De tijd was weer aangebroken dat we tot de vluchtende vissers behoorden vanwege de gesloten tijd hier op de rovers.
We besloten op uitnodiging van Luc Mertens er op uit te trekken naar Ierland van 24 april tot en met 1 mei 2018; het land van water, wind, regen en af en toe zonneschijn.
De prachtige provincie (county) Cavan was onze bestemming.
Vertrek vanuit Eindhoven – 24 april jl.
Met Rayanair was dit het snelste en het goedkoopste, voor nog geen € 30,- (exclusief bagage en andere noodzakelijke dingen, dus die reclames, geloof ze maar niet) vloog je al naar Dublin.
Nog maar net toegekomen stonden we al te popelen om te gaan vissen.
Nog maar net toegekomen stonden we al te popelen om te gaan vissen.
Voor mezelf was dit de eerste keer dat ik de snoeken in Ierland mocht bestoken met o.a. de Pulse shad, nog maar net bezig en de eerste Ierse snoek meldde zich op deze robuuste shad.
De eerste op de Pulse shad.
Veel metersnoeken moet je hier niet verwachten. De grootste Ierse snoek staat nu op 42 pond en is goed voor 121 cm. Maar dit kon de pret niet drukken, omdat we weten dat we zelf in het land van de bijna grootste snoeken wonen.
Welke lijnen gebruiken
Hier was de beslissing snel gemaakt. We hadden de Whiplash meegenomen, deze lijnen zijn geweven met acht vezels en uiterst geruisloos, perfect rond, duurzaam, taai en echt schuurbestendig. Verkrijgbaar op 150 en 300 meter spoelen.
Hier was de beslissing snel gemaakt. We hadden de Whiplash meegenomen, deze lijnen zijn geweven met acht vezels en uiterst geruisloos, perfect rond, duurzaam, taai en echt schuurbestendig. Verkrijgbaar op 150 en 300 meter spoelen.
Zelf gebruikte ik de 20/00 met een trekkracht van 27,7 kilogram.
Het ging er stevig aan toe, we werden verwelkomd met de gekende Ierse buien, regen, wind en hagel afgewisseld met zonneschijn en mooi, open weer. Dat laatste was heel plezierig.
Deze dame liet even haar tanden zien en ik was er blij mee, van dit slag zaten er veel, mooie sterke snoeken die afgepaaid waren.
Mijn maat Henk zat ondertussen bij Ronan Murray in de boot. Dit is de lokale gids die voor ons al het nodig deed om de Esox aan de tand te komen. Dit lukte hem feilloos. Wat heeft deze jongen veel moeite gedaan om het ons naar zin te maken.
Deze prachtige achtergronden waren ons dagelijks schouwspel, je zou er nog romantisch van worden. In deze streek waren er geen hele grote meren zoals we in Zweden gewend zijn. Het leek zo af en toe op de Biesbosch, maar dan in Ierland. Het bracht wel regelmatig prachtige snoeken in de boot!
Welke hengel
Op deze trip had ik de Berkley Naumad Travel 20-80 gram meegenomen, een vierdelige hengel verpakt in een mooie hardcase. Jongens, wat ben ik hier van geschrokken, een tophengel die werkelijk alles aan kan. Een mooie actie of het nu een grote of een kleine snoek is, gewoonweg een fantastische hengel.
Op deze trip had ik de Berkley Naumad Travel 20-80 gram meegenomen, een vierdelige hengel verpakt in een mooie hardcase. Jongens, wat ben ik hier van geschrokken, een tophengel die werkelijk alles aan kan. Een mooie actie of het nu een grote of een kleine snoek is, gewoonweg een fantastische hengel.
De hengel is gemaakt van 36 tons carbon, is 2,13 meter lang en is vierdelig.
Ook werden we getrakteerd op dubbele drils, fijn om dit een keer te hebben maar wanneer je met twee lijnen sleept en dan nog wat jerkt of met shads werpt, kan dit wel eens een heisa vanjewelste worden, want de Ierse snoeken zijn sterk als geen ander en geven alles om te ontkomen aan de Fusion haken die we hier gebruikten.
Deze zijn superscherp en verpakt in een doosje met foam, dus geen gezeur met haken die er uit vallen bij openen van de verpakking. Tophaken!
Deze haalde net de meter niet, 98 cm dus mijn Ierse meter bleef nog even uit.
En deze ook niet haha, maar Henk had als eerste de zo begeerde Ierse meter in de boot, blij dat hij was en uiteraard ik ook want daar doen we het ten slotte voor.
Lekker weertje!
Het traileren ging hier wel iets anders dan wat wij gewoon waren, bijna op elk watertje kon je hier je boot te water laten, mits je over een ferme 4x4 beschikte. Enkel, de trailers hadden geen rollen maar balken (zgn. bunktrailers) dus moesten ze steeds diep het water in rijden om de boot te laten drijven.
Zelf ging ik het ook een keertje proberen haha en bezorgde Luc bijna een hartaanval toen hij zijn jeep in het meertje zag verdwijnen!
Zelf ging ik het ook een keertje proberen haha en bezorgde Luc bijna een hartaanval toen hij zijn jeep in het meertje zag verdwijnen!
.
Zo doen ze dat in Ierland!
Eens thuisgekomen kon ik het niet nalaten om Ronan, de competitievisser, mijn nieuwe Berkley Naumad Travel rod te laten zien.
Hij was vol van bewondering toen hij het gewicht van dit juweeltje voelde.
De volgende morgen startten we met Luc en deze wist een mooie 90-tiger te vangen. Ook hij was verbaasd over de lijn die we gebruikten en zei enkele malen “wat is dat toch een smoothie lijn, die hoor je niet van je reeltje lopen!”
Rond het middaguur was het tijd voor een Hamburger en dat gaat er altijd in bij de Pappie en dan zwijg ik nog maar over de rest, want jongens wat kan Luc koken, echt geweldig lekker! Daar mag ik niet te lang bij blijven, anders komen de kilo's er vlug bij en ja, ook dit is vakantie toch?
De Colemans stove doet overal zijn werk, ook hier kennen ze die! Gewoon top als je gaat vissen en een pitstop maakt
Hier nog eentje die de Pulse shad niet kon weerstaan, helaas kreeg ik ze niet te pakken op de Svartzonkers, maar dat is normaal zei Henk, het zijn Ieren en die verstaan geen Zweeds maar mij maakte het niets uit.
In deze week wisten we 227 snoeken en snoekjes te vangen, de beet zat er elke dag goed in. De grootste was 105 cm voor Ronan!
's Avonds gingen we nog eens heerlijk tafelen in een Iers restaurant, lekker vlees met goed gebakken frites er bij.
Natuurlijk mocht de Guinness ook niet ontbreken. Wat een lekker bier is dat toch!
De volgende dag waren we weer vroeg op het water en dit zorgde voor mooie plaatjes, daarom vis vangen is één, maar genieten van het uitzicht en de natuur, dat kun je echt met niets vergelijken.
Deze vakantie zit er weeral op, maar we hebben reeds afgesproken voor een volgende keer en zeker ga ik terug. Dan zal het wel herfst zijn op zoek naar de dikkere mama's die hun buikje dan gaan rond eten voor de winter… ik kom er op terug.
Met speciale dank aan Luc en Ronan om onze week naar de zin te maken. Bedankt jongens!
Tot de volgende,
the Pappie
the Pappie