Nu moet ik bekennen dat ik de laatste maanden weinig aan vissen toe kom, het besluit om ons huis eens grondig te gaan verbouwen hakt er harder in dan ik verwachtte. Om die reden probeer ik de momenten die ik momenteel heb zo nuttig mogelijk te besteden.
Zo ook die ene middag waarin ik drie uurtjes tot mijn beschikking had. Ik reed naar mijn thuiswater in de hoop dat de snoek actief zou zijn. Al snel merkte ik dat dit niet het geval was. Eerst met een ondiep lopende Paddle, gevist met een shallow screw, boven een plateau met planten. Totaal geen actie… Door naar de volgende plek, maar ook hier bleef het stil. Na een uurtje begon het al te knagen, door blijven vissen op dit water of toch naar die ene stek waar ik de laatste twee keer geblankt heb. Toch nog even door op dit watertje!
De autorit van vijftien minuten leken er wel dertig, wat wilde ik er snel naar toe. Eindelijk daar aangekomen zag ik dat de plek al deels bezet was. Een snoekbaarsvisser probeerde zijn geluk. Geen probleem, ik ken hem en hij heeft er geen moeite mee als ik enkele meters naast zijn lijn werp. We vissen toch niet op dezelfde soort! Het eerste half uur wierp ik met een Westin spinnerbait, normaal goed voor een aanbeet, maar ook hier bleef het stil. Het zou toch niet…
Al malend in mijn hoofd besloot ik om de Giant Paddle aan de speld te hangen. Het water was redelijk troebel dus ik had bewust voor een donkere kleur gekozen, de Pearl Brownie. Mijn gedachte was dat de donkere rug en staart voor het silhouet zouden zorgen en de buik flitsend heen en weer schommelde. Er zat nog een takel aan toen ik hem in de tas deed, dus dat was perfect. Ik grabbelde de Giant Paddle uit mijn struintas en… tot mijn grote verbazing zat er geen shallow screw meer in. Ik was behoorlijk teleurgesteld, maar herinnerde me ineens een doosje wat ik in een apart vakje van de tas had zien zitten. Alsof het zo moest zijn was dit een doosje met shallow screws. Het vertrouwen rees enorm, dit was zo’n dag, het moest nu gaan gebeuren!
De volgende meters werden gemaakt, echter zonder resultaat. Ik was inmiddels bij de snoekbaarsvisser uitgekomen en stond nog op de nul. Na de visser had ik nog 30 meter over, dus ja… waarom niet. Het zal de derde of vierde worp geweest zijn toen het gebeurde. Een enorme kop rees op uit het water en direct voelde ik een zware beuk op de hengel. Ik zette de haak en vervolgens voelde ik vrij weinig. Deze vis besloot met een noodgang op mij af te zwemmen, dus zo snel als ik kon draaide ik de lijn binnen. Met maar een lichte spanning op de lijn zag ik het dyneema voor mij langs kruisen. Hierna nam de vis een run van mij af en kon de dril beginnen. De Grind-it stond krom tot in het handvat en ik had vrij weinig te vertellen. Dit was groot! De dril voorliep voorspoedig en uiteindelijk mocht ik een gigant in de kieuw pakken. De snoekbaarsvisser bood zijn net nog aan, maar daar bedankte ik vriendelijk voor omdat deze vis toch iets te groot was voor zijn netje…
Nadat ik de vis kon landen heb ik snel wat foto’s laten maken door de snoekbaarsvisser en hebben wij er een meetlint langs gelegd. Met 115 cm een vis waar ik enorm blij mee was, mijn eerste snoek van het nieuwe seizoen en wat voor één! Het terugzetten duurde vanwege het warme water langer dan mij lief was, maar uiteindelijk zwom ze met een paar krachtige slagen weg. Mij in euforie achterlatend!
Wat was ik blij dat ik gekozen had voor deze stek, voor de Giant Paddle en uiteindelijk een pakje shallow screws in mijn tas vond. Het had echt zo moeten zijn… En als we het daar toch over hebben, na de release controleerde ik mijn rig en zag dat mijn Gamakatsu haak voor een deel was uitgebogen. Toen wist ik dat op deze vis mijn naam stond!