Op vleet vanuit de kajak in Schotland

 

Door Daniel van der Post

 

Een aantal maanden geleden werd er door een bevriende Engelse kajakvisser ( Rob Appleby) de vraag gesteld , of ik het leuk zou vinden om samen met hem en een aantal Ieren een weekendje gericht te gaan vissen vanuit de kajak op vleet (skate) in Schotland.

 

Nou daar hoefde deze jongen niet lang over na te denken en zei daarom gelijk volmondig: “JA!”. Het is namelijk de grootste roggensoort die in Noord West Europa voorkomt. Ze kunnen behoorlijk groot worden waarbij je moet denken aan vissen tussen de 50 en 100 kilo en dat bij een spanwijdte van anderhalve tot twee meter. Dat zijn dus serieuze vissen. De Engelse benaming is skate.

 

Ze worden voornamelijk gevangen in de Ierse en Schotse wateren waarbij ze een voorkeur lijken te hebben voor diepe wateren met een modderige bodem. Vrijdag 21 februari 2014 was het dan eindelijk zover, na talloze chats in een Facebookgroepje ging het avontuur dan echt van start.

 

Ik vertrok rond 04.00 uur van huis richting Schiphol om van daar uit naar Glasgow in Schotland te vliegen. Na een prima verlopen vlucht (iets meer dan een uur) stond Rob Appleby zoals afgesproken met zijn auto, met twee Hobie Outback kajaks op het dak, al op me te wachten.

 

Schotland een schitterend land met vele kastelen.

 

Er restte ons slechts een bijna 4 uur durende ‘road trip' voordat we op de plaats van bestemming zouden aankomen. Naarmate de reis vorderde nam de schoonheid van het landschap steeds verder toe, wat een schitterende omgeving om door te reizen laat staan om er in te gaan vissen. Ik heb toch al best wat van Europa gezien maar Schotland staat nu met stip op de eerste plaats.

 

Ongerept en ruig.

 

Toch was de teleurstelling groot toen we eenmaal in het plaatsje Kyle of Lochalsh onze bestemming aan de westkust van Schotland arriveerden. Er stond namelijk een dusdanige wind wat het vissen bijna tot het onmogelijke maakte. Bijna…want we visten niet direct aan de kust maar in een inham die met zee is verbonden: een zogeheten Loch.

 

Ondanks dat deze Loch is omgeven door bergen, had de wind vrij spel. We hebben een dappere poging gedaan om te vissen. Door de wind en golven werd het geen succes doordat ons anker zijn positie niet kon houden. Zelfs een poging om ons vast te leggen aan een boei van een krabbenfuik werd geen succes. We sleepten de fuik gewoon met boei en al mee…

 

Eenmaal terug in onze accommodatie, in werkelijkheid een militair gebouw voorzien van alle gemakken zoals een bar en een droogruimte voor onze iets wat natte kleding, ontmoeten we onze Ierse metgezellen Graham Smith, Tony Powell, Andrew Mcilhone en Anthony Byrne.

 

Zaterdag is het weerbeeld nog steeds belabberd met dusdanig veel wind dat we ervoor kiezen om iets verder landinwaarts te gaan vissen in een ander Loch wat door zijn ligging wel beschutting geeft tegen de weergoden.

 

Door een ondiep 'hupje' tussen dit water en de zee achtten we de kans op de aanwezigheid van skate vrij klein maar hier kunnen we het in ieder geval nog proberen. 

 

Het aas ligt op de bodem en het wachtten kan beginnen.

 

Met 100 meter water onder onze kajak maakten we onze hengels gereed en laten we ons aas wat bestaat uit een hele makreel op een 12/0 haak naar de bodem zakken en kan het wachten beginnen in de schitterende omgeving.

 

Schitterende omgeving om in te vissen. 

 

Na een uurtje krijgt Rob de eerste tikken op zijn hengel en vrijwel gelijktijdig begint er ook iets aan mijn hengel te trekken. Even zijn we bang dat we elkaar hebben gehaakt maar dat blijkt gelukkig niet het geval en is het Rob de een rog boven haalt. Niet de vleet die we zo graag willen vangen maar een veel kleiner familie lid , een fraaie stekelrog (thornback ray).

 

Wel een rog maar niet het gewilde soort….

 

Ondertussen heb ik mijn aanbeet niet kunnen verzilveren, sterker nog deze jongen zit vast…Nou, ik kan je vertellen: als je vastzit met de zware uitrusting waar we mee visten, dan zit je ook echt vast!

Een 30/50 Lbs. hengel waar een flinke reel in de vorm van een Shimano TLD 30 op zit gemonteerd, volgespoeld met 50 Lbs. gevlochten draad. Dat in combinatie met een kajak maakt het een lastige opgave om je lijn los te krijgen.

 

Gelukkig kwam die na een aantal minuten proberen en stoeien toch los….pffft. Rob had ondertussen al weer een verse makreel op de bodem liggen en kreeg al vrij snel opnieuw beet. Ditmaal was het een fraaie congeraal die na een paar foto’s weer terug de diepte in mocht.

 

Fraaie conger aal voor Rob.

 

Even later was het ook bij mij raak……nou ja raak…: een 'doggie'  (honds haai) kreeg het voor elkaar om de veels te grote haak naar binnen te werken.

 

Doggie voor mij…

 

Hierna volgde nog een aantal van deze kleine haaitjes en voor de rest gebeurde er weinig meer. De wind was ondertussen weer eens van richting veranderd zodat we al lang niet meer beschut lagen en ook de regen kwam er weer met bakken tegelijk uit.

 

Onze Ierse vrienden hadden het ondertussen niet veel beter gedaan met ook 'slechts' een aantal doggies.

Zondag, alweer de laatste visdag, stond er een nog stevigere wind en besloten we om de ochtend te gebruiken om wat te relaxen en hoopten we op een mogelijke weersverbetering.

 

Deze weersverbetering kwam echter niet en Rob en ondergetekende besloten om alle spullen maar in de auto te gooien en maar te gaan rijden in de hoop dat we een 'fishable' plekje tegen zouden komen. Dat plekje kwamen we eigenlijk al vrij snel tegen, al zag het er van een afstand bekeken een stuk rustiger uit dan het in werkelijkheid was.

  

Man, man….het was een pittig kajak tochtje om de uitgekozen locatie waar 'het' moest gaan gebeuren te bereiken. Eenmaal aangekomen op onze stek tussen een zalm kwekerij die onze van de nodige beschutting voorzag  lieten we onze makrelen weer tot de bodem zakken en kon het wachten weer beginnen.

 

'Genieten' van het weer…

 

Ondertussen konden we met volle teugen van het Schotse winter weer genieten en dat zag er toch best spectaculair uit, zeker als je het zeewater door de wind van het wateroppervlak zo de lucht in ziet stuiven en heuse muren van regen op je af ziet komen en als toetje nog een paar bliksemflitsen rond je oren krijgt.

 

Qua visserij gebeurde er op een tikje bij Rob na helemaal niks. Terwijl de schemering inzette zijn we terug gevaren en dat was nog een hele belevenis… 

 

Ideaal visweer.

 

Maandagochtend zijn we vertrokken richting het vliegveld van Glasgow. Het was perfect visweer voor de kajak: er was werkelijk geen zuchtje wind te bekennen….

 

Schitterend landschap.

 

Zal je net zien natuurlijk, maar ja …ondanks het weer en de magere vangsten was het een geweldig avontuur in een fantastische omgeving met een bijzonder leuk groepje kajak 'idioten' dat deze jongen voor geen goud had willen missen. Volgende keer misschien toch maar eens in de zomer een tripje boeken ….

 

Op naar het volgende avontuur……

 

Daniel van der Post

http://danielskayakfishingadventures.blogspot.nl