Weerspiegeling 24: Moeizaam maar droog en kwaliteit boven kwantiteit.

Moeizaam maar droog en kwaliteit boven kwantiteit.

Door Fishing Guide Johan.

Deze keer brengt JP een andere gast mee. Het is Matthias, die ook wel eens vist maar nooit vangt. Hij probeert in de Ardennen forellen te vangen met een dobber en een worm, maar is hierbij niet erg succesvol.

Nu komt hij dus met JP mee om te ervaren hoe het vissen met de boot op roofvis in zijn werk gaat en of dit meer resultaat heeft.

De mannen arriveren iets later dan afgesproken omdat de Nederlandse wegen vol verkeer zitten. Ik had er ook al mee te maken, maar gelukkig niet zo ernstig. Bovendien ben ik blij niet meer alle dagen minstens drie uren in de auto door te moeten brengen.  Die tijd ligt inmiddels ver achter me.

Als zij arriveren staat de boot startklaar voor de tewaterlating en nadat JP zijn vracht hengelmateriaal heeft ingeladen gaat de boor te water en kunnen we even later vertrekken. Eerst is de roofbleistek aan de beurt om aan de tand te worden gevoeld. We kunnen direct concluderen dat het niet flitsend zal gaan.

Bij zulke luchten moet toch een schat gevonden kunnen worden. Op het allerlaatste moment vingen we die.

Wel biedt deze poging de gelegenheid aan Matthias om het werpen beter onder de knie te krijgen. Een gaandeweg de dag zien we inderdaad dat het werpen hem geen moeite meer kost en hij een flink stuk uit kan werpen.

Wanneer we gaan slepen, werpt JP af en toe nog een plugje uit om met name de kribkoppen te onderzoeken op de aanwezigheid van hongerige vis. Nou die komen voorlopig niet, merken we al snel. Maar omdat vissen nu eenmaal een kwestie is van geduld en doorzetten, komt er wel degelijk succes.

Het bewijs dat niet liegt.

Zijn eerste vis en hij is er blij mee.

Aan aantal kilometers ligt er al achter ons wanneer op een kribkop een aanbeet komt. Terwijl JP Matthias de hengel in handen douwt en hem wil assisteren, zie ik de andere hengel dubbel slaan. De Little Fat John heeft een forse vis gehaakt. Juist deze plug was de vorige keer verloren gegaan en daarom heb ik nieuwe meegebracht en meteen met succes dus!

Ik attendeer JP direct op die andere hengel, zodat hij Matthias aan zijn lot over moet laten. Deze redt zich echter prima en ik schep zijn baars om me vervolgens te richten op JP die een aanzienlijk grotere baars probeert binnen te halen. Deze kan ik even later met het andere net scheppen en zo ziet de wereld er ineens totaal anders uit.

We gaan er direct weer in geloven, maar komen er gaande weg achter dat die hoop weer vervliegt. We doen er van alles aan. We verticalen en werpen, maar de duidelijk aanwezige vis laat het volkomen afweten. Slechts een redelijke baars kan de verleiding niet weerstaan en daarmee houdt het ook weer op.

Altijd imposant, donkere luchten, water en zon.

We varen een flink stuk terug en proberen delen van de rivier met kribvakken waar we goede herinneringen aan hebben. Daar gaan JP en Matthias aan het werpen en warempel er komen meer vissen binnen. Werpen lijkt de remedie te zijn. Eerst is het JP, maar dan krijgt Matthias het ook door.

Zijn eerste roofblei(tje) ooit.

Hij vangt een kleine roofblei en ook nog een baars. Mooie resultaten voor iemand die dit nooit eerder heeft ervaren. Dit wil JP natuurlijk ook graag, want daarvoor heeft hij hem meegebracht en zo zijn we onder zeer dreigende luchten druk met onze visserij. Later vernemen we van een collega dat hij juist onder die wolken zat die wij in de verte zagen leeglopen. Hij was dan ook tot op zijn onderbroek nat.

Na een spannende dril een ontspannen lach.

JP haakt plotseling een grotere roofblei, die flink strijd levert. Dit komt mede doordat deze vals is gehaakt, zo zal blijken. Het neemt niet weg dat het een spannende dril werd, die we met succes afsloten. Eindelijk weer eens een vis die we zo graag vangen.

Wij scharrelen onze vissen dus bij elkaar en hebben af en toe een onderbreking om het vastgelopen kunstaas te redden of kunstaas dat door een ongeleide worp tussen de stenen is beland weer op te halen. Ook hierover verbaast Matthias zich zeer. Zo kom je er maar weer achter dat hetgeen voor jou gewoon is geworden, dit voor een ander totaal anders kan zijn.

Inmiddels hebben we 8 vissen gevangen en zijn op weg naar de helling. We hadden natuurlijk veel meer vissen willen vangen, maar zijn blij met het totaalplaatje. Dat wil zeggen dat we heel blij zijn dat het droog is gebleven. En zo naderen we het einde..........

Voor hen die het niet zonder bewijs willen geloven en let eens op de hoogte en oh zo dik!!
Dat wil zeggen dat de beste vangst nog op ons lag te wachten. Plotseling blijkt er toch nog een hele dikke baars bij de laatste kribkop te liggen. JP duwt de hengel in de handen van Matthias. Hij heeft er de handen aan vol en wij moeten voorkomen dat hij teveel lijn inneemt, want die neiging heeft hij nog wel. De vis door het topoog van de hengel  willen draaien, zeg ik dan.

Deze vis vergeet Matthias niet zo snel.

Gelukkig weten we deze kneiter binnen te halen.Matthias kijkt zijn ogen uit, wanneer hij de baars van 49 centimeter aanschouwt. Wij zijn eveneens in onze nopjes, want ze blijven zo indrukwekkend, die grote baarzen. Helaas dus geen snoeken of snoekbaarzen deze keer, maar wel een hele geslaagde visdag.

Indrukwekkende luchten, waar je liever niet recht onder zit.

Wanneer we wegrijden van de helling staat de weg al weer vol auto's. Dat belooft weer wat, zeker als je zonder vertraging al anderhalf uur nodig hebt. Ik ga daarom de andere kant op, om later te constateren dat er elders alsnog een opstopping op mij wacht. Een bui regen maakt de boot nog even nat, maar gelukkig blijft het daarbij.