TotalFishing

Op jacht naar de blauwvintonijn in Kroatie (deel 1)

Door Lucky Luc Mom

Kroatie is een onafhankelijk land wat sterk in opkomst is qua toerisme na de verschrikkelijke oorlog tussen 1991 en 1995. Er wordt zeer hard aan de weg getimmerd om het de toeristen weer zo leuk mogelijk te maken. Het land is al lid van de Europese Unie maar heeft op dit moment nog een eigen munteenheid, de Kuna, dus u kunt er nog niet in Euro's betalen. U kunt op steeds meer plekken pinnen maar het bij u hebben van contante Kuna's is nog steeds een must.

Aan het land op zich hoeven ze niets meer te veranderen want dat is gewoon mede door zijn kraakheldere water en de hoge bergen en baaien in één woord schitterend. Een aantal pioniers op visgebied hadden dit al eerder ontdekt en zijn daar een eigen bedrijf begonnen op visgebied in combinatie met de verhuur van appartementen. Lex Snoeijs en zijn vrouw Wilma van Hoeven bestieren het bedrijf.

De appartementen Van Lex en Wilma zijn prachtig gelegen en bieden een zeer mooi uitzicht.

Lex is vooral gespecialiseeerd op het water met al zijn vakkennis die hij in zijn zeer visrijke leven heeft opgedaan onder andere wat betreft het Big Game vissen. Wilma verzorgt de appartementen en zorgt als u dat wilt ook voor de inwendige mens. Wilma is als 'oud' culinair redactrice van de Libelle, door het schrijven van vele recepturen en haar ervaring als kok, daarmee een ware keukenprinses.

Kroatie is in een woord schitterend met zijn bergen, glasheldere zee en baaien.

Een groot voordeel van Kroatie is dat het een zeer mooie hengelsportbestemming is op relatief korte afstand. Onze vlucht in september 2014 van Rotterdam-airport The Hague naar Split duurde slechts een uur en 45 minuten. U wordt daarna tegen een redelijke vergoeding afgehaald van het vliegveld door Wilma, die u dan op de heenweg meteen wat van het prachtige land laat zien.

De bevolking is zeer 'visminded' en heet u van harte welkom.

Maar er zijn natuurlijk meer wegen die naar Rome leiden en in dit geval naar Ivinj (spreek uit Ivinyeah). Op hun goed onderhouden website www.comefishwithalex.nl beschrijven ze al de mogelijkheden om er te komen en kunt u alvast genieten van de vangsten van de afgelopen tijd.

Het Big Game vissen is niet goedkoop, maar de prijs die Lex voor de huur van zijn boot vraagt is gewoon een hele normale, aangezien het vissen op groot wild nogal wat kosten met zich meebrengt.

De 'Spotted Marlin' is een zeer snelle boot en brengt u boven op de vis.

Denkt u daarbij even aan de 100 liter Diesel die Lex per dag verstookt. De 30 kilo sardines die er per dag doorheen gaan om een chum-line te maken om de tonijnen en andere vissen in het spoor van de boot te krijgen. Maar ook de plaatselijke verordeningen omtrent de vergunningen zijn niet misselijk wat licenties betreft. En dan laat ik het reguliere onderhoud nog maar even buiten beschouwing.

Schipper Lex heeft buiten zijn grote ervaring alle apparatuur aan boord om uw vangstkansen zo groot mogelijk te maken.

Als u op zijn boot meegaat is het een aanrader om de boot met een medevisser te delen. Twee vissers aan boord is eigenlijk het allermooiste vanwege de ruimte die u nodig hebt om uw vis goed te bevechten. Lex bevist de beste plekken en weet als geen ander uw vangstkansen zo groot mogelijk te maken. Maar het zijn nu eenmaal geen scharretjes die met twee tegelijk naar boven komen.

Het laatste stukje land dat u tegen komt is het vuurtoreneiland Blitvenica. Daarna komt u uit in Italie.

Als u op een visdag een á twee grote vissen vangt dan heeft u het zeer goed gedaan. Maar het beste is dus om het meerdere keren te proberen als het de eerste keer niet mocht lukken om uw kans op een grote vis te verhogen.

We zijn er bijna klaar voor en de Sardamatic wordt geïnstalleerd.

Vissen op zich biedt nu eenmaal geen garantie op vis en Lex zelf is dan wel een visgod maar heeft geen direkte connecties met de visgoden 'boven' om zekerheden te bieden. U vertrekt rond 8.30 uur vanuit de appartementen en vist dan meestal door tot 17.00 uur in de middag als er zich geen calamiteiten met het weer voordoen.

Maar die moet natuurlijk wel gevoerd worden door het in drie stukken snijden van de sardines door de aanwezige sportvissers. Altijd wat te doen!.

Lex neemt normaliter geen risico en checkt tot het laatste moment de bekende sites voor windvoorspellingen zoals bijvoorbeeld windfinder.com. De vaartijd naar de beste visplek is gemiddeld een uur . En dan zit u al een heel eind op zee (zo'n 40 kilometer) en ziet u verder geen land meer. Als u door zou varen komt u uit in Ancona in Italie.

De eerste sessie

Ik deelde de 'Spotted Marlin' een aantal keren met Ben Voskuil die al jaren reist in samenwerking met Gudrun van Zwol van: http://www.devluchtendevisser.nl/pages/zeevissen/kroatie.php. Ik ben eigenlijk meer een kantvisser, maar Ben heeft het omgekeerd en is op de boot begonnen en heeft van het kantvissen nog niet veel geproefd. Hij heeft op zijn vele verre reizen al de meest grote vissen gevangen om werkelijk van te likkebaarden.

Ben Voskuil ving zijn droomvis, een grote zwaardvis, meteen op zijn eerste sessie.

Een vis stond er bij Ben nog op het verlanglijstje en dat was een mooie zwaardvis. En laat Ben die nu net aan de lijn krijgen op de eerste visdag die pal na mijn reisdag voor mij iets te vroeg kwam. Toen ik in de haven van Jezera de 'Spotted Marlin' vanaf het terras aan het water van pizza Toni, al relatief vroeg zag binnenlopen liep ik meteen snel op de boot af nieuwsgierig als ik ben.

Deze eerste zwaardvis van het seizoen met een geschat gewicht tussen 50 en 75 kilo ging mee naar huis. Lex neemt een enkele vis mee naar huis om bijna het gehele jaar van te kunnen eten. De hele buurt liep uit om de vis te bewonderen en kregen natuurlijk een heerlijk stuk vis mee. Zo gaat dat in een dorp. Dat komt later in de vorm van wat anders wel weer terug.

Toen ik bij de boot kwam zag ik het blije gezicht van Ben al die naar een geweldig mooie zwaardvis zat te staren. Allemachtig! Wat moet dit gaan worden de komende dagen als dit soort vissen hier gevangen worden? Ben heeft vanwege het hoge adrenalinegehalte van het vangen van zo'n vis zijn visdag iets eerder afgebroken, omdat hij door de inspanningen letterlijk niet meer stevig op zijn benen stond.

Met het gezamenlijk opeten van vis is niets mis en de enige legitieme reden om af en toe een vis te doden.

Maar hij was een moe maar zeer gelukkig man en de lach stond de rest van de vakantie gebeiteld op zijn gezicht. Oorspronkelijk wordt er dus gevist op de blauwvintonijn maar de vissoorten kunnen per seizoen veranderen. In de chum-line (kleine stukjes vis die een spoor maken onder water) kan er van alles aangelokt worden om in de hele sardine, makreel of horsmakreel te bijten.

Ook kan je dan als visser zoals hier Ben Voskuil na een zwaar gevecht weer even bijtrekken en de adrenaline laten zakken.

De blauwvintonijn is beschermd in Kroatie en op vele andere plekken in de wereld vanwege hun kwetsbaarheid wegens onder andere de hoge opbrengsten op sushimarkt in Japan. Het is mogelijk om een vergunning te kopen voor het aanlanden van een paar blauwvintonijnen maar dat kost nogal wat.

En reken maar dat het smaakt op de barbecue. Super!

Een vergunning voor het aanlanden van blauwvintonijn kost per 1000 kilo vis 15.000 Euro en dat is voor menigeen niet op te brengen. Maar waarom zou je? Het is veel mooier het gevecht aan te gaan met deze sterkste vis ter wereld en hem dan weer de vrijheid terug te geven voor bewezen diensten aan de sportvisser. De zwaardvis en albacore tonijnen die regelmatig gevangen worden zijn ( nog) niet zo streng gequoteerd.

Lex is maar wat trots op zijn vangsten uit het verleden en vooral de vangst van een giga blauwvintonijn van vele honderden kilo's spreekt tot de verbeelding.

Lex neemt een á twee grote vissen mee per jaar naar zijn prachtige huis te Ivinj en dan heeft hij voor een heel jaar te eten en zijn buurtgenoten ook. Lex is een ware meester op de barbecue en die heeft dan ook een prominente plaats in de tuin.

De zwaardvis van Ben moest er dus aan geloven en er wordt niets verspild aan deze vis. Lex: "De enige legitieme reden om een vis te doden is door hem op te eten en daarvan niets te verspillen". En dat ben ik volledig met hem eens.

De eerste aanbeet zou voor mij wezen had ik met Ben afgesproken. Tot op de tanden toe bewapend was het wachten op het gieren van de reel.

Ben had me warm gemaakt door zijn mooie vangst van een zwaardvis, maar nu was ik toch echt aan de beurt. Letterlijk en figuurlijk, want als er een aanbeet zou komen mocht ik als eerste de vis gaan bevechten. Wat voor vis het ook was. Dat blijft toch echt wel spannend. Dit moet je wel even van tevoren goed afspreken met de aanwezige sportvisser(s), anders kun je heibel verwachten op het moment van aanbijten...