‘Pike-Triangle’: Deel 2

Het is een week na de seizoens opening en dit weekend hebben we afgesproken beide dagen richting het grote water te gaan. De weersomstandigheden zijn enorm veranderd vergeleken vorig weekend, nu staat er regen, bewolking en veel wind op de planning.

Aangezien de wind rond het middaguur zou gaan aantrekken besluiten we nog iets eerder beginnen zodat als we er rond het middaguur mee zouden moeten ophouden we nog een mooi aantal uren hebben kunnen vissen. Ook is de wind gedraaid, waar hij vorige week nog uit het noordoosten blies, komt hij dit weekend uit het zuidwesten.

We spreken af om rond 4 uur richting de helling te rijden, en om kwart voor 5 ligt de boot in het water. Snel de auto wegzetten, het slot op de trailer en de Honda kan gestart worden. Een klein stukje warm varen en vol gas naar de eerste plek, een mooi stuk met een grillig bodemverloop, en hier en daar al een begin van een opkomend plantenbed.

De hengels worden weer voorzien van onze favoriete kunstaasjes, en binnen een paar minuten zijn we op weg. Vandaag hebben we besloten om volledig te gaan trollen, met deze wind worden de plekken om in de luwte af te gooien beperkt en met ons formaat bootje is het vol in de wind niet te doen een goede gecontroleerde drift te maken.

We zijn krap weg een kwartiertje onderweg als ik de boot over een iets dieper gat stuur en de hengel recht achter de boot fraai door buigt, vis!.  Een leuke vis heeft zich vol overgave op de dertig centimeter line thru trout gestort. Voor de boot laat deze snoek nog wat mooie kunstjes boven water zien, maar het lukt hem niet zich te ontdoen van de twee dreggen die mooi voorin de bek zitten.

In de kieuw pakken en direct los tikken, zo weinig mogelijk kans geven om te spartelen en de dreggen in je hand te krijgen. Even een paar mooie foto's schieten en ze mag weer terug.

Geen slechte start.

We vissen nog een half uurtje door maar dan komt er wel een hele donkere lucht aan en zien we de eerste paar flitsen in de verte al gaan. We besluiten aan te leggen en te gaan schuilen. Als we de boot vastknopen aan de steiger zit verderop aan de steiger al een karpervisser in een grote kajuitboot te seinen, we mogen wel even bij hem droog schuilen. Na een minuut of twintig allerlei (sterke) visverhalen te hebben uitgewisseld is de donkere lucht voorbij gewaaid en besluiten we weer verder te vissen.

Deze bui was het schuilen toch wel even waard.

De wind is momenteel even helemaal weggevallen en we besluiten een stukje te pakken wat de rest van de ochtend iets meer op de wind lag.We slepen ons aas een aantal keer over de voor ons op het oog interessante stukken maar het blijft stil, op een paar kleine aanbeten die direct lossen.

We zijn ongeveer twee uur onderweg als mijn buitenste hengel met planerboard na 2 tikken op de top gevaarlijk dubbel vouwt. Zo snel als ik kan gris ik de hengel uit de steun en sla hem goed aan. Direct voel ik een log gewicht aan de andere kant van de lijn, dit zou nog wel eens een mooie vis kunnen zijn zeg ik tegen Ruben. Ze blijft wat dieper hangen en geeft zich niet gewonnen, eenmaal bij de boot valt de lengte toch een beetje tegen.

Gevallen voor de Savage Gear line thru Roach 32cm in felle kleuren.

Met 95 centimeter een zeer mooie en gewenste vis.

Het regenen is inmiddels weer begonnen, maar we vissen gestaag verder. We weten dat ze er liggen, nu is het wachten op het moment dat ze 'aangaan'. Het voordeel van dit hondenweer is dat het heerlijk rustig is op het water. Waar we vorige week nog veel energie moesten steken in het ontwijken van zeil en speedboten kunnen we ons nu volledig richting op het volgen van de taluds. Net op het moment dat ik de boot op zo'n talud stuur schiet het planerboard van Ruben uit de clip en voor ik het doorheb staat hij al te drillen.

Goeie vis weet hij meteen te melden, dus ik maak het schepnet vast klaar. Gecontroleerd drilt Ruben de snoek uit en kan ik het net onder de vis schuiven. Ruben schat in dat het een metervis is terwijl ik hem eind 90 schat. We maken een paar foto's en dan mag ze even op de meetplank liggen.

Met 102 centimeter blijkt toch dat Ruben over een beter timmermansoog beschikt.

Even rustig op adem laten komen.

Wij vissen de bekende line thru aasjes overigens met een klein wartelloodje ervoor zodat hij wat meer op diepte te vissen is. Dit doen we met loodjes tussen de 20 en de 150 gram afhankelijk van de diepte en snelheid waarmee we trollen.  Ook met de afstand tussen lood en aas spelen we zoveel mogelijk, soms klikken we het loodje rechtstreeks aan de lead maar soms hangt hij ook een meter of 2 voor de leader. Dit om in onze ogen een mooier en realistischer zweef moment te creëren bij het stilvallen of maken van een bocht.

Het zoeken van het juiste gewicht wartellood voor in dit geval de Roach 32.

De dag verder loopt rustig voorbij, hier en daar krijgen we wat aanbeten maar steeds weten ze van de haak te rollen voor we ze kunnen landen. Het laatste half uur besluiten we nog een stuk mee te pakken waar we vandaag al 3 aanbeten gelost hebben. Ik vervang mijn Trout 30 voor een handgemaakte look a like voorn swimbait. Ik heb hem inmiddels al 2 jaar in bezit en nog nooit wat op gevangen terwijl zijn zwemactie echt formidabel is, wel hang ik er nog een 40 grams loodje voor aangezien hij de neiging heeft om omhoog te komen tijdens het varen.

We varen over een ondiep plateau met hier en daar wat planten hier verwachten we gewoon snoek, maar het blijft stil. Te stil besluiten we en we draaien om, zodat we het stuk opnieuw kunnen meepakken. Precies op het moment dat ik draai en mijn swimbait in de binnenbocht stil valt krijg ik een aanbeet en meld vis nummer 4 van de dag zich.

Na 2 jaar dan toch de eerste vis op deze schitterende swimbait.

Het visje wat de primeur kreeg.

Uiteindelijk gaan we met vier vissen van het water af.  Een dag met veel regen en veel wind maakte het hard werken voor onze vissen.

Het regenpak was geen overbodige luxe vandaag.

De volgende ochtend lijkt de weersvoorspelling te kloppen als ik in de regen de boot achter de auto hang.  Tijdens de route checkt Ruben buienradar en lijkt het mee te vallen. Als we aankomen bij de helling is het inmiddels droog en we groeten de nodige oosterburen die al druk bezig zijn met de boel klaar maken.

Snel het zeil eraf, de hengels in de boot en het water op. We besluiten naar hetzelfde stuk te gaan als gisteren.  We voorzien onze hengels weer van de grootste versies line thru’s en hangen beide op onze buitenste hengel onder het planerboard de Eastfield viper 40.

Net zoals gisteren zijn we amper onderweg of ik mag de eerste vis van de dag bijschrijven. Een klein mooi gekeurd snoekje heeft de 32 centimeter Roach aangezien voor een lekker hapje.

Ik heb amper tijd om mijn hengel weer in te leggen of mijn buitenste planerboard schiet van de lijn en de hengel staat te stuiteren in de steun.  De vis blijft even diep maar moet zich toch snel gewonnen geven op de zware planerboard hengel. Deze blijkt op de meetplank 2 centimeter onder de magische metergrens te blijven.

Met 98 centimeter een schitterende vis

Snel voorzie ik de hengel weer van het planerboard en mag hij weer in de steun, 2 vissen binnen 10 minuten dus proeft naar meer! Het duurt inderdaad niet lang of een goede ram op de hengel van Ruben verraad dat er een vis aan de andere kant van de lijn hangt. Een wat kleiner snoekje lag in een hinderlaag tussen de planten te wachten tot de Westin Mike de Pike van Ruben langskwam. Ook deze vis mag snel op de foto voordat ze weer een mooi plekje onder water kan opzoeken.

De derde vis binnen 20 minuten.

Inmiddels is het alweer beginnen te regenen en blijkt buienradar toch niet zo betrouwbaar als gehoopt. Gelukkig hadden we de regenpakken al aan en is het enkel een kwestie van capuchon op en we zitten weer droog. 

Zo snel als de aanbeten kwamen verdwijnen ze ook, de volgende drie uur lossen en missen we een klein handje vol aanbeten en blijft het verder stil. We blijven geduldig ons plan uitvoeren met de wetenschap dat ze er heus wel liggen. De wind trekt met vlagen aan naar windkracht 6 en relaxt vissen is er vandaag niet bij. Het is pas na het middaguur dat Ruben eindelijk weer een visje pakt op het moment dat we de boot iets verder richting het ondiepe het talud opsturen.

Klaar voor de handlanding.

Dit snoekje zag wel wat in de look a like van een soortgenoot. We besluiten even een ondieper strookje af te slepen en dit levert Ruben een kleiner visje op die ook wel iets zag in de Mike the Pike plug.

Ze worden steeds een slagje kleiner.

We blijven het nog even ondiep proberen, maar de opkomende planten en aantrekkende wind doen ons besluiten een wat dieper stukje op te zoeken wat iets meer in de luwte ligt. Hier blijft het stil en even twijfelen we zelfs om de trailerhelling op te zoeken, maar we besluiten stug door te gaan in de hoop nog een bijtmomentje mee te pakken.

Als ik dan toch na ruim anderhalf uur iets het ondiepe word opgeblazen en snel moet corrigeren door iets te versnellen en de boot het talud af te sturen knalt Ruben zijn hengel achter de boot krom. Dit lijkt direct op een serieuzere vis, ze blijft diep en probeert nog 2 of 3 keer onder de boot door te vluchten. Ze moet zich toch gewonnen geven en snel schuif ik het net eronder.  Het line thru systeem van de trout heeft zijn werk goed gedaan, en de dubbele dreg zit mooi in de voorkant van de bek. Snel tikt Ruben deze los en schiet ik een paar plaatjes. We twijfelen even of ze de metergrens gaat halen, maar op de meetplank blijkt ze precies 101 centimeter te zijn.

De beloning om toch nog even een paar uurtjes door te gaan.

Met de grootste zorg weer terug het water in.

We besluiten een biertje los te trekken en nog een paar rondjes te trollen voor we de helling op gaan zoeken, de wind is iets gaan liggen maar volgens de verwachting trekt die met een klein uurtje weer aan en komen er verschillende onweersbuien onze kant op. Net op de valreep weet Ruben nog een aanbeet te verzilveren op 5 meter water en komt er tot onze verbazing een wel heel klein snoekje boven.

Niet echt een formaat wat je verwacht op wat ‘dieper’ water zonder beschutting.

We besluiten de lijnen op te halen en vol gas richting de helling te gaan. Uiteindelijk een goede keus. We zitten amper in de auto of de eerste dikke regendruppels knallen op het voorraam. De rest van de avond beweegt en schud alles nog na van de golven maar het was het waard.

Ruben & Herrald