
