Eerder verschenen, deel 1
Met kunstaas de winter in… (deel 2 - slot)
Door Berthil Bos
Werpend vissen
Al varend kom ik na een ruime bocht een stuk water tegen dat omringd is met bomen. Aan de oever staat een oude fabriek die de gure wind tegenhoudt en waardoor het water lekker in de luwte ligt. Ik voel mij hier direct een stuk behaaglijker, wat direct een indicatie is dat ook de vis deze plekken opzoekt.
Met de front elektromotor, die ik altijd tijdens het slepen gebruiksklaar heb hangen, vaar ik deze plek van ca. 50 meter door en voel de (aas)vis tegen de lijn tikken. Ook de dieptemeter geeft ondanks het relatieve ondiepe water, veel vissignalen dicht bij de bodem. Net als ik de school vis voorbij ben krijg ik een aanbeet en eigenlijk is dat meestal het geval omdat de snoek actief of niet, zich graag ophoudt aan de randen van de school.
Swimmbaits en verenspul zijn in de deze periode goed te gebruiken.
Ik ga nu niet weer terug door de aasvis. Werpend vissen is het devies in deze situatie en eigenlijk bij iedere hotspot. Ook nu gebruik ik het liefst een behoorlijke afmeting die goed opvalt en die bij langzaam binnenvissen toch de nodige aandacht trekt. Grote shads met een spinnerblad voorop, diverse Swimmbaits die veel actie vertonen, maar in één lijn al twitchend is terug te vissen en grote steamers die uiterst langzaam gevist kunnen worden, zijn bij mij nu favoriet.
Swimmbaits vallen goed op door hun actie in troebel water.
Op deze stek doet vooral de Swimbait het erg goed waarbij de BBZ-1 Pike van Spro, de Charlie Swimbait en de Illex super Freddy bij mij het meest aan de speld komen te hangen. Natuurlijk mis ik de nodige vissen, maar dan is er nog altijd de streamer met zijn totaal andere en gluiperige actie, die menig volger weet te verleiden. Zo nu ook weer, want na een volger op de Swimbait pak ik direct mijn andere hengel van 2.40 mtr. ter hand met daarop een flinke rat.
Tergend langzaam en met kleine, niet te harde tikjes, vis ik hem op half water terug. De snoek die door het eerdere volgen nog altijd actief is, laat er nu geen gras over groeien en ik voel dat het bontje naar binnen wordt gezogen. Na deze vierde vis van allemaal ongeveer hetzelfde formaat van rond de 80 cm., wordt het stil.
Bij gluiperig binnenvissen van dit bont is succes verzekerd.
Ik vis dus de randen van de school vis af, maar als de aanbeten stoppen of uitblijven, kan je, omdat je door de aanwezigheid van veel aasvis zeker weet dat Esox in de buurt is, een paardenmiddel gebruiken: om deze vissen (weer) actief te krijgen wil ik nog wel eens een aantal keren door de aasvis werpen om daar paniek te veroorzaken, wat vaak bij de snoek de wekker (opnieuw) doet afgaan. Doe dit alleen als de normale vangtechnieken niets opleverent, omdat de aasvis zich hierdoor ook kan verplaatsen.
Vissend bij scholen vis, kan ook dit je gebeuren.
Andere technieken
We beslissen om al slepend verder te gaan naar een volgende hotspot. Ik verwissel mijn grote shad voor een spinnerbait met een zware loodkop om snel de bodem te bereiken. Dit als ondiep vissend kunstaas bekendstaand aasje, doet het ook erg goed op grotere diepten en zorgt mede door de spinnerbladen voor veel commotie onder water.
Een afvoervaart schreeuwt om een shad met een Spinnerbaitsysteem.
Dit blijkt ook nu weer de trigger te zijn, want er worden snel achter elkaar twee mooie vissen geland. Doordat ik ook nu twee opstaande, enkele haken gebruik, kan ik tijdens het slepen de Spinnerbait regelmatig op de bodem zetten zonder dat deze vuil pakt. Het kabaal en de stofwolken die dit veroorzaakt irriteert waarschijnlijk de passieve, op de bodem liggende roofvis waardoor deze vaak wordt aangevallen.
Meestal gebruik ik deze techniek ook tijdens het werpend vissen en aangekomen bij een volgende hotspot denk ik er even aan om de spinnerbait ook hier te water te laten, maar mijn vismaat heeft wel zin om hier, in dit geval bij een brug met houten peilers, op zoek te gaan naar snoekbaars of baars. Je kunt hier zowel gaan verticalen als dropshotten, maar houd rekening met het feit dat ook de snoek het hier geweldig naar de zin heeft en gebruik staaldraad.
Verticalen op dit relatief ondiepe water doet je de kou snel vergeten, zo hard zijn meestal de aanbeten. Wat wil je ook anders met nog geen drie meter dyneema buiten het topoog. Maar om snel te zien of de brug en de houten peilers ook vis prijsgeven, is het uitwerpen langs deze voedselaanbieders met het dropshotsysteem een bewezen manier. Vergeet ook niet dat als de zon op deze houten pilaren schijnt, de warmte gemakkelijk doorgegeven wordt aan het water waardoor ze vis aantrekken.
Verticalen langs de verwarmde houten brugpeilers is kicken.
Door het ondiepe water kan je lichte dropshotloodjes van maximaal 10 gram gebruiken, waardoor je niet snel vastloopt. Bij deze lichte gewichten is het wel nodig om drijvende shads te gebruiken om de uitstaande dyneemalijn strak te houden. Ook bij het verticalen gebruiken we lichte loodkopjes die gemakkelijk geïnhaleerd kunnen worden door de in de winter vaak voorzichtige snoekbaars.
Dropshotten langs de brugpeilers levert vaak vis op.
Zoals ik al eerder zei hoef je geen koffers vol shads voor deze manier van vissen mee te nemen. Door het samenklonteren in de winter van de meeste vissen krijg je vaak voedselnijd en zijn de klassieke shads in de middelgrote maten ruim voldoende. De Culprit of Finn-S is een goede keus en hebben ten opzichte van elkaar een totaal andere actie zodat je kunt variëren.
Alles wat je nodig hebt op de vaart wat betreft het verticalen/dropshotten.
Ook de nieuwe HS-Shads van Spro zijn een uitstekende keus en zijn drijvend, wat voor het dropshotten een must is. Voor de kleur geldt weer: kies datgene waar jij in gelooft, maar zorg wel voor minimaal twee contrasterende kleuren om hiermee te kunnen variëren. Denk ook hierbij aan het bioritme en vis langzaam.
Door het gebruik van meerdere technieken zal je niet alleen succesvoller zijn, maar ook de kou hou je zo buiten de deur.
Berthil Bos
Eerder verscheen deel 1