Moord op onze meren?
(Persbericht SNB)
Recent is mij een kwestie ter ore gekomen die een enorme boosheid en groot gevoel van onmacht teweeg heeft gebracht. Ik voel mij verantwoordelijk om de visgemeenschap op de hoogte te stellen van wat er allemaal achter de schermen plaatsvindt in diverse meren in Nederland. Hopelijk kunnen wij als belanghebbenden een vuist maken om dit soort kwalijke praktijken in de toekomst te voorkomen en daarmee nog enige van onze kostbare vissen te redden!
Wat is het geval?
Onder de noemer “onderzoek” wordt in opdracht van Rijkswaterstaat een achttal Nederlandse meren in de zomer voorzien (uiterlijk tot eind september) van honderden meters staand wand (kieuwnet). Met deze netten wordt ’s nachts ongemarkeerd gevist. De netten zullen, naar verwachting, maximaal 2 nachten blijven staan.
Dit onderzoek heeft tot doel om de Nederlandse vismaatlatten te vergelijken met buitenlandse maatlatten. Anders gezegd: Nederland gaat reeds aanwezige visstandgegevens, verkregen volgens het gebruikelijk gehanteerde STOWA-handboek, vergelijken met die verkregen via de methode (kieuwnetten), zoals die in de ons omringende landen worden gebruikt. Dit alles in het kader van Europese wetgeving (Kaderrichtlijn Water).
Slachtoffers
Je hoeft geen wetenschapper te zijn om te weten dat juist in de zomermaanden (lees: met warm water) vis (met name grote vis zoals grote snoek, snoekbaars en karper) het meest kwetsbaar is. Stress en warm water kan een dodelijke combinatie zijn. Als deze vis dan ook nog eens met een destructief instrument (kieuwnet) wordt gevangen en hierin misschien een nacht mag verblijven, bestaat de kans dat de totale vangst het niet zal overleven.
Ook watervogels vinden jaarlijks in grote getale hun einde in een staand wand. Futen, duikereenden, aalscholvers en zwanen worden met regelmaat dood in dit soort netten aangetroffen. We hebben al zo weinig natuur en “rijke visgronden” in Nederland. Gaat Rijkswaterstaat nu het laatste beetje ook nog de nek om draaien?
Ondanks bovenstaande heeft Rijkswaterstaat het nodig geacht om (zonder tegensputteren) gehoor te geven aan de roep vanuit de Europese unie. Bij mijn weten zijn er geen (verhitte) discussies geweest over de vraag of onze bestaande visstandinformatie niet voldoende is, of dat de rest van Europa misschien maar over dient te gaan op de in Nederland gebruikelijke, minder destructieve, vanginstrumenten.
Nee, Nederland wil zoals altijd weer het braafste jongetje van de klas zijn en conformeert zich zonder slag of stoot aan Europa. Dit ondanks de nodige aquatische slachtoffers en de benadeling van (vele honderden) belanghebbenden.
Belangenbehartigers
Je kunt je afvragen waar onze belangenbehartigers waren ten tijde van de besluitvorming over deze materie. Hebben zij gestreden voor de belangen van de sportvissers? Zijn SVN en de betreffende Federaties voor ons sportvissers op de barricade gesprongen?
Toegegeven, vaak zijn Federaties via de pachtovereenkomst gedwongen om hun medewerking aan dit soort onderzoeken te verlenen. Zij hebben veelal geen keus. Uiteindelijk toestemmen is het enige wat rest. Toch zou je van hen (en ook SVN) mogen verwachten dat zij desondanks tegensputteren om de belangen van hen die zij vertegenwoordigen te behartigen en daarmee te beschermen. Voor zover ik kan nagaan is dit niet of nauwelijks gebeurd.
Hopelijk zullen onze belangenbehartigers wel achter de resultaten van het “onderzoek” aangaan. Hoeveel vis is er gevangen? Wat waren de maten e.d.? Hoeveel – en wat voor soort vis – heeft het niet overleefd? Hoeveel en welke watervogels zijn door de proef vermoord? Allemaal zaken die in het kader van openheid en transparantie van de overheid, openbaar dienen te worden gemaakt en hopelijk leiden tot de definitieve afschaf van deze methodiek.
Gevolgen
Ik ben van mening dat een dusdanig groot opgezette “plundering” van water, voor de sportvisser een merkbaar gevolg zal hebben. Ik verwacht dat onze vangsten op diverse meren in Nederland nog verder zullen dalen. Mijn vangsten zijn op enkele meren in Nederland, na een onderzoek naar de visstand in 2007, reeds significant verslechterd.
Ook maak ik mij grote zorgen over de uitkomsten van het onderzoek. Wat zijn de consequenties als blijkt dat de gegevens verkregen met kieuwnetten significant afwijken van die verkregen met traditionele vangmethoden. Gaan we dan voortaan al het onderzoek naar vispopulaties doen met kieuwnetten? Als dit het geval is weten wij (snoek)vissers, dat wij op die bewuste wateren geen vieze handen meer zullen krijgen! Ons kostbare onderwerp van onze hobby is voor vele jaren veelal verdwenen!
Tot slot
Dames en heren (snoek)vissers, belangenbehartigers en overige betrokkenen, wij kunnen het lopende onderzoek (vast) niet meer verhinderen. Het kwaad is reeds geschied! Wel hoop ik dat wij in de toekomst dit soort kwalijke praktijken gezamenlijk kunnen voorkomen.Al is het alleen maar omdat ik geen Japans spreek! Want vissen vangen en doden voor onderzoek vertoont wel erg veel overeenkomsten met de Japanse walvisvaart!
Namens de SNB,
Arno van Zon
voorzitter