Norway Light (Deel 2)

Door: Peter Gerits 

 

Op dag twee halen we onze verticaalspulletjes voor de dag. Bert neemt een aantal lichte hengels van Penn en Rozemeijer mee en ikzelf alleen mijn verticaal-baitcastertje van Quarrow (7-21 gram) met daarop een ABU Ambassador 3600 C3 reeltje.

 

We horen van de plaatselijke Duitse visgids dat er dit jaar al enkele heilbotten zijn gevangen op de ondiepe platen tot op een diepte van 20 meter. Meteen moeten we denken aan de heilbot van een dikke meter, die ik vorig jaar op mijn 60 grams spinhengel aan de zijvin haakte, ergens tussen de eilandjes aan de kust.

 

Quarrow Green Country ¼-¾ OZ en de ABU Ambassador T3600 reel voor het verticalen in het fjord.

 

Er volgde een heroïsch gevecht van meer dan een half uur, waarbij de vis tot 2 maal toe uitgeput langs de boot kwam. Helaas kregen we hem met geen mogelijkheid aan boord, waarna de haak tenslotte losschoot uit de uitgelubberde vin. Bert leek toen meer aangeslagen dan de twee uitgeputte strijders 'Harrie Heilbot' en 'Pollakpier'.

 

Eerst even verticalen in 'Het Paradijsje' waar wij verrassend mooie vissen weten te vangen.

 

Enfin, eerst maar eens verticalen in het achterste gedeelte van het Knottenfjord, op ongeveer 15 minuten varen van de aanlegsteiger. Sportvissen op de grote heilbotten is een doel dat we willen verwezenlijken op een later tijdstip. We hadden van Henk Thielens (HT), een bevriend roofvisser, twee grote dozen vol met handgemaakte prototypes plastic kunstaas meegekregen om die op deze vistrip uit te proberen.

 

Twee dozen vol softbaits die we meekregen van HT om uit te testen. 

 

Als Lars, de Duitse visgids, ons materiaal bekijkt schudt hij ongelovig zijn hoofd. Ook hij is een sportvisser in hart en nieren en vist op, voor Duitse begrippen, een erg fijngevoelige manier. Maar wat wij gaan gebruiken vindt hij op zijn minst gezegd: "Viel zu schwach", hoewel hij toch al veel gehoord, gezien en gelezen had van Dietmar Isaiash!

 

Verticalen in Het Paradijsje

 

Het uiteinde van het Knottenfjord is een klein binnenzeetje van ongeveer 4 voetbalvelden groot en bijna geheel omgeven door hoog oprijzende rotswanden, waardoor de meeste wind er wordt getemperd.

 

Noorse boerderij aan de oever van Het Paradijsje.

 

Ome Sjraar, die hier vaker met Pietje kwam vissen, noemt deze stek Het Paradijsje. Het is er maximaal 16 meter diep en de bodem bestaat er hoofdzakelijk uit zand en grind. De visstand bestaat uit mooie schar, schol en kleine schelvis, terwijl ook wijting en gul er in behoorlijke aantallen voorkomen. Vanwege de geringe wind is dit dus een ideale plek om te verticalen.

 

We laten de boot op een willekeurige plaats drijven, want vis laat zich op de sonar maar sporadisch zien. Tik…. Een eerste gulletje van ongeveer 35 centimeter vergrijpt zich binnen 20 seconden aan een firetigerkleurige shad. Bert die voor een bruinkleurige flipperstaart shad heeft gekozen vangt tegelijkertijd een groter exemplaar.

 

Vreemde vorm overigens, deze flippershad van HT. Het heeft een lijfje als een gewone shad, maar daarachter hangt een reusachtige platte staart. Bert laat de shad tot op de bodem afzinken op een 24 grams loodkop, trekt hem dan met een snelle ruk een dikke meter omhoog om de shad dan vervolgens rustig in een paar etappes weer naar de bodem te laten zinken. 

 

Vlak boven de bodem laat hij het kunstaasje een paar seconden hangen. Pats! Alweer staat Bert´s hengeltje krom en alweer doet een mooi gulletje zijn uiterste best om de haak kwijt te raken.

 

Gulletje dat zich vergreep aan een bruine flippershad van Henk Thielens (HT)

 

Bert vangt met deze shad meer en grotere vis dan ik, terwijl ik mijn loodkop geregeld met ander plastic aas versier. De shad waarmee Bert vist is dus een regelrechte vanger eerste klas! We besluiten om met de afgedreven boot naar de oever te varen waar de wind vandaan komt en ik schuif deze keer een gele flippershad op de haak met een knalrode staart.

 

Op ongeveer 20 meter uit de kant, op een diepte van nog geen tien meter krijg ik een ingehouden tik op deze shad,……….. rots of plant? Ik sla toch maar aan, eigenlijk uit een soort reflex en onmiddellijk vliegt mijn baitcastertje in een hoepel en zoeft de 10/00mm dyneemalijn met grote snelheid van het reeltje. 

 

We kijken elkaar ongelovig aan en ik zeg eigenlijk meer voor de grap, dat dit zeker een heilbot is. Ik ken dat gevoel immers van vorig jaar! De vis schiet onder de boot door en na enig stuurwerk, gaat de vis zwaar onder de top van het hengeltje hangen. De hengel wordt daarbij geregeld flink afgetuigd met zware klappen en ook het reeltje heeft het zwaar te verduren, maar na ongeveer een kwartier lukt het me toch om de vis naar het oppervlak te loodsen.

 

Ongelofelijk, toch een heilbot!  Mijn knieën beginnen onmiddellijk onbeheersbare bewegingen te maken, hetgeen ik op tv ook al eens had gezien bij een aangeslagen bokser. Meteen als we hem zien, vertrekt de vis ook weer met zware schokken in het heldere water naar dieper gelegen oorden. We zien hem nu ook op de dieptemeter verschijnen.

 

Maar langzaam wordt de "platte" moe. De runs worden steeds korter en hij (of zij) laat zich steeds vaker aan de oppervlakte zien. De gaf is het enige instrument om deze vis aan boord te krijgen en als de heilbot even te lang treuzelt aan de oppervlakte, schuif ik de gafhaak snel onder zijn kaken en met één vloeiende beweging belandt de vis op de vlakke bodem van de boot.

 

Het klapperen op de bodem van de boot weerkaatst oorverdovend vanaf de omliggende rotswanden en moet in de gehele omtrek van het stille fjord hoorbaar zijn! Wij zijn het er over eens dat de vis liggend in de boot, ineens groter is dan dat hij in het water leek. Opgemeten is hij tot in de holte van zijn staart precies 86 centimeter lang.

 

Als ik hem naar de punten van de staart zou meten komen daar waarschijnlijk een aantal centimeters bij, maar dat wordt door de grote opwinding glad vergeten. Bert die de hele dril heeft gefilmd, feliciteert me met dit unieke resultaat. Er kan en mag nog van alles gebeuren, maar deze vakantie kan nu al niet meer stuk!

 

Mijn eerste heilbot op een geel-rode HT flippershad. 86 platte centimeters!

 

We vangen nog een aantal mooie gullen en gulletjes, waarna we het welletjes vinden, de motor starten en terug naar het vakantiehuisje varen. Stephan, de visgids van enkele jaren geleden en Lars, de huidige visgids, zitten op de veranda van het gidsenhokje en vallen van verbazing bijna van hun stoel, als ze de foto´s en het stukje film bekijken. We beloven dat we de DVD zullen opsturen als deze gereed is.

Hieronder een filmpje over wat er zo allemaal leeft en groeit in dit gebied getitled: Flora & fauna

 

 

(Word vervolgd)

 

Peter Gerits