Passieschrijfsels deel 3

Na een hele tijd niets voor dit platform geschreven te hebben, zijn we weer terug van weggeweest. Terug, met serieus wat, om aandacht aan te schenken.

Want in de afgelopen tijd is er wat dat betreft veel gebeurd, hebben we veel gevist, daarmee ook veel beleefd en zijn er prachtig veel vissen over het netkoord gegleden! Het voorgaande deel ging over een actievol en spannende avond karperen in het vroege voorjaar. Ik heb voor nu besloten een grote sprong te maken naar de start van de zomer!

Voorjaar vs. Zomer

Dit jaar heb ik grotendeels besteed aan het karpervissen. Ook na een ‘karperrijk’ voorjaar heb ik in de zomer veel achter de karpers aangezeten. De zomermaanden staan bij ons nu niet echt in het teken van het boeken van gigantisch veel vangsten in vergelijking met de periode ervoor, het (late) voorjaar. Sterker nog, in laatstgenoemde periode is mijn ervaring dat het stukken beter kan lopen en het soms gewoon lijkt of dat het vanzelf gaat. In principe is het dan een kwestie van juiste tijd, juiste plaats. Meestal trouwens. Hoe goed het dan ook loopt en je in een ‘flow’ kan zitten, hoe snel het in de periode erna ‘in kan kakken’. Zeker als er zich een lange, opeenvolgende periode aandient waarin een hoge luchtdruk en warm (lees:bloedheet) weer de boventoon voeren en het water bulkt van het natuurlijk voedsel dan kom je er snel genoeg achter dat vissen écht niet alleen om vangen draait, maar dat alle aspecten eromheen ook hartstikke belangrijk zijn. Iets meer moeite doen voor het vangen van een paar vissen is dan ook helemaal niet erg!

In het voorjaar zijn er prachtige vangsten geboekt!  

Snelle actie!

De eerste keer de lijntjes nat maken in de officieel begonnen zomer anno 2020. Samen met een goede vismaat heb ik besloten om een nachtje te pakken. Daar wordt het weer wel eens tijd voor! Het is deze week écht warm, wat betekent dat als je een goede kans wil maken, je er toch echt ‘s nachts moet zijn. Met een voor nu goede stek in het achterhoofd hebbende, voeren we deze de avond van tevoren al aan. Geeft in deze tijd van het jaar altijd dat extra beetje vertrouwen!

Als we de dag erop goed en wel, na heel wat vaar- en sjouwwerk, geïnstalleerd zijn, heb ik er eigenlijk al een heel ‘allround’ visdag op zitten. ‘s Ochtends wadend met de matchhengel gevist op allerhande soorten witvis (zeer aan te raden) om ‘s middags met een maatje een goed uur aan het zoute de zeebaars belaagd te hebben. Eigenlijk gewoon al heerlijk gevist, maar uiteraard vond ik het nog niet genoeg. Er moest ‘gekarperd’ worden!

Het is al geen visloze dag geweest!

We zitten! Hengels liggen ‘spot on’ en met goed vertrouwen kunnen we alle andere ‘bende’ in orde maken, ondanks het feit dat we alles zo minimaal mogelijk hebben proberen te houden. Leuk en aardig, maar echt tijd krijg ik hier niet voor als er al een hengel vertrekt voordat ik deze goed en wel heb uitgevaren en de boot heb vastgelegd. Op dit moment komen er direct herinneringen boven over een nachtsessie van een poosje geleden op deze stek, waarin het compleet, maar dan ook echt compleet los ging. Allemaal kleine rakkers, dat dan weer wel. Ik zeg direct tegen m’n maat: “Oké, het wordt zo’n nacht!” Iets te hard en snel gezegd waarschijnlijk, want niets bleek minder waar.

Snelle actie!

Na deze pittig sterke ‘schubbemans’ zijn er niet heel veel soortgenoten meer die zich melden. Lang verhaal kort: een rustige zomernacht dus. ‘s Ochtendsvroeg wordt ik gewekt door de combinatie van het eerste licht en een vismaat die in dit decor het broertje van de vis afgelopen avond, aan het afdrillen is. Een conclusie heb ik dan ook snel gemaakt: we hebben het hier wel eens drukker gehad. Gelukkig hebben we beiden een vis, dus wat dat betreft is er totaal niets om over te klagen!

Niet erg problematisch om zó wakker te worden!

Oppervlakte-perikelen

Het belooft weer een bloedhete dag te worden en voor we alles fatsoenlijk weer in de bus hebben liggen, is het dat ook. M’n maat weet nog wel ergens een water waar de vissen nú aan de oppervlakte moeten liggen. Uiteraard is dit niet tegen dovemansoren gezegd en halen we zo snel als mogelijk het ‘oppervlaktegeschut’ op. Als we op plaats van bestemming aankomen blijkt de voorspelling waar te zijn. Het ligt ramvol met vis. Maar of ze ook te pakken zijn? Je zou denken van wel en we gaan, overmoedig dat we zijn, daar dan ook maar vanuit. Waarschijnlijk wederom iets te snel en te hard gedacht, want weer blijkt niets minder waar. We waren ondertussen ook even de moeilijkheidsgraad van dit water qua oppervlaktevissen vergeten. Wat we ook proberen, waar we het ook proberen, hoe we het ook proberen, we komen niet verder dan een paar vissen die schijnbare interesse hebben in ons aas. Als het puntje bij paaltje komt, weigeren ze en staan we nog met lege handen. In principe vat dit het geheel wel samen van die middag. Het bloedhete weer was simpelweg teveel van het goede en we breien er, terwijl we gutsen van het zweet, een eind aan. De geplande revanche speelt zich de avond erna af. Hernieuwde moed, een aangescherpt plan van aanpak die we uit gaan voeren op één van de beste en mooiste momenten van de dag, vistechnisch gezien. Nu gaat het wel goedkomen! We komen inderdaad iets verder dan de dag ervoor in de zin van dat de vissen duidelijk geïnteresseerd zijn in het aas, pogingen doen om het op te nemen, maar blijkbaar hebben ze het spelletje ook héél snel door. Zoeken, lopen, aanwerpen, kleine beetjes voeren, nog een keer lopen, nog beter zoeken, opnieuw aanwerpen, een keer misslaan, nog een keer misslaan en alles nog eens drie keer herhalen. Meer hield de revanche van de dag ervoor niet in. Helaas, ‘mission failed’.

Een sterk wapen, maar nu net niet sterk genoeg.

‘Harkochtendje’

Een dalende luchtdruk, een lekkere zuidwester die de langdurig aanhoudende hitte te sterk is en een aangename temperatuur: GOUD in het begin van de zomer. Met dat idee, zien we, een goede vismaat en ik, de komende dagen positief in. De ‘oppervlaktestokken’ van eerder deze week worden verruild voor de ‘afstandsstokken’, we kiezen een stek uit en we voeren voor. Dit moet wél goedkomen!

Het start met ‘locatie’, op twee komt ‘kwaliteitsaas’!

Het uitkiezen van de stek en het succes wat we uiteindelijk zouden krijgen is voor het grootste deel weer gebaseerd op die ene factor: locatie! De twee dagen voordat we gingen vissen, hadden we constant veel activiteit in de vorm van draaiende en rollende vissen kunnen spotten. Als je dit ziet en het ook nog eens fantastisch visweer wordt na een lange periode van hitte, dan ben je gek als je het op zo’n plek niet probeert. Er zat dus maar één ding op: dáár proberen! We komen ‘s ochtends vroeg aan, snel verspreid wat hengeltjes neerzetten, kleine worpjes maken, lichte loodjes gebruiken en met slappe lijnen vissen. Met ‘afstandsstokken’ kun je ook op hele korte afstand vissen! Sterker nog, recht onder je voeten! En of het effectief was; meer dan een handvol minuten had het niet nodig of we werden gedwongen een sprintje te trekken omdat er een beetmelder loeihard om aandacht stond te schreeuwen. Eenmaal gewijzigd naar ‘drilstand’, zeggen we meteen tegen elkaar iets in die trend van: “Het plannetje is weer gelukt!” We hebben hiermee niets teveel gezegd, want na het terugzetten van het eerste slachtoffer, meldt de volgende zich weeral. De vis lijkt echt in ‘aasmodus’ te zitten, want we kunnen constant naar verschillende hengels en luid schreeuwende beetmelders sprinten. Over een productief ochtendje gesproken!

Prachtige vissen deze ochtend!

Het mooie is dat alle plekken die we hadden aangevoerd, ook daadwerkelijk vis opleveren, en zoals je misschien al gemerkt had, er van sommige plekken ook meerdere vissen afkomen. Geeft veel voldoening om op deze manier weer eens lekker karpers te ‘harken’! Relatief weinig materiaal mee en om het uur wat hengels verleggen op verschillende aangevoerde stekken om zo een groot gebied af te vissen, was de manier waarop we het aanpakten. Daarmee ook de manier waarmee het lukte en we een top-ochtend karperen konden bijschrijven met een prachtige reeks aan vissen!

Bijzonder gebouwde schub!

Afsluiten in stijl!

Voor mij is het nog niet gedaan voor vandaag. Er moet nog meer te halen zijn! De stekken die we de ochtend aangedaan hebben, laat ik lekker met rust. In principe hebben we deze heerlijk afgeroomd en is het nu tijd om ergens anders nog eens een poging te wagen. Daar besteed ik het middagdeel dan ook aan. Spullen in de boot en gaan! Ik weet ergens nog wel een leuk stekje waar het nú, met deze omstandigheden, nog wel eens zou kunnen gaan lukken. Bootje gauw vastleggen en hengeltjes er weer in. Wederom beaasd met subtiele snowmans van de uiterst attractieve Candy Cornnut en de zeer praktische Pink Squid-dumbells. Geen gedoe met stukjes van een pop-up afhalen, maar direct op de hair aanbrengen, inwerpen en vis vangen! Na een kwartier blijkt dat de keuze voor deze stek, de goede is. Een hengeltop knalt naar links en omdat de slip potdicht staat, volgt m’n hengel zelf ook bijna! Wat me nu te doen staat is volop druk op de vis houden, in verband met de aanwezige obstakels, de boot losgooien om naar mijn tegenstander toe te gaan en deze zo snel als mogelijk landen. Na een kleine vluchtpoging naar de obstakels toe kan ik de vis dan ook over het netkoord laten glijden. Eerlijk gezegd wel met knikkende knieën gestaan, toen ik zag dat het écht een prachtige spiegel betrof! Als ik na dit exemplaar helaas nog twee vissen los, is dat uiteraard wat zuur, maar kan dat het succes van deze visdag niet bederven. Zeer tevreden over vandaag met maar één conclusie: wat kan dit spelletje toch mooi zijn!

Een waardige afsluiter!     
    
Merijn Verhelst
Merijn is op Instagram te volgen via ‘Allroundanglers’