‘Pike-Triangle’: Deel 4

Nadat we vorige weekend gedwongen niet hebben kunnen vissen vanwege de warmte en de veelste hoge watertemperaturen werd het deze week weer tijd om erop uit te gaan.

Ook vandaag zaten de weergoden ons niet echt mee, windkracht vijf tot zes werd er voorspeld.  We besloten het op de rivier te gaan proberen in plaats van de grote meren.

Vanwege een feestje de avond ervoor besloten we pas rond een uur of 8 richting de waterkant te gaan. Eenmaal aangekomen bij de helling bleek de rivier ook aardig te stromen en er ontstonden toch redelijke golven. Vissen was mogelijk maar echt relaxt zou het niet worden, en met vis of eventuele vastlopers was ons te kans op afdrijven of het lopen op een kribkop te groot. Door naar plan C een nog kleinere rivier een paar kilometer verder op, die ook iets meer in de luwte lag.

Onderweg naar de helling hebben we even contact via de app met Olaf, een vismaat van ons. Ook hij blijkt deze rivier te hebben opgezocht en heeft inmiddels de eerste aanbeten gehad en al een snoekje kunnen landen. Olaf heeft gekozen om de boot op de stalling te laten en met de bellyboot wat beschutte plekken rondom een paar bruggen af te werpen en slepen met grote shads.

Bij de helling blijkt Olaf net uit het water voor een kleine stop, en praten we even gezellig bij.

Het is inmiddels al tegen tien uur als toch onze boot het riviertje in glijdt en we de hengels gereed kunnen maken. Snel maken we een nieuw plan. Oorspronkelijk wouden we aan de slag met kleine cranckbaits op het eerste water maar omdat deze is afgevallen komen toch de grote swimbaits en planerboards weer tevoorschijn. Ruben besluit toch 1 van zijn hengels te voorzien van een cranckbait in de hoop op een verdwaalde snoekbaars. Vaak vangen we ze hier niet, maar als we ze hier vangen zijn ze wel groot.

Het uitzoeken van een snoekbaarsplugje blijkt een grotere uitdaging dat de 40 centimeter lange stukken rubber voor Ruben.

We beginnen met slepen over het kronkelige riviertje en voorbij elke bocht vangen we weer een klap met wind van voren of opzij. Het blijkt lastig om de boot precies daar langs het talud te sturen waar we willen.

We passeren een haveningang en dan schiet Ruben zijn planerboard met daaronder de Savage Gear roach 25 centimeter uit de clip, en meldt de eerste vis van de dag zich.

Het is niet altijd groot op de Line Thru’s

Een leuk sterk riviersnoekje.

We zijn van de nul af en dus het begin is er. Het is inmiddels begonnen met zachtjes regenen en de capuchons gaan weer op. Soms moet je wat overhebben voor deze schitterende hobby en passeren de ganzen met kuikentjes die inmiddels al niet meer zo heel klein zijn. Het blijft stil op een paar hotspots waar we wel vis hadden verwacht.

De kuikentjes zijn al behoorlijk gegroeid.

Ruben heeft de hengel met het voor snoekbaars bedoelde plugje in de hand en kan zo mooi het verloop van de bodem blijven volgen. Af en toe iets lijn geven en af en toe iets lijn nemen doet hem mooi over de bodem laten stuiteren. Tot hij vast loopt, even denken we aan bodem tot de ‘bodem’ iets begint te bewegen. Ik ben overtuigd van een grote snoekbaars als ik de hengel zie bonken. Ik besluit om met de wind en de planerboards die uitstaan stationair door te varen om zo niet op de steenstort en in de knoop te raken. Voor Ruben is inmiddels duidelijk dat het hier om snoek gaat, en groot ook. Eenmaal bij de boot blijft ze onder de boot door duiken. Gelukkig weet Ruben dit keer op keer te pareren en kan hij haar met de handlanding landen terwijl ik de boot voorzichtig in het riet parkeer voor een paar foto’s en om de snoek even snel te meten. De snoek heeft een enorme kop en een smal lichaam en is blind aan beide ogen. Helaas is deze dame wel aan het eind van haar leven, maar aan de enorme kop te zien is dit echt een imposante snoek geweest een aantal jaar geleden.

Een oude blinde strijder

109 centimeter riviersnoek

Niet vaak een snoek met zo’n impossante kop gezien

Helaas was deze dame vermoedelijk aan het eind van haar leven

Terug naar waar ze vandaan kwam.

Met een ferme staartslag neemt ze afscheid van ons. Wat een vis. We geven elkaar een box en proberen met de wind er vol op uit het riet te komen. Dit zorgt nog wel even voor wat lastige momenten maar met behulp van een lange stok en laarzen lukt dit. Inmiddels is de wind nog iets verder aangetrokken en is het op sommige stukken tegen de wind in stationair niet eens te doen om vooruit te komen.

De koeien zouden wegwaaien zoveel wind.

We trollen nog een paar uur voor het ons te gek word met de wind maar verder dan 2 lossers en een snoek die ons planerboard aanvalt inplaats van de roach komen we niet. Toch gaan we met een tevreden en bovenal uitgewaaid gevoel het water af.

De opstelling van vandaag, met hier Ruben achter het roer.

Ruben & Herrald

‘Pike-Triangle’