Dé Karperwereld Live
Door Mark van Balveren
Over dagvissen
Het is voor mij de afgelopen jaren een behoorlijke ingeburgerde visserij geworden: het simpelweg vissen van dagjes en daar m’n hele visserij voor die trip op in te richten. En hoe simpel de weg voor een drastische verandering in de wijze van aanpak van je visserij ook lijkt, het waren uiteindelijk toch enkele nachtsessietrips die me deden beseffen dat je veel meer uit je visserij kunt halen. Zonder al die uren te moeten slijten aan de waterkant.
De omslag
Een goede zes jaar geleden was ik de drukke oevers flink zat en besloten een maat en ik te gaan pionieren, om weer ‘back on track’ te gaan. Jagen & Vissen. Er was echter één praktisch probleem: nachtvissen was op de uitgekozen wateren veelal niet toegestaan. En dus kozen we voor een andere aanpak. We gingen op zoek naar een nabij gelegen camping en van daaruit de stekken bekijken, aanvoeren en bevissen. De dunne bezettingsgraad maakte het op die wateren ook bijkans ondoenlijk om je in te graven op een stek, dus die mobiele aanpak vergrootte de kans op vis alleen maar.
Nieuwe zeeën, nieuwe gronden.
Met een van alle gemakken voorziene camping als uitvalsbasis kun je zeer effectief stekken bezoeken en vooral ook lekker genieten van de omgeving, lekkere restaurantjes aandoen en maagdelijke vissen tackelen. Alleen hoeveel vissers durven die moeite te nemen? Het is inderdaad niet wakker worden van een run aan die mooie meren die Frankrijk rijk is, maar je krijgt er veel voor terug.
Nachtzones
Veel karperwateren in Frankrijk kennen speciale nachtviszones en deze plekken zijn er specifiek op gericht om die rare buitenlandse jongens met hun mooie spullen fijn van die goede roofvisstekken weg te houden. Geef die jongens een stukje oever en het geld stroomt de clubkas binnen, moeten veel van die lokale beheerders denken en… ze hebben gelijk.
Wanneer dezelfde stukken oever jaar naar jaar worden bevolkt door karpervissers, laat dat diepe sporen na in het gedrag van de aanwezige karpers. Voorbeelden hoef ik daarvoor nauwelijks te noemen, zo vrees ik. Want je zitten te verbijten terwijl je hoort dat de vissen in die ene onbereikbare baai springen als dolfijnen, wie kent dat nou niet?
Hier en daar staat er een brutale visser op en gaat illegaal nachtjes draaien in die dagzones, maar relaxt vissen is dat absoluut niet en de risico’s voor je portemonnee én de karpervisserij in het algemeen zijn enorm. Toch zijn al die ’s nachts zo verboden stekken in bijna alle gevallen wel gewoon legaal overdag te bevissen. En hoeveel karpervissers doen dit? Op het fameuze Lac du Der zag je wel een kentering ontstaan bij enkele vissers. De camping bij de kerk werd ingericht en er werden mooie dagen gemaakt op dagzones. Maar waarom alleen daar? Het is een universele manier om simpelweg bijkans overal toe te passen. Geen gat in de grond met water d’r in of er ligt wel een camping bij in Frankrijk. Wanneer je het nachtelijk bivakkeren aan de waterkant uit je hoofd zet, wordt de keus van viswateren zoveel makkelijker. Je hoeft geen wateren met nachtzones meer op te zoeken; wat huiswerk op Internet en je kunt simpeler dan ooit je viswateren uitkiezen.
Ik kan me goed voorstellen dat zo’n radicale manier van aanpak (nou ja radicaal; dat valt toch eigenlijk wel mee) voor menigeen wel even slikken is. Pak dan de eerstvolgende keer eens een water dat je op die nachtzones al bevist hebt. Duik een camping op en besteed de eerste dagen eens aan het zoeken en aanvoeren van dagstekken. Ga lekker overdag vissen (wel even de wekker zetten) en probeer het eens. Mocht het je dan zo vreselijk tegenvallen, dan kun je altijd nog neerstrijken op die platgetrapte nachtstekken. Het zal je opvallen hoe relaxt je op die dagstekken eigenlijk zit te vissen. En hoe simpel je de vissen kunt benaderen en vangen. Veel tijd steken in observeren, op het juiste moment toeslaan en in zeer weinig effectieve vistijd een mooie vis vangen. Het vergroot zeker je plezier in je visserij.
Dat deze manier van aanpak wel een doordachte moet zijn, zal echter al snel blijken wanneer je er beter over na gaat denken. Want hoe moet je zoiets nu aanpakken?
Laat ik mijn laatste trip naar Frankrijk – ik ben koud terug van m’n tweede voorjaarstrip van dit jaar – als voorbeeld nemen.Besloten wordt een water te bevissen waar nachtvissen net zo verboden is als het eten van de appel door Eva in het paradijs. En belangrijker: het is niet alleen streng verboden, de controles die door diverse instanties worden uitgeoefend op wildkampeerders, dus niet alleen die ongeschoren karpermannen, is niet misselijk…
Na een goede voorbereiding wordt voor een strategisch gelegen camping gekozen, eentje die dus niet alleen dichtbij het water ligt, maar ook nog eens op een strategische plek voor het bevissen van verschillende stekken (ondiepe armen, steile oevers etc).
Een tip: zorg ervoor dat je een camping kiest die goed wordt bewaakt! Niet geheel onbelangrijk, want je tent is je basiskamp. Accepteer dat je voor zo’n beveiligde camping wat meer betaalt en geniet ook eens van die comfi douche!
Nu je het basiskamp hebt ingericht (neem gerust of beter zelfs, zo’n echte foeilelijke campingdome mee, de ‘campingtent peppie’ in je mag helemaal los gaan dus!) kun je mooie beginnen met het aanschaffen van een mooie ‘carte blue’ in de plaatselijke supermarkt of souvierwinkel. En voor wie het niet weet: dit is je atlas, je bijbel, je ‘plankalender’. Altijd handig voor wat ‘Stratego’ achter de campingtafel onder het genot van een lekker Frans biertje. Want dat mag ook gezegd worden: geniet eens lekker van al dat lekkere Franse eten en drinken als je dan toch in Frankrijk bent. Net zoals alle ‘normale’ vakantiegangers zegmaar, geen ‘het is Struik dat ik gebruik’ dus, dat is als vloeken in de kerk, moet je weten in het land van Marianne.
Nadat je de kaart goed hebt bestudeerd en dus even weet welke wind er waait, ga je een mooi plan opstellen. Kies voor een stek of vier à vijf die je zeker wilt gaan bekijken en uitpeilen.
Kies bijvoorkeur voor stekken die redelijk obstakelloos aandoen. Even de oevers afspieken leert je veelal snel het bodemverloop kennen en wijst je ook al snel op stronkjes enzo onderwater. En met de peilhengel verken je de stek verder.
Na een grondige eerste inventarisatie en soms nog even wat bijstellen, kom je vaak uit op twee à drie stekken en die ga je vervolgens aanvoeren. Neem hiervoor rustig de tijd; met een dag of zeven of zelfs langer Frankrijk in het verschiet, is het goed te investeren in een mooi aangevoerde stek. Dat betaalt zich absoluut terug!
Ba(c)k on track, een mooie veertiger van het afgelopen voorjaar.
Goed, de eerste stekken zijn aangevoerd en op de camping ga je lekker genieten van je vakantie. Het voer doet zijn werk, moet je maar denken, net als in Nederland of België. Want waarom zou je die succesvolle ‘thuismanier’ van vissen in Frankrijk nu ineens overboord zetten?
Ondertussen maak je de hengels klaar, knoop je wat onderlijnen en perfectioneer je de ‘dagjes uitrusting’ nog wat. Even inkopen doen in de supermarkt en je kunt je eerste dag gaan vissen.
Kies lekker voor de ochtend, of namiddag, wanneer je in de meer zomerse temperaturen zit. Op het heetst van de dag is het in de regel zeer lauw met de vangsten en is het bovendien vaak het drukst langs de oevers. Mijd als het even kan overdag zeker ook de voor zwemmers en pootjesbaders aantrekkelijke strandjes etc. en bevis die lekker in de ochtend of late avonduurtjes. Wanneer dit overigens geoorloofd is! Let op de vermeldingen in de vergunning.
Nogmaals: het ‘uitzitten’ op een en dezelfde stek kán een goede tactiek zijn, maar je schiet jezelf veelal in de voet als die stek maar niet wil gaan lopen. En waarom dan 24 uur op één stek spenderen, wanneer je in drie tot vier uurtjes net zoveel of meer kunt vangen? Dat laatste betekent immers ook dik twintig uur geen lijnen door het water en dat waarderen die karpers zeer, zeker op de drukke wateren. Stel je even voor: een stek op Cassien, waar een weekje voer komt te liggen, met slechts zo af en toe twee-drie uurtjes een haak d’r tussen. De vangstkansen zouden enorm toenemen, dat weet iedereen, alleen het is daar bijna onmogelijk.
Tussen het vissen door kun je bovendien in alle rust die andere stekken aanvoeren en daarmee spreid je de kansen enorm.
Snoeien
Je zult al snel inzien dat je wanneer je de visserij zo inricht al snel flink kunt gaan snoeien in je mee te sjouwen materialen. Je neemt op die dagsessies namelijk bij voorkeur zo weinig mogelijk spullen mee.
Ter illustratie: voor twee weken vissen op deze manier, met twee man die elk 100 kilo boilies meenemen… Niks stationwagon, niks aanhanger, skikoffer of bus met hulpveren. Dat alles gaat gewoon in een … sedan! Sterker nog: wanneer je zo’n trip plant met je vriendin of vrouw (lekker luieren in de zon voor je partner, wat stadjes bezoeken en jij wat voeren en beetje vissen) kun je nog minder meenemen!
En welke vrouw wil er nu niet in de zon zitten samen met d’r mannetje… Zolang je maar niet hele dagen koste wat kost aan de waterkant ‘moet’ slijten, leiden die paar uurtjes dat je gaat vissen echt niet tot een relationeel twistpunt hoor!
Ga er dus niet langer zondermeer vanuit dat je altijd met een tent aan het water je uren moet slijten. Voor mezelf is een goede balans tussen normale sessies en dit soort dagsessies noodzakelijk om een aantal onbekendere wateren in Frankrijk te kunnen bevissen en gaandeweg heb ik gemerkt dat het naast hard werken ook veel voldoening geeft. Toch kun je niet altijd voor een dergelijke manier kiezen. De drukkere wateren waar je overal aan de oevers mag nachtvissen zoals Cassien lenen zich nog steeds het beste voor de vertrouwde ‘tentjesaanpak’. Een uitzondering is de zomer vanwege het nachtvisverbod aldaar, maar in de regel is het op dit type water te druk met vissers om rustig voerstekken aan te leggen.
Op het gros aan grote meren in noord en midden Frankrijk, al dan niet met nachtzones, is het prima te doen om op deze manier je vistijd op de dagzones door te brengen. Zonder uitzondering leveren die eigenlijk altijd veel meer op dan de druk bezochte nachtzones. Veelal dien je hier steeds extremer ver uit de oevers te vissen om maar aanbeten weten te forceren, terwijl je de vis een halve kilometer verderop net zo makkelijk in de oeverzones weet te vangen.
Genieten na de vangst!
Anno 2007
Het karpervissen is anno 2007 vreselijk uitgekauwd aan het worden. Kijk maar om je heen om te zien wat ik bedoel. Nieuwe rigs worden op papier verzonnen en soms nauwelijks getest in de echte praktijk. Er verschijnen fantastische verhalen over de best werkende boilies, maar toch is het veelal eenheidsworst aan de waterkant, in de magazines en op Internet. Je kúnt echter nog steeds onderscheidend zijn en deze manier van dagvissen is er slechts eentje van. Het is even wennen, maar wanneer je er eenmaal ‘in’ zit, gaat er weer een wereld voor je open. Nieuwe wateren kunnen worden aangeboord en je wordt veel actiever betrokken bij je visserij, waardoor zeker ook een stuk plezier en voldoening terug komt.
Velen kennen het karpervissen vandaag de dag niet anders dan als ‘tentje opzetten en vissen maar’, terwijl het ooit zo héél anders is begonnen…
Voor mij is de cirkel weer aardig rond geworden de laatste jaren en dat heeft me veel plezier gegeven. En daar gaat het tenslotte om. Rod Hutchinson schreef in een van zijn boeken de even simpele als betekenisvolle zin; ‘don’t forget to smell the -flowers along the way’. En zo is het maar net. Ga lekker vissen en geniet. Let niet te veel op al die andere karpervissers, loop ze niet achterna, maar zoek je eigen weg. Opzoek naar je eigen onbetaalbare moment. Succes deze zomer!
Dit praktische artikel is één van de vele weer zeer lezenswaardige bijdragen die u kunt lezen in nummer 55 van Dé Karperwereld. Deze nieuwe uitgave is vanaf 24 juli 2007 voor € 8,75 te koop in de beter gesorteerde boekhandels en hengelsportspeciaalzaken. Klik hier voor nadere informatie over een abonnement.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
