Op zeebaars met Sensei Akio Kobayashi
door Luc Mom
Twee dagen gevist met mijn oude karateleraar Akio. Het was weer een belevenis met hem. Wat kan die man vissen en klauteren over de rotsen als geen ander.
De speciale laarzen met pinnen doen wonderen.
Ze zijn van het merk Gett, maar daar heb ik helaas niet van gehoord.
Even zoeken dus maar.
Dinsdag had ik het nakijken op de baars. Ook geen makreel of geep helaas.
Het water was te troebel voor kunstaas, hoewel ik wel van alles uit de kast heb gehaald.
Akio had zagers, en die moest je dus echt hebben op dit water.
Met een licht loodje tussen de blokken is hij bijna onnavolgbaar kwa aantallen baarzen.
Dinsdag was het dus 6-0 in zijn voordeel.
De grootste was 62 cm, en de rest was allemaal ver in de 40 cm.
Vandaag opnieuw afgesproken, maar het weer, en vooral de wind was totaal anders.
Maar toch ging het geluk mijn kant op. Eerst ving ik in de bocht een mooie baars van 50 cm op de dobber, die mijn lichte hengel goed deed krommen, en heerlijk door de slip ging.
Wat blijft het toch mooi zo’n wegschietende dobber. Mooier dan met een loodje vind ik, vanwege het visuele. Maar als het loopt op zo’n loodje kan je het bijna niet bijhouden.
Na verkast te zijn richting Akio ving ik een mooie harder op de dobber.
Een diklip, maar vol in de bek met de zager, en dat vind ik voor zo’n vegetarier toch wel byzonder. Daarna helaas nog een paar aanbeten gemist. Ik was blij dat ik mijn lange net weer gemaakt had, waar ik met de auto over heen was gereden. De nieuwe lange steel bracht redding, en was ideaal bij het scheppen van beide vissen.
Akio had tot dat ik wegging vandaag het nakijken, maar dat zal vast niet lang duren.
Zijn visquotum op de zuidpier was al een tijdje vol, vandaar dat hij weer opnieuw is begonnen met tellen op de Noordpier.
De zeebaars is gewaarschuwd !!