TotalFishing

Midwinter Madness

Door Sijmen Majoor

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: ik heb een ontzettende hekel aan de winter! Door mijn werk als Tuinontwerper/hovenier maak ik de winter van erg dichtbij mee en ik krijg met het jaar een grotere hekel aan kou. Normaal gingen mijn hengels in november in het vet en daar bleven ze tot maart. Op een enkele uitzondering na.

Na de mooie verhalen en goede vangsten van Leon Haenen, begon het bij mij toch ook wel te kriebelen. Tel daarbij op de prachtige Engelse visfilms en verhalen waarin de mooiste barbeel- en kopvoornvangsten in de winter worden gedaan. Ik wilde ook een keer een winterbarbeel of -kopvoorn vangen!

Vorig jaar kreeg ik een eerste kans op het vangen van een winterbarbeel. Met een vriend kon ik een week verblijven in een huisje van een kennis. Dit huisje lag 200 meter van de haute Saone. Na een paar keer te hebben gevist en wel 1 brasem te hebben gevangen en een paar beverratten te hebben gezien, dropen we af. Dit was toch moeilijker dan verwacht. Maar ach, we waren er even lekker uit en de natuur is prachtig in de Vogezen.

Dit jaar wilden we toch weer een herkansing. Helaas hadden we geen hele week en dan is 7 uurtjes rijden toch wel erg ver. Tijd voor plan B! Na het nodige zoekwerk heb ik een huisje gevonden aan de Ourthe, dit was te huur voor een redelijke prijs. Na extra onderzoek te hebben gedaan, wist ik waar ik naar moest kijken om een goede stek te vinden.

Hengelsteunen groeien hier aan de bomen.

Ook het materiaal en aas was goed voor elkaar; smac, maden, wormen, pellets en stokbrood moesten het gaan doen voor ons. Ook het weer zat mee, een graad of 10, zwakke zuidwesten wind en vochtig. Dit moest toch lukken?!

Om bij het huisje te komen moesten we over een onverhard weggetje, dat deels door de regen was weggeslagen. Dit begint goed! Heerlijk van de gebaande paden af. Eenmaal aangekomen moest de rivier snel worden verkend. Dit zag er top uit. Een diep gedeelte met constante stroming tussen twee ondiepe stukken rivier, een beekje dat uitloopt in de Ourthe en veel stekken net buiten de hoofdstroming.

De Suzuki in zijn element

We besloten om eerst met smac, maden en pellets en zinklood te gaan vissen. Zo konden we de rivierbodem beetje bij beetje afzoeken. We hielden de hengel in onze handen om zo geen aanbeet te missen. Na een kwartiertje vissen kreeg Freek wat zenuwachtige beetjes op de maden. Het vertrouwen groeide. Bij deze aanbeetjes bleef het die dag. Helaas, maar geen man overboord, morgen weer een dag.

‘s Ochtends stapten we in de auto om de rivier even verderop te verkennen. Hier vonden we ook mooie stekken uit de hoofdstroming en de bron van het beekje. We besloten om op kopvoorn te gaan vissen met smac, wormen en brood. Freek bij de stekken uit de hoofdstroming en ik in het beekje.

De beekstek

Ik wilde met de katapult wat stukjes brood voeren. Bij het eerste stukje brood wat op het water landde zag ik meteen een kolk en mijn broodje was weg. Dit moest wel kopvoorn zijn! Ik bleef wat stukjes brood schieten om het vertrouwen van de vissen te winnen. Als aas had ik een grote broodvlok aan een haakje maat 6. De haak zat direct aan een 7 ponds hoofdlijn gebonden en met een klein zijlijntje twee loodhagels voor het werpgewicht.

Dit moet werken!

Na een lastige worp onder de overhangende takken viel mijn aasje precies in het diepere gedeelte waar ik ook had voorgevoerd. Ik wilde mijn lijn strak draaien, maar kreeg daar geen kans voor, een kopvoorn had het aas al gepakt. Na een korte dril had ik dan toch mijn eerste winterkopvoorn(tje) gevangen. Eindelijk! Volgens het spreekwoord: als er 1 kopvoorn over de dam is volgen er meer, ving ik in een half uurtje nog 4 kopvoorns tussen de 15 en 40 cm.

Mijn eerste winterkopvoorn. Wie het kleine niet eert...

Freek had in die tijd geen enkele beet gehad. Wat we ook probeerden, de grote vissen gaven niet thuis. Morgen zou onze laatste kans zijn op een grote wintervis. Kopvoorn of barbeel maakt voor ons niet uit. Onze beste optie was het vissen met een voerkorf met daarin een mengsel van een vismeelgrondvoer en verschillende maten pellets.

Op de haak kwamen ook pellets of smac. De beste stek voor deze tacktiek was zonder twijfel de stek waar we op de eerste dag ook hadden gevist. Om bodem te houden viste ik met een korf van 80gram. Mijn Fox duo lite 1.5lb had het zwaar. Ik viste vol in de hoofdstroom en Freek in de nering tussen rustig en hard stromend water. Dit kan toch gewoon niet mislukken zou je denken?

Je raad het al, geen enkele aanbeet. Pfff… dat wintervissen valt niet mee! Maar wat een topmanier om de winterdagen door te komen. Volgend jaar gaan we weer!

Tot volgend jaar!